Τζορτζ Γκόρντον, 1ος κόμης του Αμπερντίν
| Τζορτζ Γκόρντον, 1ος κόμης του Αμπερντίν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3 Οκτωβρίου 1637[1] |
| Θάνατος | 20 Απριλίου 1720[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σκωτία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[2] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν Σχολή Νομικής του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικαστής πολιτικός[3] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αν Λόκχαρτ |
| Τέκνα | Γουίλιαμ Γκόρντον, 2ος Κόμης του Αμπερντίν Τζον Γκόρντον[4] Τζορτζ Γκόρντον, Λόρδος του Χάντο[4] Λαίδη Αν Γκόρντον[4] Τζέιμς Γκόρντον[4] Τζιν Γκόρντον[4] Λαίδη Μάρθα Γκόρντον[4] Λαίδη Μαίρη Γκόρντον[4] Λαίδη Μάργκαρετ Γκόρντον[4] |
| Γονείς | Σερ Τζον Γκόρντον, 1ος Βαρονέτος του Χάντο[1] και Μαίρη Φορμπς[4] |
| Αδέλφια | Σερ Τζον Γκόρντον, 2ος Βαρονέτος του Χάντο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Λόρδος Καγκελάριος της Σκωτίας (1682–1684) μέλος του κοινοβουλίου της Σκωτίας |
Ο Τζορτζ Γκόρντον, 1ος κόμης του Αμπερντίν (αγγλικά: George Gordon, 1st Earl of Aberdeen, 3 Οκτωβρίου 1637 - 20 Απριλίου 1720), ήταν Λόρδος Καγκελάριος της Σκωτίας.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γκόρντον, γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1637, και ήταν ο δεύτερος γιος του σερ Τζον Γκόρντον, 1ου βαρονέτου του Χάντο του Αμπερντινσάιρ (εκτελέστηκε το 1644)[5] και της συζύγου του, Μαίρης Φορμπς.[6] Αποφοίτησε με μεταπτυχιακό δίπλωμα και διορίστηκε καθηγητής στο Βασιλικό Κολλέγιο του Αμπερντίν το 1658. Στη συνέχεια, ταξίδεψε και σπούδασε αστικό δίκαιο στο εξωτερικό.[5]
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την Αποκατάσταση ακυρώθηκε η κατάσχεση των γαιών του πατέρα του και το 1665 κληρονόμησε, μετά τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του, τον τίτλο 3ος βαρονέτος Γκόρντον του Χάντο, και την οικογενειακή περιουσία του. Επέστρεψε στην πατρίδα του το 1667, έγινε δεκτός ως δικηγόρος το 1668 και απέκτησε μεγάλη νομική φήμη. Εκπροσώπησε το Αμπερντινσάιρ στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας από το 1669 έως το 1674, στη Συνέλευση των Γαιοκτημόνων του 1678 και στην επόμενη κοινοβουλευτική συνέλευση του 1681/82. Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνόδου του αντιτάχθηκε σθεναρά στην προβλεπόμενη ένωση της Αγγλίας και της Σκωτίας. Τον Νοέμβριο του 1678 έγινε Μυστικός Σύμβουλος της Σκωτίας και το 1680 ανέβηκε στην ιεραρχία ως Λόρδος Χάντο. Υπήρξε ηγετικό μέλος της διοίκησης του Δούκα του Γιορκ, ανακηρύχθηκε Λόρδος των Άρθρων τον Ιούνιο και τον Νοέμβριο του 1681 Λόρδος Πρόεδρος του Μυστικού Συμβουλίου.[5] Την ίδια χρονιά αναφέρεται ότι μετακινήθηκε στο συμβούλιο για τα βασανιστήρια μαρτύρων.[7]
Το 1682 έγινε Λόρδος Καγκελάριος της Σκωτίας και στις 13 Νοεμβρίου έγινε Κόμης του Αμπερντίν, Υποκόμης του Φορμαρτίν και Λόρδος των Χάντο, Μέθλικ, Ταρβς και Κέλι στο σκωτσέζικο καθεστώς, ενώ αργότερα το ίδιο έτος διορίστηκε επίσης Σερίφης του Αμπερντίν και Σερίφης του Εδιμβούργου.[5]
Εκτέλεσε με αυστηρότητα τους νόμους που επέβαλαν τη θρησκευτική συμμόρφωση και γέμισε τις ενοριακές εκκλησίες, αλλά αντιστάθηκε στα υπερβολικά μέτρα τυραννίας που επέβαλε η αγγλική κυβέρνηση. Ως συνέπεια μιας διαμάχης του δούκα του Κουίνσμπερι και του λόρδου Περθ, ο οποίος εξασφάλισε την εύνοια της δούκισσας του Πόρτσμουθ με ένα δώρο 27.000 λιρών, απολύθηκε το 1684.[5]
Μετά την πτώση του υποβλήθηκε σε διάφορες μικροδιώξεις από τους νικηφόρους αντιπάλους του με σκοπό να ανακαλύψουν κάποια πράξη κακοδιοίκησης στην οποία θα μπορούσαν να στηρίξουν την κατηγορία εναντίον του, αλλά οι έρευνες αυτές απλώς ενίσχυσαν την αξιοπιστία του. Συμμετείχε ενεργά στο κοινοβούλιο το 1685 και το 1686, αλλά παρέμεινε εκτός δικαστηρίου καθ' όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Γουλιέλμου, καθώς του επιβαλλόταν συχνά πρόστιμα για τη μη συμμετοχή του, και ορκίστηκε για πρώτη φορά μετά την άνοδο της Άννας, στις 11 Μαΐου 1703.[5]
Στη μεγάλη υπόθεση της Ένωσης το 1707, ενώ διαμαρτυρήθηκε για την ολοκλήρωση της συνθήκης έως ότου καταργηθεί η πράξη που κήρυττε τους Σκωτσέζους αλλοδαπούς, αρνήθηκε να υποστηρίξει την αντιπολίτευση κατά του ίδιου του μέτρου και απέφυγε να παραστεί στο κοινοβούλιο όταν διακανονίστηκε η συνθήκη.[5]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε την Ανν Λόκχαρτ, κόρη και (τελικά) μοναδική κληρονόμο του Τζορτζ Λόκχαρτ του Τάρμπραξ και της Ανν Λόκχαρτ.[5] Απέκτησαν πολλά παιδιά.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p2145.htm#i21445. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20191035781. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Yorke 1911, σελ. 45–46.
- ↑ «Mary Forbes Gordon». findagrave.com. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Sir J. Lauder, Historical Notices (Bannatyne Club, 1848), σελ. 297.
- ↑ Paul 1904, σελ. 89.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Paul, Sir James Balfour (1904). The Scots Peerage. Edinburgh: D. Douglas. σελ. 89.
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Yorke, Philip Chesney (1911) «Aberdeen, George Gordon, 1st Earl of» στο: Chisholm, Hugh, επιμ. Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 45–46
|