Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζαμί της Παρασκευής (Iσφαχάν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζαμί της Παρασκευής, Iσφαχάν
مسجد جامع اصفهان
Χάρτης
Είδοςτζαμί[1][2][3] και πολιτισμική κληρονομιά[4][3][5]
ΑρχιτεκτονικήAbbasid architecture[2], Seljuk architecture[2], Ιλχανιδική αρχιτεκτονική[2], Τιμουριδική αρχιτεκτονική[2] και Σαφαβιδική αρχιτεκτονική[2]
Γεωγραφικές συντεταγμένες32°40′11″N 51°41′7″E
Διοικητική υπαγωγήDistrict 3[4][5]
ΧώραΙράν[4][1]
Ολοκλήρωση8ος αιώνας[2], 1088[2][5] και 1121[2][5]
Υλικάτούβλο[2][5], γύψος[5] και κεραμικό πλακάκι[2][5]
ΧρηματοδότηςBanu Taym[2], Νιζάμ αλ-Μουλκ[2] και Taj al-Mulk[2]
Προστασίαμνημείο εθνικής κληρονομιάς του Ιράν (από 1932)[4][5] και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2012)[3]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το τζαμί Μαστζίντ-ε-τζάμε (περσικά: مسجد جامع اصفهان‎‎ Masjid-e-Jāmeh Isfahān), γνωστό ως Τζαμί της Παρασκευής (مسجد جمعه) βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο του Ισφαχάν, στο Ιράν, και αποτελεί μοναδική απεικόνιση της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής τζαμιών για 12 αιώνες με αφετηρία το 841 μ.Χ. [6]

Πρόκειται για το αρχαιότερο διατηρημένο οικοδόμημα αυτού του τύπου στο Ιράν, το οποίο αποτέλεσε πρότυπο για την κατασκευή τζαμιών σε όλη την κεντρική Ασία. Παράλληλα, είναι το πρώτο ισλαμικό κτίριο που προσαρμόζει την ύπαρξη των τεσσάρων αυλών που απαντώνται στα ανάκτορα των Σασσανιδών, στην ισλαμική θρησκευτική αρχιτεκτονική. Το τέμενος, που καλύπτει περισσότερα από 20.000 τ.μ., διαθέτει επίσης σημαντικές διακοσμητικές λεπτομέρειες που αντιπροσωπεύουν εξελίξεις περισσότερων από χιλίων χρόνων ισλαμικής τέχνης. Εντάχθηκε στον κατάλογο με τα Πολιτιστικά - Θρησκευτικά μνημεία της UNESCO το 2012.[6]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 4838. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 iranicaonline.org/articles/isfahan-x3-mosques.
  3. 3,0 3,1 3,2 whc.unesco.org/en/list/1397.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Wiki Loves Monuments monuments database. 6  Νοεμβρίου 2017. tools.wmflabs.org/heritage/api/api.php?action=search&format=json&srcountry=ir&srlang=fa&srid=95.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 iranarchpedia.ir/entry/14416.
  6. 6,0 6,1 Μοίρα, Πολυξένη. Θρησκευτικός Τουρισμός και Προσκύνημα. Αθήνα: ΦΑΙΔΙΜΟΣ. σελ. 435. ISBN 978-618-5062-31-6.