Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζέισον Πρίστλεϊ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέισον Πρίστλεϊ
Γέννηση28  Αυγούστου 1969[1][2]
Βανκούβερ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από 2007)
Καναδάς
ΣπουδέςArgyle Secondary School και Delta Secondary School
Ιδιότηταηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός, παραγωγός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, οδηγός αγώνων αυτοκινήτου, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός ταινιών
ΑδέλφιαΤζαστίν Πρίστλεϊ
ΒραβεύσειςΛεωφόρος της Δόξας στον Καναδά (2016) και Canadian Comedy Award for Best Performance by a Male - Television
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τζέισον Μπράντφορντ Πρίστλεϊ (Αγγλικά: Jason Bradford Priestley, 28 Αυγούστου 1969 - ) [3][4] είναι Καναδομερικανός ηθοποιός και τηλεοπτικός σκηνοθέτης. Είναι περισσότερο γνωστός ως Μπράντον Γουόλς στην τηλεοπτική σειρά Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς (1990–1998, 2000). Είναι επίσης γνωστός για τους ρόλους του ως Ρίτσαρντ Φιτζπάτρικ (Φιτζ) στη σειρά Call Me Fitz (2010–2013) και για τον ρόλο του ως Ματ Σέιντ στην καναδική σειρά Private Eyes (2016–2021).

Τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέισον Μπράντφορντ Πρίστλεϊ γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου 1969 στο Βόρειο Βανκούβερ της Μπρίτις Κολάμπια. Η μητέρα του, Σάρον Κερκ, ήταν ηθοποιός και προπονήτρια υποκριτικής. [5] Τελείωσε το δημοτικό σχολείιο Argyle στο Βόρειο Βανκούβερ. Έχει μια μεγαλύτερη αδερφή, την ηθοποιό Τζαστίν Πρίστλεϊ, και δύο θετά αδέρφια, την Κάριν και την Κρίστι. Πολιτογραφήθηκε Αμερικανός πολίτης το 2007.

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρίστλεϊ ξεκίνησε την τηλεοπτική του καριέρα κάνοντας διαφημίσεις για εταιρείες όπως η Fletcher's Meats και στη συνέχεια, στις αρχές του 1987, ως γκεστ ηθοποιός 1987 επεισόδιο "A Piece of Cake" από τον τέταρτο και τελευταίο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς Airwolf, Κυνηγητό μέσα στο χρόνο (1989), στη συνέχεια μετακόμισε στη βραχύβια κωμική σειρά Sister Kate πάλι το 1989.

Ο Πρίστλεϊ με τη Σάνεν Ντόχερτι μετά τα 43α ετήσια Βραβεία Έμμυ, Αύγουστος 1991

Το 1990, ο Πρίστλεϊ επιλέχθηκε ως Μπράντον Γουόλς στην επιτυχημένη σειρά Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς. Η εκπομπή απέκτησε παγκόσμια φήμη και δημοτικότητα και έκανε τον Πρίστλεϊ εφηβικό είδωλο. Ο ίδιος ήταν υποψήφιος για δύο Χρυσές Σφαίρες για τη δουλειά του στη σειρά. Σκηνοθέτησε επίσης 15 από τα επεισόδια της σειράς. Παρέμεινε στην εκπομπή μέχρι το 1998, όταν ο Μπράντον μετακόμισε στην Ουάσιγκτον. Ο Μπράντον ήταν ο τελευταίος Γουόλς που εγκατέλειψε την εκπομπή. Ωστόσο, ο Πρίστλεϊ θα συνέχιζε να εργάζεται ως εκτελεστικός παραγωγός μέχρι το τέλος της σειράς το 2000.

Ο Πρίστλεϊ εντάχθηκε στο καστ του Tru Calling ως Τζακ Χάρπερ το 2004 και έμεινε μέχρι το 2005. Ήταν επίσης τακτικός στο πρόγραμμα Love Monkey του 2006. Το τηλεοπτικό του έργο περιλαμβάνει επίσης την εκπομπή του WB Η αδελφή μου και εγώ και μια εμφάνιση τον Φεβρουάριο του 2006 στο Χωρίς ίχνος. Ο Πρίστλεϊ έχει κάνει επίσης αρκετές ταινίες, με πιο αξιοσημείωτο ίσως ρόλο αυτόν στην ταινία Ο έρωτας πεθαίνει στο Λονγκ Άιλαντ του 1997, στην οποία έπαιζε ένα εφηβικό είδωλο που αγωνιζόταν να ληφθεί σοβαρά υπόψη ως ηθοποιός. Σκηνοθέτησε το 19ο επεισόδιο στον τελευταίο κύκλο τοης σειράς Στον έβδομο ουρανό. Σκηνοθέτησε επίσης δύο επεισόδια του The Secret Life of the American Teenager στο ABC Family.

Στις 15 Ιουλίου 2007, επέστρεψε στην τηλεόραση ως ένας από τους πρωταγωνιστές στο κωμικό δράμα Side Order of Life της Lifetime Television. Ο Πρίστλεϊ έκανε μια γκεστ εμφάνιση στο My Name Is Earl του NBC το 2008. Έπαιξε τον Μπλέικ, τον εμφανίσιμο και πιο επιτυχημένο ξάδερφο του Ερλ. Την ίδια χρονιά, ο Πρίστλεϊ σκηνοθέτησε πέντε επεισόδια του Secret Life. Σκηνοθέτησε επίσης το επεισόδιο της επιστροφής της Τόρι Σπέλινγκ στο 90210. Το 2009 ο Πρίστλεϊ σκηνοθέτησε και συμπαραγωγή και των 12 επεισοδίων της διαδκικτυακής σειράς The Lake [6] στο TheWB.com. Τον Δεκέμβριο του 2009 μαζί με τους Ντάγκρεϊ Σκοτ, Μπράιαν Κοξ και Έντι Λιζαρντ, ο Πρίστλεϊ εμφανίστηκε στο Γη ώρα μηδέν, γραμμένο από τον Πάτρικ Χάρμπινσον, ο οποίος έχει γράψει και τις σειρές Στην εντατική και Νόμος και τάξη. Το δράμα βασίζεται στο μετααποκαλυπτικό μπεστ σέλερ The Day of the Triffids. [7]

Ο Πρίστλεϊ σκηνοθέτησε τον πρώην συμπρωταγωνιστή του Λουκ Πέρι στην ταινία Goodnight for Justice του Hallmark Channel, η οποία προβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2011. [8] Έπαιξε ως γκεστ σταρ σε ένα επεισόδιο του έκτου κύκλου του Psych [9] και εμφανίστηκε στο μουσικό βίντεο "Boys" της Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Ο Πρίστλεϊ πρωταγωνίστησε ως ο κεντρικός χαρακτήρας της τηλεοπτικής εκπομπής Call Me Fitz του HBO Canada από το 2010 έως το 2013. Η σειρά τελείωσε μετά τον τέταρτο κύκλο της τον Δεκέμβριο του 2013. Τον Αύγουστο του 2011 ο Πρίστλεϊ εντάχθηκε στο καστ της τηλεοπτικής εκπομπής επιστημονικής φαντασίας Haven, σε έναν επαναλαμβανόμενο ρόλο κατά τον δεύτερο κύκλο της και έκανε δύο εμφανίσεις στον τελευταίο κύκλο. Σκηνοθέτησε επίσης δύο επεισόδια της σειράς.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πρίστλεϊ στον κινηματογράφο ήταν η ανεξάρτητη κωμωδία δρόμου Cas & Dylan, με πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Ντρέιφους και την Τατιάνα Μασλάνι.

Τον Απρίλιο του 2013, ο Πρίστλεϊ εμφανίστηκε με τον θίασο Canadian Stage στην παράσταση Race, ένα έργο Ντέιβιντ Μάμετ, στο Τορόντο. [10] Το 2015, Πρίστλεϊ πρωταγωνίστησε μαζί με τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ στο Zoom, μια κωμωδία που έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο.

Τον Μάιο του 2016, ο Πρίστλεϊ άρχισε να πρωταγωνιστεί στην κωμικοδραματική σειρά Private Eyes του Global TV Network, στον ρόλο του Ματ Σέιντ, ενός πρώην παίκτη χόκεϊ που έγινε ιδιωτικός ντετέκτιβ. [11]

Τον Αύγουστο του 2016, ο Πρίστλεϊ μπήκε στο Walk of Fame του Καναδά. [12]

Ο Πρίστλεϊ ήταν υποψήφιος για βραβείο Α' ανδρικού ρόλου σε κωμική σειρά για το Call Me Fitz του The Movie Network. [13]

Το 2013, ο Πρίστλεϊ σκηνοθέτησε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Satisfaction του CTV. [13]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πρίστλεϊ με τη σύζυγό του Ναόμι Λάουντ-Πρίστλεϊ (2012)

Το 1999, ο Πρίστλεϊ τράκαρε με την Porsche σε έναν τηλεφωνικό στύλο στο Χόλιγουντ Χιλς και συνελήφθη επειδή οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ. Το δίπλωμα οδήγησής του ανεστάλη για έναν χρόνο και του δόθηκε εντολή να ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης. [14]

Ο Πρίστλεϊ και η μακιγιέζ Άσλεϊ Πίτερσον παντρεύτηκαν στις 2 Φεβρουαρίου 1999 και χώρισαν 11 μήνες αργότερα, στις 2 Ιανουαρίου 2000. Στις 14 Μαΐου 2005, ο Πρίστλεϊ παντρεύτηκε τη Ναόμι Λάουντ, επίσης μακιγιέζ. Στις 2 Ιουλίου 2007, το ζευγάρι απέκτησε μια κόρη, την Άβα Βερόνικα. [15] Στις 13 Απριλίου 2009, ο Πρίστλεϊ ανακοίνωσε ότι αυτός και η σύζυγός του περίμεναν το δεύτερο παιδί τους. [16] Στις 9 Ιουλίου 2009, το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον Ντάσιελ Όρσον. [17]

Στις 9 Ιουλίου 2007, ο Πρίστλεϊ αποκάλυψε στο Late Night with Conan O'Brien ότι είχε γίνει Αμερικανός πολίτης αρκετές εβδομάδες νωρίτερα.

Η αδερφή του Πρίστλεϊ, Τζαστίν, επίσης ηθοποιός, εμφανίστηκε σε μερικά επεισόδια της σπιν οφ σειράς του 90210 Στη λεωφόρο του Μέλροουζ, το 1996.

Το 2013, η αλυσίδα εστιατορίων Tim Hortons δημιούργησε ένα νέο ντόνατ προς τιμήν του Πρίστλεϊ, που φέρει το όνομά του. Ωστόσο, το νέο ντόνατ δεν κυκλοφόρησε σε όλες τις ΗΠΑ. [18]

Στις 6 Μαΐου 2014, η HarperOne εξέδωσαν την αυτοβιογραφία του Πρίστλεϊ με τίτλο Jason Priestley: A Memoir . [19]

Μηχανοκίνητος αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάμεσα στα χόμπι του Πρίστλεϊ είναι η οδήγηση αγωνιστικών αυτοκινήτων. Ο ίδιος οδηγούσε ένα Toyota Celica All-Trac ST185 στη σειρά SCCA Pro Rally στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Έχει κάνει σχόλια και έχει δώσει συνεντεύξεις στην τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων IndyCar από το ABC. Ο Πρίστλεϊ μεταπήδησε στους αγώνες σιρκουί το 1996. [20] Τις επόμενες δύο σεζόν, οδηγούσε Ford Mustang στα IMSA GTS, USRRC GT1 και Motorola Cup με την Multimatic Motorsports. [21][22] Το 1999 συμμετείχε στο πρώτο ράλι Gumball 3000, οδηγώντας ένα Lotus Esprit V-8. Στις 11 Αυγούστου 2002, τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια εξάσκησης στο Speedway του Κεντάκι όταν το αυτοκίνητό του Indy Pro Series προσέκρουσε σε έναν τοίχο με σχεδόν 180 μίλια την ώρα.

Σύμφωνα με άρθρο του Associated Press τον Ιανουάριο του 2008, ο Πρίστλεϊ θα γινόταν συνιδιοκτήτης μιας νέας ομάδας της σειράς IndyCar. Η νέα ομάδα ήταν γνωστή ως Rubicon Race Team με συνιδιοκτήτη τον Τζιν Φρόντενμπεργκ. [23]

Ο Πρίστλεϊ ήταν μεταξύ των ιδιοκτητών της ομάδας FAZZT Race Team, η οποία αγωνίστηκε στο IndyCar το 2010 με τον Καναδό οδηγό Άλεξ Ταλιάνι. Το αυτοκίνητο, με αριθμό 77 και χρηματοδοτούμενο από την Bowers & Wilkins, αγοράστηκε το 2011 από τη Sam Schmidt Motorsports. Με τον Ταλιάνι να διατηρείται στην ομάδα, κέρδισε στο 2011 Indianapolis 500.

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα Ελληνικά Ρόλος
1986 The Boy Who Could Fly Γκάρι
1988 Watchers Τα πλάσματα της νύχτας ποδηλάτης
1989 Nowhere to Run Χάουαρντ
1993 Calendar Girl Ραντεβού με τη Μέριλιν Ρόι Νταρπίνιαν
Tombstone Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο βοηθός σερίφη Μπίλι Μπρέικενριτζ
1995 Coldblooded Κόσμο Ράιφ
1997 Love and Death on Long Island Ο έρωτας πεθαίνει στο Λονγκ Άιλαντ[24] Ρόνι Μπόστοκ
Hacks Σκάσε και κολύμπα Τύπος
Vanishing Point Ένας τυχοδιώκτης στην Κόλαση Φωνή
1998 The Thin Pink Line Χάντερ Γκριν
1999 Choose Life Ντι Τζέι
Dill Scallion Τζο Τζο Χικς
Standing on Fishes Τζέισον
Eye of the Beholder Μοιραία γυναίκα Γκάρι
2000 Lion of Oz[25] Λιοντάρι (φωνή)
Herschel Hopper: New York Rabbit Χαβιέρ (φωνή)
The Highwayman Η λεωφόρος του μίσους Μπρέκφαστ
2001 Zigs Ντέιβιντ
The Fourth Angel Άγγελος θανάτου[26] Ντέιβιντσον
2002 Darkness Falling Μάικλ Πέισερ
Cherish Θύμα απαγωγής Άντριου
Cover Story Τζέι Σι Πεκ
Time of the Wolf κύριος Νέλσον
Fancy Dancing Έιζα Γκεμίλ
2003 Die, Mommie, Die! Τόνι Πάρκερ
2004 Going the Distance Λένι Σουακχάμερ
2006 Hot Tamale Διαμάντια και όπλα Τζουντ
Made in Brooklyn Ντι Τζέι
2010 The Last Rites of Ransom Pride Τζον
2013 Enter the Dangerous Mind δρ Ντάμπροου
2015 Zoom Ντέιλ
Being Canadian Τζέισον Πρίστλεϊ
2016 Away from Everywhere Άλεξ Κόλινς

Βραβεία και υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Gemini

  • 2003: Υποψηφιότητα, "Καλύτερη ερμηνεία ή οικοδεσπότης σε πρόγραμμα ή σειρά" - The True Meaning of Christmas Specials (κοινή υποψηφιότητα με συμπρωταγωνιστές)

Χρυσές Σφαίρες

Βραβεία Young Artist

  • 1990: Υποψηφιότητα, "Καλύτερος νέος ηθοποιός σε δεύτερο ρόλο σε τηλεοπτική σειρά" - Sister Kate

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0000594. Ανακτήθηκε στις 13  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «L'Encyclopédie canadienne» (Αγγλικά, Γαλλικά) jason-bradford-priestley. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ «Jason Priestley». TVGuide.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2015. 
  4. ↑ Rovin, Jeff (1991). Luke Mania! Jason Fever!. London: Fantail. 
  5. ↑ «My Vancouver – then & Now: Jason Priestley». 4 Σεπτεμβρίου 2013. 
  6. ↑ «The Lake - Show Info». TheWB.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2009. 
  7. ↑ «Vanessa Redgrave to star in BBC's The Day of the Triffids». The Daily Telegraph (London). February 11, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 20, 2010. https://web.archive.org/web/20100520053649/http://www.telegraph.co.uk/culture/tvandradio/4592119/Vanessa-Redgrave-to-star-in-BBCs-The-Day-of-the-Triffids.html. Ανακτήθηκε στις May 6, 2010. 
  8. ↑ «Goodnight for Justice (TV 2011)». imdb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2011. 
  9. ↑ Mitovich, Matt Webb (11 Ιουλίου 2011). «Psych Pscoop: Jennifer Finnigan Cast as Bonnie to Jason Priestley's Clyde». TVLine.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2011. 
  10. ↑ «Jason Priestley to Star in David Mamet's 'Race' on Toronto Stage - The Hollywood Reporter». web.archive.org. 18 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2025. 
  11. ↑ Wong, Tony (May 24, 2016). «Jason Priestley Turns Detective in Private Eyes». The Toronto Star (Toronto Star Newspapers). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 11, 2016. https://web.archive.org/web/20161211191446/https://www.thestar.com/entertainment/television/2016/05/24/jason-priestley-turns-detective-in-private-eyes.html. Ανακτήθηκε στις May 23, 2017. 
  12. ↑ «Darryl Sittler, Jason Priestley Among 2016 Walk of Fame Inductees». The Globe and Mail. The Canadian Press. August 23, 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 19, 2017. https://web.archive.org/web/20170419004700/http://www.theglobeandmail.com/news/national/darryl-sittler-jason-priestley-among-2016-walk-of-fame-inductees/article31511363/. Ανακτήθηκε στις May 23, 2017. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «B.C. Players mostly on small screen in Canadian Screen Award nominations». 
  14. ↑ «Jason Priestley's Close Call». ABC News. January 6, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 14, 2018. https://web.archive.org/web/20180414091826/https://abcnews.go.com/2020/story?id=123675&page=1. Ανακτήθηκε στις April 29, 2018. 
  15. ↑ «Jason Priestley: First Look at My Daughter "Took My Breath Away"». US Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 15, 2007. https://web.archive.org/web/20071015121504/http://usmagazine.com/cover_story_5. Ανακτήθηκε στις July 25, 2007. 
  16. ↑ Ritti, Missy (April 13, 2009). «Jason and Naomi Priestley Expecting Baby No. 2». People. https://people.com/parents/jason-priestley-and-naomi-lowde-expecting-second-child/. Ανακτήθηκε στις March 5, 2019. 
  17. ↑ Ritti, Missy (July 10, 2009). «Jason Priestley and His Wife Welcome a Boy». People. https://people.com/parents/jason-priestley-and-his-wife-welcome-a-boy/. Ανακτήθηκε στις March 5, 2019. 
  18. ↑ «Tim Hortons, Jason Priestley and the doughnut mash-up you have to see». The Globe and Mail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 28, 2016. https://web.archive.org/web/20160828195601/http://www.theglobeandmail.com/life/the-hot-button/tim-hortons-jason-priestley-and-the-doughnut-mash-up-you-have-to-see/article8330144/. Ανακτήθηκε στις July 14, 2016. 
  19. ↑ Priestley, Jason (6 Μαΐου 2014). Jason Priestley: A Memoir. HarperOne. ISBN 978-0062357892. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2015. 
  20. ↑ Feature on Jason Priestly Racing 1995 Cobra R Mustang, 1996, https://www.youtube.com/watch?v=mP9wYzPhjUs, ανακτήθηκε στις November 7, 2015 
  21. ↑ «Jason Priestley (CDN) - Complete Archive - Racing Sports Cars». www.racingsportscars.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2015. 
  22. ↑ «Motorola Cup». Autocourse.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2015. 
  23. ↑ Fink, Pete (March 4, 2008). «Papis wieder beim Indy 500» (στα γερμανικά). Motorsport-Total.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 24, 2008. https://web.archive.org/web/20081224034928/http://www.motorsport-total.com/usracing/news/2008/03/Papis_wieder_beim_Indy_500_08030410.html. Ανακτήθηκε στις February 17, 2022. 
  24. ↑ «Στη σειρήνα του ... έρωτα». Ριζοσπάστης. 14 Ιανουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2025. 
  25. ↑ «Jason Priestley (visual voices guide)». Behind The Voice Actors. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023. 
  26. ↑ «ΑΓΓΕΛΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ πληροφορίες για την ταινία». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2025. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζέισον_Πρίστλεϊ&oldid=11061135"