Τεκίλα σανράιζ

Το τεκίλα σανράιζ (tequila sunrise) είναι κοκτέιλ από τεκίλα, χυμό πορτοκαλιού και σιρόπι γρεναδίνης. Σερβίρεται μη ανακατεμένο σε ψηλό ποτήρι. Το σύγχρονο ποτό προέρχεται από το Σοσαλίτο, Καλιφόρνια, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μετά από ένα παλαιότερο που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1930 στο Φοίνιξ της Αριζόνα. Το κοκτέιλ πήρε το όνομά του για την εμφάνισή του όταν σερβίρεται - με διαβαθμίσεις χρώματος που μοιάζουν με την ανατολή Ήλιο (sunrise στα αγγλικά).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αρχική τεκίλα σανράιζ περιείχε τεκίλα, κρέμα κασί, χυμό λάιμ και σόδα, και σερβιρίστηκε στο Arizona Biltmore Hotel όπου δημιουργήθηκε από τον Τζιν Σούλιτ τη δεκαετία του 1930 ή του 1940. ^[1]

Η πιο δημοφιλής μοντέρνα εκδοχή του κοκτέιλ περιέχει τεκίλα, χυμό πορτοκαλιού και γρεναδίνη και δημιουργήθηκε από τον Μπόμπι Λόζοφ και τον Μπίλι Ράις στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ενώ εργάζονταν ως νέοι μπάρμαν στο Trident στο Σοσαλίτο της Καλιφόρνια βόρεια του Σαν Φρανσίσκο. Το 1972, σε ένα ιδιωτικό πάρτι στο Trident που διοργάνωσε ο Μπιλ Γκράχαμ για να ξεκινήσει την περιοδεία των Rolling Stones το 1972 στην Αμερική, ο Μικ Τζάγκερ πήρε ένα από τα κοκτέιλ, του άρεσε και αυτός και η συνοδεία του άρχισαν να τα πίνουν.^[2] Αργότερα τα παρήγγειλαν σε όλη την Αμερική, ονομάζοντας μάλιστα την ίδια την περιοδεία «περιοδεία της κοκαΐνης και της τεκίλα σανράιζ».^[3] ^[4]

Εκείνη την εποχή, το Trident ήταν το μεγαλύτερο κατάστημα για τεκίλα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 1973 η Jose Cuervo είδε το νέο ποτό ως ευκαιρία μάρκετινγκ και έβαλε τη συνταγή στο πίσω μέρος των μπουκαλιών τεκίλα της, και το προώθησε με άλλους τρόπους. Αργότερα την ίδια χρονιά, οι Eagles ηχογράφησαν ένα τραγούδι που ονομάζεται «Tequila Sunrise» για το άλμπουμ τους Desperado καθώς η δημοφιλία του ποτού εκτινάχθηκε στα ύψη.^[5] Το 1988, κυκλοφόρησε μια επιτυχημένη ταινία με τίτλο Tequila Sunrise, με πρωταγωνιστές τη Μισέλ Φάιφερ, τον Μελ Γκίμπσον και τον Κερτ Ράσελ, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Τάουν.

Προετοιμασία και σερβίρισμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ρόφημα ανακατεύεται ρίχνοντας μέσα τεκίλα, πάγο, μετά το χυμό και, τέλος, σιρόπι. Η χαρακτηριστική εμφάνιση του ροφήματος εξαρτάται από την προσθήκη του σιροπιού χωρίς ανάμειξη με τα άλλα συστατικά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα κουτάλι για να καθοδηγήσει το σιρόπι στο κάτω μέρος του ποτηριού με ελάχιστη ανάμειξη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2010.
↑ Burkhart, Jeff (2011-06-19). «Barfly: when it's not just another tequila sunrise». Marin Independent Journal (Novato CA: David Rounds). ISSN 0891-5164. OCLC 61313188. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-21. https://web.archive.org/web/20141021205601/http://www.marinij.com/ci_18279560. Ανακτήθηκε στις 2014-10-21. «Mick came up to the bar and asked for a margarita, I asked him if he had ever tried a tequila sunrise, he said no, I built him one and they started sucking them up. After that they took them all across the country.»
↑ Richards, Keith (26 Οκτωβρίου 2010). «9». Life. New York: Little, Brown. σελ. 326. ISBN 978-0316034418. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014. The '72 tour was known by other names—the cocaine and Tequila Sunrise tour, or the STP, Stones Touring Party.
↑ Richards, Keith (14 Οκτωβρίου 2010). «Exclusive 'Life' Excerpt from Keith Richards». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014.
↑ Burkhart, Jeff (17 Φεβρουαρίου 2012). «Just Another Tequila Sunrise». National Geographic Assignment Blog. National Geographic Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014. In 1973, Jose Cuervo seized on this new cocktail sensation and began marketing it in various print advertisements, eventually releasing it as one of their canned 'club cocktails.' 'Lou, (the manager of the Trident) talked to the Cuervo people,' said Lozoff. 'We were the biggest outlet in the United States, and they were talking to us – that recipe, with crème de cassis, went on the back of bottles, and at one point our recipe made it on the back of the gold bottle.'

[1] «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2010.

[MarinIJ-2] Burkhart, Jeff (2011-06-19). «Barfly: when it's not just another tequila sunrise». Marin Independent Journal (Novato CA: David Rounds). ISSN 0891-5164. OCLC 61313188. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-21. https://web.archive.org/web/20141021205601/http://www.marinij.com/ci_18279560. Ανακτήθηκε στις 2014-10-21. «Mick came up to the bar and asked for a margarita, I asked him if he had ever tried a tequila sunrise, he said no, I built him one and they started sucking them up. After that they took them all across the country.»

[Richards-Life-3] Richards, Keith (26 Οκτωβρίου 2010). «9». Life. New York: Little, Brown. σελ. 326. ISBN 978-0316034418. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014. The '72 tour was known by other names—the cocaine and Tequila Sunrise tour, or the STP, Stones Touring Party.

[RollingStone-4] Richards, Keith (14 Οκτωβρίου 2010). «Exclusive 'Life' Excerpt from Keith Richards». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014.

[nga-blog-5] Burkhart, Jeff (17 Φεβρουαρίου 2012). «Just Another Tequila Sunrise». National Geographic Assignment Blog. National Geographic Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014. In 1973, Jose Cuervo seized on this new cocktail sensation and began marketing it in various print advertisements, eventually releasing it as one of their canned 'club cocktails.' 'Lou, (the manager of the Trident) talked to the Cuervo people,' said Lozoff. 'We were the biggest outlet in the United States, and they were talking to us – that recipe, with crème de cassis, went on the back of bottles, and at one point our recipe made it on the back of the gold bottle.'

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]