Τβρτκο Α΄ της Βοσνίας
| Τβρτκο Α΄ της Βοσνίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Αυγούστου 1338 (περίπου) Srebrenik |
| Θάνατος | 14 Μαρτίου 1391 Bobovac |
| Τόπος ταφής | Visoko |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Κροατικά[1] Σερβικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Δωροθέα της Βουλγαρίας |
| Τέκνα | Οστόια της Βοσνίας Έλενα της Βοσνίας Vuk Banić Τβρτκο Β' της Βοσνίας |
| Γονείς | Βλαντίσλαβ της Βοσνίας και Γιελένα Σούμπιτς |
| Αδέλφια | Βουκ της Βοσνίας Αικατερίνη της Βοσνίας, κόμισσα του Τσέλιε |
| Οικογένεια | Οίκος των Κοτρομάνιτς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μπαν |
| Υπογραφή | |
 | |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στέφεν Τβρτκο Α΄, σερβοκροατικά: Стјепан ή Стефан Твртко / Stjepan ή Stefan Tvrtko (π. 1338 – 10 Μαρτίου 1391) ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Βοσνίας. Μέλος του Οίκου των Κοτρομάνιτς, διαδέχθηκε τον θείο του Στέφανο Β΄ ως μπαν της Βοσνίας το 1353. Καθώς ήταν ανήλικος εκείνη την εποχή, ο πατέρας τού Tβρτκo, Βλαντίσλαβ, κυβέρνησε για λίγο ως αντιβασιλιάς, ακολουθούμενος από τη μητέρα τού Tβρτκo, Γιελένα. Στις αρχές της προσωπικής του διακυβέρνησης, ο Tβρτκo διαπληκτιζόταν με τον Ρωμαιοκαθολικό κλήρο της χώρας του, αλλά αργότερα απολάμβανε εγκάρδιες σχέσεις με όλες τις θρησκευτικές κοινότητες στο βασίλειό του. Μετά από τις αρχικές δυσκολίες –την απώλεια μεγάλων τμημάτων της Βοσνίας από τον επικυρίαρχό του Λουδοβίκο Α΄ της Ουγγαρίας, και τη σύντομη καθαίρεση από τους μεγιστάνες του– η εξουσία τού Tβρτκo αυξήθηκε σημαντικά. Κατέκτησε ορισμένα απομεινάρια της γειτονικής Σερβικής αυτοκρατορίας το 1373, μετά το τέλος τού τελευταίου ηγεμόνα της και τού μακρινού συγγενή του, Στεφάνου-Ούρος Ε΄ Νεγιάκι (Αδύναμου). Το 1377 στέφθηκε ο ίδιος βασιλιάς της Βοσνίας και της Σερβίας, ισχυριζόμενος, ότι ήταν ο κληρονόμος της δυναστείας των Νεμάντιτς της Σερβίας, της οποίας είχαν εκλείψει τα άρρενα μέλη.
Καθώς το βασίλειο της Βοσνίας συνέχιζε να επεκτείνεται, η προσοχή του Tβτκo στράφηκε στην ακτή της Αδριατικής. Απέκτησε τον έλεγχο ολόκληρου του Πομόριε και των μεγάλων θαλάσσιων πόλεων της περιοχής, ίδρυσε νέους οικισμούς και άρχισε να κατασκευάζει ναυτικό, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να υποτάξει τους άρχοντες των ανεξάρτητων σερβικών εδαφών. Το τέλος τού βασιλιά Λουδοβίκου Α΄ και η άνοδος της κόρης εκείνου βασίλισσας Μαρίας το 1382, επέτρεψαν στον Tβρτκo να εκμεταλλευτεί την κρίση διαδοχής, που ακολούθησε στην Ουγγαρία και την Κροατία. Μετά από σκληρές μάχες, από το 1385 έως το 1390, ο Tβρτκo κατάφερε να κατακτήσει μεγάλα τμήματα της Σλαβονίας, της Δαλματίας και της ίδιας της Κροατίας. Μετά τη μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389, η αδύναμη αξίωσή του στη Σερβία έγινε μία απραγματοποίητη, καθώς οι Σέρβοι ηγεμόνες που προσπαθούσε να υποτάξει, έγιναν υποτελείς της απεκτεινόμενης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Οθωμανοί εξαπέλυσαν επίσης τις πρώτες τους επιθέσεις στη Βοσνία κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού Tβρτκo, αλλά ο στρατός του κατάφερε να τους αποκρούσει. Το ξαφνικό τέλος του Tβρτκo το 1391 τον εμπόδισε να εδραιώσει την κατοχή των Κοτρομάνιτς στα κροατικά εδάφη.
Ο Tβρτκo θεωρείται ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους μεσαιωνικούς ηγεμόνες της Βοσνίας, καθώς διεύρυνε τα σύνορα της χώρας στον μέγιστο βαθμό, άφησε μία ισχυρή οικονομία και βελτίωσε το βιοτικό επίπεδο των υπηκόων του. Τού έμεινε τουλάχιστον ένας γιος, ο Tβρτκo Β΄, αλλά τον διαδέχθηκε ο Νταμπίσα, υπό τον οποίο το αναπτυσσόμενο βασίλειο του Tβρτκo Α΄ άρχισε να παρακμάζει.
Ανηλικιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχικές δυσκολίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατακτήσεις στη Σερβία και γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στέψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ουγγρική κρίση διαδοχής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.png)
Οθωμανικές επιθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τελικά επιτεύγματα και επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτίμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη Δωροθέα των Στρατσιμίρ, κόρη του Ιβάν Στρατσιμίρ τσάρου της Βουλγαρίας και είχε τέκνο:
- Τβρτκο Β΄ απεβ. 1443, βασιλιάς της Βοσνίας.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ hr
.wikipedia .org /wiki /Tvrtko _I . _Kotromani%C4%87. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2018982278. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Vego, Marko (1957). «Historijska karta Srednjevjekovovne Bosanske Države». kolekcije.nub.ba (στα Βοσνιακά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021.
- ↑ Marko Vego. «Historijska karta srednjevjekovne bosanske države / sastavio Marko Vego ; izrada i reprodukcija Geokarta». digitalna.nsk.hr. Digitalne zbirke Nacionalne i sveučilišne knjižnice u Zagrebu. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Anđelić, Pavao (1980). Anđelić, Pavao, Krunidbena i grobna crkva bosanskih vladara u Milima (Arnautovićima) kod Visokog" 183–247 (στα Σερβοκροατικά). Glasnik Zemaljskog muzeja XXXIV/1979., Zemaljski muzej Bosne i Hercegovine, Sarajevo, 1980.
- Ćirković, Sima (1964). Историја средњовековне босанске државе (στα Σερβοκροατικά). Srpska književna zadruga.
- Ćirković, Sima (1964a). Сугуби венац: прилог историји краљевства у Босни (στα Σερβοκροατικά). University of Belgrade Faculty of Philosophy.
- Ćorović, Vladimir (2001). Istorija srpskog naroda. Janus.
- Ćošković, Pejo (2009), Kotromanići, Miroslav Krleža Institute of Lexicography, http://hbl.lzmk.hr/clanak.aspx?id=249#TvrtkoI
- Fine, John Van Antwerp, Jr. (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
- Fine, John Van Antwerp, Jr. (2007). The Bosnian Church: Its Place in State and Society from the Thirteenth to the Fifteenth Century. Saqi. ISBN 978-0-86356-503-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tvrtko I of Bosnia στο Wikimedia Commons- Emir O. Filipović: «Creatio Regni» στη Μεγάλη Σφραγίδα του Βόσνιου Βασιλιά Tvrtko Kotromanić . Στο: A Companion to Seals in the Middle Ages, (επιμ. Laura Whatley), Brill, Leiden, 2019, 264–276.
|