Τα σκατά του καλλιτέχνη
| Τα σκατά του καλλιτέχνη | |
|---|---|
_-_panoramio.jpg) | |
| Ονομασία | Τα σκατά του καλλιτέχνη |
| Δημιουργός | Πιέρο Μαντσόνι |
| Έτος δημιουργίας | 1961 |
| Είδος | έργο τέχνης |
| Σημειώσεις | Ιταλικά: Merda d'artista |
| δεδομένα | |
Τα σκατά του καλλιτέχνη (Ιταλικά: Merda d'artista) είναι ένα έργο τέχνης του 1961 του Ιταλού καλλιτέχνη Πιέρο Μαντσόνι. Το έργο αποτελείται από 90 κονσέρβες, η καθεμία από τις οποίες φέρεται να είναι γεμάτη με 30 γραμμάρια περιττωμάτων του ίδιου του Μαντσόνι, και είναι διαστάσεων 4,8 επί 6,5 εκατοστά (1,9 × 2,6 ίντσες), με ετικέτα στα Ιταλικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά:
Τα σκατά του καλλιτέχνη
Περιεχόμενο 30 gr καθαρά
Φρεσκοσυντηρημένα
Παρήχθησαν και κονσερβοποιήθηκαν
τον Μάιο του 1961
Έμπνευση και ερμηνείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πατέρας του Μαντσόνι, ο οποίος ήταν κάτοχος ενός κονσερβοποιείου, λέγεται ότι είχε πει κάποτε στον γιο του, καλλιτέχνη: «Τα έργα σου είναι σκατά.»[1]
Την εποχή που δημιουργήθηκε το έργο, ο Μαντσόνι παρήγαγε έργα που εξερευνούσαν τη σχέση μεταξύ της παραγωγής τέχνης και της ανθρώπινης παραγωγής. Η αναπνοή του καλλιτέχνη (Ιταλικά: Fiato d'artista), μια σειρά από μπαλόνια γεμάτα με τη δική του πνοή, αποτελεί ένα παράδειγμα. Τον Δεκέμβριο του 1961, ο Μαντσόνι έγραψε σε ένα γράμμα στον φίλο του Ben Vautier:
Θα ήθελα όλοι οι καλλιτέχνες να πουλήσουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα, ή αλλιώς να διοργανώσουν διαγωνισμούς για να δουν ποιος μπορεί να τραβήξει τη μεγαλύτερη γραμμή ή να πουλήσει τα σκατά τους σε τενεκέδες. Το δακτυλικό αποτύπωμα είναι το μόνο σημάδι της προσωπικότητας που μπορεί να γίνει αποδεκτό: αν οι συλλέκτες θέλουν κάτι οικείο, πραγματικά προσωπικό για τον καλλιτέχνη, υπάρχoυν τα σκατά του καλλιτέχνη, που είναι πραγματικά δικά του.[2]
Ένας άλλος φίλος, ο Enrico Baj, είπε ότι τα κουτάκια θεωρούνταν «μια πράξη προκλητικής κοροϊδίας του κόσμου της τέχνης, των καλλιτεχνών και της κριτικής της τέχνης».[3] Τα σκατά του καλλιτέχνη έχουν ερμηνευτεί σε σχέση με την ιδέα του Καρλ Μαρξ για τον εμπορευματικό φετιχισμό και τα readymade του Μαρσέλ Ντυσάν.[4][5] Τον Σεπτέμβριο του 2021, ο καλλιτέχνης του YBA Gavin Turk έφτιαξε ένα έργο που ονομάζεται Τα ούρα του καλλιτέχνη όπου κονσερβοποίησε τα δικά του ούρα και τα πούλησε για το βάρος τους σε ασήμι.[6]
Αξία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μία κονσέρβα πουλήθηκε για 124.000 € στον οίκο δημοπρασιών Sotheby's στις 23 Μαΐου 2007.[7] Τον Οκτώβριο του 2008, η κονσέρβα 83 προσφέρθηκε προς πώληση στον Sotheby's με εκτίμηση 50.000 - 70.000 £. Πουλήθηκε για 97.250 £. Στις 16 Οκτωβρίου 2015, η κονσέρβα 54 πωλήθηκε στον οίκο δημοπρασιών Christie's για 182.500 £. Τον Αύγουστο του 2016, σε μια δημοπρασία έργων τέχνης στο Μιλάνο, ένα από τα τενεκεδάκια πουλήθηκε για ένα νέο ρεκόρ 275.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των τελών δημοπρασίας.[8] Οι κονσέρβες επρόκειτο αρχικά να αποτιμηθούν σύμφωνα με το ισοδύναμο βάρος τους σε χρυσό –37 $ το καθένα το 1961– με την τιμή να κυμαινόταν ανάλογα με την αγορά.[4]
Περιεχόμενο των κονσερβών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένας από τους φίλους του Μαντσόνι, ο Agostino Bonalumi, ισχυρίστηκε ότι τα τενεκεδάκια δεν είναι γεμάτα περιττώματα αλλά γεμάτα γύψο.[9] Τα δοχεία είναι από χάλυβα, και επομένως δεν μπορούν να υποβληθούν σε ακτινογραφία ή σάρωση για να προσδιοριστεί το περιεχόμενο, και το άνοιγμα ενός κουτιού θα έκανε να χάσει την αξία του. Ως αποτέλεσμα, το πραγματικό περιεχόμενο του Τα σκατά του καλλιτέχνη είναι άγνωστο.[10] Ο Bernard Bazile εξέθεσε ένα μερικώς ανοιγμένο κουτί του Τα σκατά του καλλιτέχνη το 1989,[4] ονομάζοντάς το Ανοικτή κονσέρβα του Πιέρο Μαντσόνι (Γαλλικά: Boite ouverte de Piero Manzoni). Τα περιεχόμενα του κουτιού ήταν δύσκολο να αναγνωριστούν εξ όψεως, καθώς περιγράφηκαν ποικιλοτρόπως ως «χάρτινο περιτύλιγμα αγνώστου περιεχομένου», «ένα μη αναγνωρίσιμο τυλιγμένο αντικείμενο»,[4] και «ένα κουτί μέσα σε ένα κουτί».[11] Ο Bazile δεν προσπάθησε να εξάγει ή να ανοίξει το εσωτερικό αντικείμενο.
Το έργο έλαβε κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης λόγω αγωγής στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ένα μουσείο τέχνης στο Ράντερς της Δανίας, κατηγορήθηκε από τον συλλέκτη έργων τέχνης John Hunov ότι προκάλεσε διαρροή ενός κουτιού που είχε εκτεθεί στο μουσείο το 1994. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, το μουσείο είχε αποθηκεύσει το κουτί σε ανεύθυνα υψηλές θερμοκρασίες. Η μήνυση έληξε με το μουσείο να καταβάλει διακανονισμό 250.000 κορωνών Δανίας στον συλλέκτη, περίπου 35.000 δολάρια ΗΠΑ.[12]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Tate. «Excremental value: Piero Manzoni's 'Merda d'artista' – Tate Etc». Tate (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Battino, Freddy· Palazzoli, Luca (1991). Piero Manzoni: Catalogue raisonné. Milan. σελ. 144. ISBN 8844412470.
- ↑ Dutton, Denis (1 Ιουλίου 2009). The Art Instinct: Beauty, Pleasure, and Human Evolution. Bloomsbury Publishing. σελ. 202. ISBN 9781608191932.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Miller, John (1 May 2007). «Excremental Value». Tate Etc (10). http://www.tate.org.uk/context-comment/articles/excremental-value. Ανακτήθηκε στις 2 May 2014.
- ↑ Bryan-Wilson, Julia (2003). Work Ethic. Penn State Press. σελ. 208. ISBN 9780271023342.
- ↑ «Gavin Turk On Selling Cans of His Own Urine». Widewalls (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Sotheby's, asta record per "merda d'artista"». www.repubblica.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022.
- ↑ «Record per "Merda d'Artista" di Manzoni: 275mila euro per la scatoletta n. 69». LaStampa.it. 8 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ Glancey, Jonathan (12 Ιουνίου 2007). «Merde d'artiste: not exactly what it says on the tin». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ Clowes, Erika Katz (2008). The Anal Aesthetic: Regressive Narrative Strategies in Modernism (Διδακτορική διατριβή). University of California, Berkeley. ISBN 9780549839651.
- ↑ «Opening the Can: Boîte ouverte de Piero Manzoni». Beach. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022.
- ↑ Christensen, Uffe (13 Ιανουαρίου 2010). «Museum sur over lorteudtalelse» [Museum angry about shit opinion]. Jyllands-Posten (στα Δανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αμφιλεγόμενη Τέχνη: Piero Manzoni: Εξερευνώντας τα “Σκατά του καλλιτέχνη”. citycodemag.com. 12/06/2023. Ανακτήθηκε στις 20/03/2025.
- Η τέχνη μπορεί να βγει και από το WC; Η Μαρίνα Φωκίδη λέει «ναι»!. protothema.gr. 22.06.2013. Ανακτήθηκε στις 20/03/2025.