Τα Καπρίτσια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Τα καπρίτσια)
Capricho Νο. 43: El sueño de la razón produce monstruos (Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα), Φρανθίσκο Γκόγια, 21,3 x 15,1 εκ. (εικόνα)/ 30,6 x 20,1 εκ. (χαρτί), περ. 1797-98. Το διασημότερο έργο της σειράς Τα Καπρίτσια.

Τα Καπρίτσια (Ισπανικά: Los Caprichos) είναι μια σειρά 80 χαρακτικών που δημιούργησε ο Ισπανός καλλιτέχνης Φρανθίσκο Γκόγια κατά τα έτη 1797 και 1798, και τα δημοσίευσε σαν μία συλλογή έργων το 1799. Τα χαρακτικά αυτά ήταν ένα καλλιτεχνικό πείραμα: ένα μέσο που χρησιμοποιεί ο Γκόγια για να καταδικάσει την παγκόσμια ανοησία, και την ανοησία στην Ισπανική κοινωνία στην οποία έζησε. Η κριτική του είναι εκτεταμένη και καυστική. Στρέφεται κατά της κυριαρχίας της δεισιδαιμονίας, της αμάθειας και της ανικανότητας της άρχουσας τάξης, της έλλειψης παιδείας, των οικογενειακών λαθών, και της παρακμής της λογικής. Σε κάποια από τα χαρακτικά της σειράς ο καλλιτέχνης στρέφεται κατά του κλήρου. Ο Γκόγια περιγράφοντας αυτή τη σειρά έργων, ανέφερε ότι απεικονίζει τις αμέτρητες ιδιορρυθμίες και ανοησίες που υπάρχουν σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία, και τις κοινές προκαταλήψεις και τις παραπλανητικές πρακτικές που τα έθιμα, η αμάθεια, ή η ιδιοτέλεια τις έχουν καταστήσει συνήθεις.[1]

Το έργο αυτό ήταν μία διαφωτιστική, δυναμική κριτική της Ισπανίας του 18ου αιώνα, και της ανθρωπότητας γενικότερα. Το ανεπίσημο ύφος, καθώς και η απεικόνιση της σύγχρονης κοινωνίας που συναντώνται στα Καπίτσια τα καθιστά - καθώς και τον ίδιο τον Γκόγια- προάγγελο του κινήματος του Μοντερνισμού που εμφανίστηκε σχεδόν έναν αιώνα αργότερα. Ειδικά το έργο Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα έχει λάβει κορυφαία αναγνώριση.

Ο Γκόγια έγραψε μία σύντομη εξήγηση για κάθε εικόνα σε ένα χειρόγραφο που τώρα βρίσκεται στο Μουσείο ντελ Πράδο. Αυτές οι σημειώσεις βοηθούν σημαντικά στην κατανόηση των -συχνά αινιγματικών- προθέσεων του καλλιτέχνη, όπως και οι τίτλοι που βρίσκονται κάτω από κάθε εικόνα. Αυτή η σειρά του Γκόγια, και η τελευταία ομάδα χαρακτικών της σειράς Οι Συμφορές του Πολέμου, τα οποία ο Γκόγια αποκαλούσε "caprichos enfáticos" (εμφατικά καπρίτσια) απέχουν πολύ από το πνεύμα της ξέγνοιαστης φαντασίας που ο όρος "καπρίτσιο" συνήθως αντιπροσωπεύει στην τέχνη.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1799 ο Γκόγια διαφήμιζε τα Καπρίτσια γράφοντας: Μπορεί κανείς να τα αγοράσει από το κατάστημα ποτών και αρωμάτων της Κάγε δε Δεσενιάνο πληρώνοντας 320 ρεάλια για τη σειρά των 80 χαρακτικών. Ωστόσο, λίγες βδομάδες αργότερα, τα χαρακτικά έπαψαν να διατίθενται στο κοινό, πιθανώς λόγω πιέσεων που ασκήθηκαν από εκκλησιαστικούς κύκλους. Το 1803 οι μήτρες και όσες σειρές απέμεναν αδιάθετες δωρίστηκαν από τον Γκόγια στον βασιλιά Κάρολο Δ και μεταφέρθηκαν στο Βασιλικό Χαλκογραφείο, όπου βρίσκονται έως σήμερα. Ως "αντάλλαγμα" για τη δωρεά του αυτή, ο Γκόγια έλαβε την υπόσχεση ότι θα δοθεί ετήσιο εισόδημα στον γιο του Χαβιέρ. Τα Καπρίτσια δεν επρόκειτο να τυπωθούν και πάλι στο σύνολό τους παρά πολύ αργότερα, στα μέσα του 19ου αιώνα, συμβάλλοντας έκτοτε σημαντικά (αρχικά ίσως και περισσότερο απ' ό,τι οι πίνακες του) στο να γίνει ο Γκόγια ευρύτατα γνωστός και να αποκτήσει τη φήμη που απέκτησε στην Ευρώπη.[2]

Τεχνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκόγια χρησιμοποίησε στα Καπρίτσια, όπως και στα περισσότερα χαρακτικά του, την τεχνική της γραμμικής οξυγραφίας, σύμφωνα με την οποία ο καλλιτέχνης χαράζει το βασικό σχέδιο με αιχμηρό αντικείμενο στο κερί με το οποίο καλύπτεται η πλάκα χαλκού. Εν συνεχεία, η πλάκα βυθίζεται στο κατάλληλο υγρό, το οποίο "περνάει" από τις χαράξεις που έχουν γίνει στο κερί και τις αποτυπώνει στο μέταλλο , από το οποίο και γίνεται η εκτύπωση. Παράλληλα, ωστόσο, με τη γραμμική οξυγραφία, για να πετύχει μεγαλύτερες ενιαίες επιφάνειες γκρίζου ή μαύρου χρώματος, ο Γκόγια χρησιμοποιούσε και την τονική οξυγραφία (ακουατίντα, Αγγλικά: aquatint), η οποία είχε εμφανιστεί σχετικά πρόσφατα τότε στη Γαλλία. Με αυτόν τον τρόπο πέτυχε εντυπωσιακές τονικές διαβαθμίσεις, όπως αυτές που κυριαρχούν στο χαρακτικό Την απήγαγαν!, όπου δύο άντρες έχουν απαγάγει μια γυναίκα.[2]

Τα έργα της σειράς Τα Καπρίτσια (Los Caprichos)[a 1][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Οι εκτυπώσεις των έργων που παρατίθενται σε αυτό το λήμμα προέρχονται από την πρώτη έκδοση της σειράς (1799) και ανήκουν στη συλλογή του Μουσείου του Πράδο. Οι εικόνες των έργων είναι διαθέσιμες στον ιστότοπο του Μουσείου, που αποτελεί και την πηγή του παρόντος λήμματος για τις διαστάσεις και τους τίτλους στα ισπανικά των έργων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Simon, Linda, "The Sleep of Reason", The World and I
  2. 2,0 2,1 Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.38, Taschen

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]