Τίτος Μάνλιος Τορκουάτος (ύπατος το 299 π.Χ.)
| Τίτος Μάνλιος Τορκουάτος (ύπατος το 299 π.Χ.) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Titus Manlius Torquatus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 299 π.Χ.[1] |
| Αιτία θανάτου | πτώση από άλογο |
| Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Titus Manlius Torquatus |
| Γονείς | Titus Manlius Torquatus |
| Αδέλφια | Lucius Manlius Torquatus |
| Οικογένεια | Manlii Torquati |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[2] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (299 π.Χ.)[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τίτος Μάνλιος Τορκουάτος, Τίτου υιός, λατιν.: Titus Manlius Torquatus, Τ. f. (απεβ. το 299 π.Χ.) ήταν πατρίκιος Ρωμαίος της εποχής της Δημοκρατίας, ύπατος για το 299 π.Χ., εκλεγμένος μαζί με έναν πληβείο συνύπατο, τον Μάρκο Φούλβιο Παιτίνο, Γναίου υιό.
Καταγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Mάνλιοι ήταν ένα από τα παλαιότερα και πιο διακεκριμένα γένη πατρικίων στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Ένας Γναίος Μάνλιος Κιγκινάτος είχε επιλεγεί ύπατος το 480 π.Χ., τέσσερα χρόνια αφότου ο πρώτος Φάβιος έγινε ύπατος. Οι εξέχοντες ύπατοι της οικογένειας περιελάμβαναν τον ύπατο των αρχών του 4ου αι. Mάρκο Μάνλιο Καπιτωλίνο, Τίτου υιό (του οποίου η σταδιοδορμία χαρακτηρίστηκε από το ότι το γένος του απαγόρευσε τη χρήση του ονόματος (praenomen) Mάρκος στη συνέχεια) και τον ύπατο του 4ου αι. Tίτο Μάνλιο Ιμπεριόσο Τορκουάτο, Λεύκιου υιό. Ο Τίτος καταγόταν από αυτόν τον τελευταίο ύπατο, αξιοσημείωτο όχι μόνο για τις στρατιωτικές του επιτυχίες, αλλά και για την εκτέλεση τού γιου του για ορμητική παραβίαση της στρατιωτικής πειθαρχίας. Δεν είναι σαφές εάν οι ύπατοι Aύλος Μάνλιος Τορκουάτος Αττικός, ύπατος το 244 π.Χ. και το 241 π.Χ., και Τίτος Μάνλιος Τορκουάτος, ύπατος το 235 π.Χ. και το 224 π.Χ. και τιμητής το 231 π.Χ., ήταν γιοι ή με άλλο τρόπο συγγενείς του.
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Τ. Λίβιο, ο Τίτος Μάνλιος απεβίωσε από πτώση από το άλογό του, ενώ ετοίμαζε τα στρατεύματά του να βαδίσουν στην Ετρουρία.
- Η επαρχία της Ετρουρίας ανατέθηκε με κλήρο στον ύπατο Τίτο Μάνλιο. ο οποίος, όταν μόλις είχε μπει στη χώρα του εχθρού, καθώς εξασκούσε το ιππικό, κινούμενος με πλήρη ταχύτητα, πετάχτηκε από το άλογό του, και παραλίγο να σκοτωθεί επί τόπου. τρεις μέρες μετά την πτώση, απεβίωσε. (Livy V:11)
Ορισμένοι ιστορικοί όπως η Τζούλιε Έντριου και ο E. T. Σάλμον έχουν αμφισβητήσει την ιστορικότητα του γεγονότος, και υποστηρίζουν ότι ο Mάνλιος μπορεί απλώς να απεβίωσε πολεμώντας τους Γαλάτες και τους Ετρούσκους στην περιοχή. [3]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 637. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ Andrew, Julie· Salmon, E. T. (1967). Samnium and the Samnites (new έκδοση). Cambridge University Press. σελ. 257. ISBN 9780521061858.