Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τίτος Κουίνκτιος Κρισπίνος Σουλπικιανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τίτος Κουίνκτιος Κρισπίνος Σουλπικιανός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση0ος αιώνας π.Χ.
Ρωμαϊκή Δημοκρατία
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής1ος αιώνας π.Χ.
Οικογένεια
ΤέκναΤίτος Κουίνκτιος Κρισπίνος Βαλεριανός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΎπατος στην αρχαία Ρώμη
Ρωμαίος συγκλητικός

Ο Τίτος Κουίνκτιος Κρισπίνος Σουλπικιανός, λατιν.: Titus Quinctius Crispinus Sulpicianus (άκμασε τον 1ο αι. π.Χ.) ήταν Ρωμαίος γσυγκλητικός, που εξελέγη ύπατος το 9 π.Χ.

Ο Κρισπίνος καταγόταν από πατρικίους, και ήταν είτε ο βιολογικός γιος ενός Σουλπίκιου που υιοθετήθηκε από έναν Τίτο Κουίνκτιο (άγνωστο κατά τα άλλα), είτε γιος ενός Τίτου Κουίνκτιου και μίας Σουλπικίας.

Η καριέρα του Κρισπίνου Σουλπικιανού είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Μέχρι το 18 π.Χ. ήταν ένας των τριών ανδρών του νομισματοκοπείου (triumvir monetalis), και το 9 π.Χ., εξελέγη ύπατος, υπηρετώντας δίπλα στον θετό γιο τού Αυγούστου, Νέρωνα Κλαύδιο Δρούσο. Κατά τη διάρκεια της υπατείας του, εξασφάλισε την ψήφιση της lex Quinctia, νομοθεσία που προέβλεπε ποινές για ζημιές σε υδραγωγεία. Ήταν επίσης κατά τη διάρκεια της υπατείας του ότι ο Βωμός της Ειρήνης (Ara Pacis) εγκαινιάστηκε στο Άρεως Πεδίον.

Ο Βελήιος Πατέρκουλος χαρακτήρισε τον Κρισπίνο Σουλπικιανό ως «άχρηστο και προκλητικό», και τον κατηγόρησε για «μοναδική διαφθορά που συγκαλύπτεται από απαγορευτικά φρύδια». Υποστηρικτής του Ίουλλου Αντώνιου, κατηγορήθηκε ότι ήταν ένας από τους εραστές της Ιουλίας της Πρεσβύτερης, και είτε εξορίστηκε από τη Ρώμη, είτε εκτελέστηκε το 2 π.Χ. ως αποτέλεσμα του έρωτος αυτού.

Εικάζεται ότι ο Κρισπίνος Σουλπικιανός είχε υιοθετήσει έναν Βαλέριο, ο οποίος έγινε Τίτος Κουίνκτιος Κρισπίνος Βαλεριανός, αντικαταστάτης ύπατος το 2 μ.Χ.

Κείμενο της lex Quinctia

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κείμενο του νόμου διατηρήθηκε από τον Φροντίνο, αυτοκρατορικό επιμελητή της ύδρευσης το 97-98 μ.Χ.

«Ο ύπατος Τίτος Κουίνκτιος Κρισπίνος έκανε δεόντως πρόταση στον λαό, και ο λαός αποφάσισε δεόντως στην Αγορά (Forum) ενώπιον των Ρόστρων του Ναού του θεοποιημένου Ιούλιου στις 30 Ιουνίου. Η φυλή Σεργία ξεκίνησε την ψηφοφορία για την ακόλουθη πρόταση, και ο Σέξτος Βίρρων, γιος του Λεύκιου Βίρρωνα, έδωσε την πρώτη ψήφο εκ μέρους της.


«Όποιος, μετά την ψήφιση αυτού του νόμου, με κακόβουλο τρόπο τρυπάει ή σπάει ή προκαλεί διάτρηση ή θραύση ή με οποιονδήποτε τρόπο βλάπτει δίκτυα, αγωγούς, καμάρες, σωλήνες οποιουδήποτε μεγέθους, δεξαμενές ή στέρνες της δημόσιας ύδρευσης που διοχετεύεται στην πόλη, οπότε αυτά τα νερά ή οποιοδήποτε μέρος τους δεν μπορεί να φθάσει ή να παροχετευθεί στην πόλη, με τα οποία το νερό -το οποίο χορηγείται ή πρόκειται να εκχωρηθεί στον ιδιοκτήτη ή κάτοχο κήπων, ακινήτων ή κτημάτων στην πόλη της Ρώμης και των κατασκευών που γειτνιάζουν τώρα ή στο εξής- μειώνεται η ροή του ή η κατανομή του σε τέτοιους κήπους, ακίνητα ή κτήματα ή η κατανομή του σε δεξαμενές ή η αποθήκευσή του σε δεξαμενές: το πρόσωπο αυτό θα καταδικάζεται να πληρώσει πρόστιμο 100.000 σηστερσίων στον Ρωμαϊκό λαό, και επιπλέον, όποιος κάνει κάτι από αυτά με κακόβουλη εξαπάτηση, θα καταδικαστεί επίσης να επισκευάσει, να ξαναφτιάξει, να αποκαταστήσει, να κτίσει ή να εγκαταστήσει ό,τι έχει καταστρέψει, και να γκρεμίσει ό,τι έκτισε, και να τα κάνει όλα αυτά με τον κατάλληλο τρόπο. «Όποιος είναι επιμελητής της ύδρευσης, ή αν δεν υπάρχει επιμελητής, τότε ο πραίτωρ των ξένων, θα υποχρεώσει και θα εξαναγκάσει με πρόστιμο ή με κατάσχεση δεσμεύσεων, την ορθή εκτέλεση όλων αυτών των πράξεων. Ο εν λόγω έφορος έχει το δικαίωμα και την εξουσία του εξαναγκασμού, της πίεσης, της εκτίμησης των προστίμων και της κατάσχεσης του ενεχύρου για τον λόγο αυτό. Αν δεν υπάρχει έφορος, τότε ο προαναφερόμενος πραίτωρ θα έχει αυτό το δικαίωμα και την εξουσία. «Αν ένας σκλάβος κάνει κάτι από αυτά τα πράγματα, ο κύριός του θα καταδικαστεί να πληρώσει πρόστιμο 100.000 σηστερτίων στον ρωμαϊκό λαό. «Εάν οριοθετείται οποιαδήποτε περιοχή σε κάθε πλευρά του δικτύου, των αγωγών, των τόξων, των σωλήνων οποιουδήποτε μεγέθους, των δεξαμενών ή των δεξαμενών της δημόσιας ύδρευσης, η οποία είναι ή στο μέλλον θα δοθεί στην πόλη της Ρώμης: μετά την ψήφιση αυτού του νόμου κανείς δεν θα εμποδίσει, δεν θα κατασκευάσει, θα περιφράξει, θα διορθώσει, θα εγκαταστήσει, δεν θα εντοπίσει, θα εισαγάγει οτιδήποτε σε αυτό, που επιτρέπεται ή διατάσσεται από τον παρόντα νόμο για κατασκευή ή επισκευή. Όποιος κάνει οτιδήποτε αντίθετο με αυτούς τους κανονισμούς, θα υπόκειται κατά κύριο λόγο στον ίδιο νόμο, καταστατικό και διαδικασία, όπως θα ήταν και θα έπρεπε να είναι, εάν τρύπησε ή έσπασε κεντρικό ή αγωγό αντίθετο με τον παρόντα νόμο. «Σκοπός αυτού του νόμου δεν είναι η ανάκληση του δικαιώματος βοσκής σε αυτήν την περιοχή, κοπής χόρτου και σανού ή συλλογής βάτων από αυτήν. «Οι σημερινοί και οι μελλοντικοί επιμελητές της ύδρευσης θα φροντίσουν με τον κατάλληλο τρόπο ότι τα δέντρα, τα αμπέλια, οι πάσσαλοι, οι όχθες, οι φράχτες, οι ιτιές ή τα καλάμια θα αφαιρούνται, θα αποκόπτονται, θα σκάβονται και θα ξεριζώνονται σε ορισμένη περιοχή που θα οριοθετείται σε κάθε πλευρά των πηγών, καμαρών, τοίχων, κεντρικών αγωγών και αγωγών, και θα μπορούν να βάζουν πρόστιμα και επιβολή τιμωρίας, με το δικαίωμα και την εξουσία να κάνουν αυτά τα πράγματα, χωρίς να θιχθούν. «Δεν είναι πρόθεση αυτού του νόμου να ανακαλέσει το δικαίωμα των επιμελητών να επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες να διατηρούν αμπέλια ή δέντρα που είναι κλεισμένα μέσα σε αγροικίες, κτίρια ή φράκτες ή να κρατούν φράχτες, εάν οι επιμελητές αποφασίσουν ότι δεν χρειάζεται να καταστραφούν, και εφόσον τα ονόματα των επιμελητών που αποφασίζουν αναγράφονται ή είναι χαραγμένα εκεί.
«Σκοπός αυτού του νόμου δεν είναι η ανάκληση του δικαιώματος των προσώπων να παίρνουν ή να αντλούν νερό από αυτές τις πηγές, τα δίκτυα, τους αγωγούς ή τις καμάρες, στα οποία οι επιμελητές της ύδρευσης έχουν δώσει ή θα δώσουν τέτοιο δικαίωμα, εκτός εάν επιτρέπεται με τροχό, ρυθμιστή νερού ή άλλη μηχανική τεχνική, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν σκάβουν νέο πηγάδι και τρυπούν σε αυτό.»