Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τέοντορ Στορμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τέοντορ Στορμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Theodor Storm (Γερμανικά) και Hans Theodor Woldsen Storm (Γερμανικά)
Γέννηση14  Σεπτεμβρίου 1817[1][2][3]
Husum[4][5]
Θάνατος4  Ιουλίου 1888[1][2][3]
Hanerau-Hademarschen[6][7][8]
Αιτία θανάτουκαρκίνος του στομάχου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πρωσίας
Δουκάτο του Σλέσβιχ
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2][9]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κιέλου (1837–1838)
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ (από 1838)
Hermann Tast School (1826–1835)[10]
Katharineum
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[11]
μυθιστοριογράφος
δικηγόρος
συγγραφέας[11][12]
Αξιοσημείωτο έργοΟ καβαλάρης με το άσπρο άλογο
d:Q1216409
Οικογένεια
ΓονείςJohann Kasimir Storm
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1882)[13]
Ιστότοπος
www.storm-gesellschaft.de
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χανς Τέοντορ Βόλντσεν Στορμ (γερμανικά: Hans Theodor Woldsen Storm‎‎, 14 Σεπτεμβρίου 1817 - 4 Ιουλίου 1888), γνωστός ως Τέοντορ Στορμ, ήταν Γερμανός συγγραφέας ποιητής και νομικός. Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μορφές του ρεαλισμού στη γερμανική λογοτεχνία.[14]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τέοντορ Στορμ γεννήθηκε το 1817 στη μικρή πόλη-λιμάνι Χούζουμ, στη δυτική ακτή της βόρειας Φριζίας, τότε δουκάτο του Σλέσβιχ υπό τη διοίκηση του βασιλείου της Δανίας, σημερινό γερμανικό κρατίδιο Σλέσβιχ-Χολστάιν. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Καταγόμενος από πλούσια οικογένεια, είχε μια ξέγνοιαστη παιδική ηλικία και ανέπτυξε θετική σχέση με τη γενέτειρά του, που απεικόνισε επανειλημμένα στο λογοτεχνικό έργο του. Παρακολούθησε το σχολείο στο Χούζουμ και στο Λύμπεκ και σπούδασε νομικά στο Κίελο και το Βερολίνο. Το 1843, ενώ ήταν ακόμη φοιτητής νομικής στο Κίελο, δημοσίευσε μια συλλογή από τραγούδια, παραμύθια και θρύλους του Σλέσβιχ-Χολστάιν και μια ποιητική συλλογή μαζί με τους αδελφούς Τίκο και Τέοντορ Μόμσεν με τους οποίους ήταν φίλος και συγκατοικούσαν. [15]

Το σπίτι στο Χούζουμ, σήμερα μουσείο

Από το 1843 ο Στορμ εργάστηκε ως δικηγόρος στην πόλη του Χούζουμ. Στην αναταραχή των επαναστάσεων του 1848 ήταν υπέρμαχος του φιλελεύθερου στόχου μιας ενωμένης Γερμανίας υπό συνταγματική μοναρχία στην οποία κάθε τάξη θα μπορούσε να συμμετέχει στην πολιτική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου πολέμου του Σλέσβιχ το 1848 κατά της Δανίας, ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του «Συλλόγου Πατριωτικής Βοήθειας» και δημοσίευε πύρινα άρθρα υπέρ της γερμανικής ενοποίησης εκδηλώνοντας τα αισθήματά του κατά της Δανίας. Ως αποτέλεσμα, το 1852, όταν με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου η περιοχή του παρέμεινε έδαφος της Δανίας, κατηγορήθηκε για αυτονομιστικές ενέργειες και έχασε την άδεια εργασίας του. Το 1853 αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Πότσνταμ, όπου έλαβε θέση δικαστή, και το 1856 μετατέθηκε στο Χάιλιγκενσταντ στη Θουριγγία. Το 1865, μετά την αποχώρηση των Δανών όταν το δουκάτο του Σλέσβιχ περιήλθε στην πρωσική κυριαρχία, επέστρεψε στη γενέτειρά του και έγινε περιφερειακός δικαστής. [16]

Από το 1880 που συνταξιοδοτήθηκε, από καιρό αναγνωρισμένος συγγραφέας, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του γράφοντας στο Χάντεμάρσεν στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν όπου πέθανε το 1888 σε ηλικία 70 ετών. Παντρεύτηκε δύο φορές, το 1844 με την Κονστάντσε Έσμαρχ, με την οποία απέκτησε επτά παιδιά. Μετά τον θάνατό της το 1864, παντρεύτηκε τη Δωροθέα Γιένσεν, με την οποία είχε σχέση από το 1845, τον πρώτο χρόνο του γάμου του.

Λογοτεχνικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τέοντορ Στορμ γύρω στο 1860

Ο Τέοντορ Στορμ - με τον Τέοντορ Φοντάνε και τον Γκότφριντ Κέλερ - είναι ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του γερμανικού λογοτεχνικού ρεαλισμού του 19ου αιώνα. Τα έργα του φέρουν επιρροές από τον ύστερο ρομαντισμό, με θρύλους και ιστορίες της λαϊκής παράδοσης της πατρίδας του, φανταστικά στοιχεία, ιστορίες φαντασμάτων κλπ., ωστόσο επιτυγχάνει μια ενσωμάτωση των παγανιστικών στοιχείων στη ρεαλιστική του αφήγηση που μαγεύει. [17]

Έγραψε μια σειρά από ποιήματα διηγήματα, νουβέλες και παραμύθια. Τα δύο πιο γνωστά έργα του είναι οι νουβέλες Ίμενζεε (1849), μια συγκινητική ιστορία της χαμένης ευτυχίας της παιδικής ηλικίας, και Ο καβαλάρης με το άσπρο άλογο, το τελευταίο έργο του που δημοσιεύθηκε το 1888. Το 1852 δημοσίευσε τη συλλογή Ποιήματα. Η πόλη Χούζουμ είναι ακόμη γνωστή σήμερα ως η «γκρίζα πόλη δίπλα στη θάλασσα», από το ποίημά του Η πόλη. Ο ίδιος ο Στορμ εκτιμούσε την ποίησή του περισσότερο από τα αφηγηματικά του έργα και τα έβλεπε ως πηγή των ιστοριών του. [18]

Όπως και ο Φρίντριχ Χέμπελ, ο Τέοντορ Στορμ ήταν παιδί της πεδιάδας της Βόρειας Θάλασσας, αλλά, ενώ στο έργο του Χέμπελ δεν υπάρχει σχεδόν καμία άμεση αναφορά στο τοπίο της πατρίδας του, ο Στορμ επανέρχεται ξανά και ξανά στην αγνή ομορφιά των εκτεταμένων λασπότοπων, της απειλητικής θάλασσας και των άγονων βοσκότοπων της περιοχής του με εμμονική αγάπη. Μια θαλάσσια καταιγίδα που κατέστρεψε την πόλη όταν ο Στορμ ήταν μικρό παιδί, άφησε βαθιά σημάδια στη γραφή του. Στο τελευταίο από τα 50 πεζογραφήματά του, Ο καβαλάρης με το άσπρο άλογο, που θεωρείται ευρέως το κορυφαίο αριστούργημά του, το σκηνικό είναι η αγροτική βορειο-γερμανική ακτή και η ανησυχητική, δεισιδαιμονική ατμόσφαιρα κυριαρχεί στον αγώνα του ανθρώπου εναντίον της φύσης: τα αναχώματα και τη θάλασσα. Καθώς η γραφή του ωρίμαζε, οι νουβέλες του εμφάνιζαν πιο λεπτή ψυχολογική διορατικότητα, μεγαλύτερο ρεαλισμό και ένα ευρύτερο φάσμα θεμάτων - ταξικές συγκρούσεις, κοινωνικά προβλήματα και θρησκευτικό φανατισμό - εκφράζοντας την επαναλαμβανόμενη ανησυχία του για την απομόνωση του ανθρώπου και την πάλη με τη μοίρα του.[19]

Οι αγαπημένοι του λογοτέχνες ήταν ο Γιόζεφ φον Άιχεντορφ και ο Έντουαρντ Μέρικε, ιδιαίτερα η επιρροή του πρώτου είναι ξεκάθαρα ευδιάκριτη ακόμη και στα μεταγενέστερα έργα του Στορμ. Κατά τη διάρκεια μιας καλοκαιρινής επίσκεψης στο Μπάντεν-Μπάντεν το 1864, γνώρισε τον Ρώσο συγγραφέα Ιβάν Τουργκένιεφ με τον οποίο αλληλογραφούσαν και έστελναν αντίγραφα των έργων τους επί σειρά ετών.

Ο Ούγγρος κριτικός λογοτεχνίας Γκέοργκ Λούκατς στο έργο του Η ψυχή και οι μορφές (1911), εκτίμησε τον Στορμ ως «τον τελευταίο εκπρόσωπο της μεγάλης γερμανικής αστικής λογοτεχνικής παράδοσης», και τον κατέταξε ανάμεσα στον Ιερεμία Γκότχελφ και τον Τόμας Μαν.

Πολλά από τα βιβλία του διασκευάστηκαν σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές στην Γερμα­νία.

Επιλογή έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προτομή του Τέοντορ Στορμ στη γενέτειρά του

Ποίηση

  • Ποιήματα (Gedichte, 1852)

Πεζογραφία

  • Immensee (1850) - Ίμενζεε
  • Märchen und Spukgeschichten (1850) Παραμύθια και ιστορίες με φαντάσματα
  • Der kleine Häwelmann (1850) Ο μικρός Χέβελμαν
  • Im Schloss (1862) - Στο κάστρο
  • Auf der Universität (1863) - Στο Πανεπιστήμιο
  • Die Regentrude (1864) Η κυρά της βροχής
  • Eine Malerarbeit, (1867) - Το έργο του καλλιτέχνη
  • Viola tricolor (1874) -
  • Pole Poppenspäler (1874) -
  • Aquis submersus (1876) -
  • Renate (1878) - Ρενάτα
  • Die Söhne des Senators (1880) Οι γιοι του Γερουσιαστή
  • Hans und Heinz Kirch (1882)
  • Der Schimmelreiter (1888) Ο καβαλάρης με το άσπρο άλογο

Ελληνικές μεταφράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ίμενζεε, μτφ. Ηλίας Τριανταφύλλου, εκδ. Λέμβος, 2020 [20]
  • Ο καβαλάρης με το άσπρο άλογο, μτφ. Λαυρέντιος Γκέμερεϋ, εκδ. Οδυσσέας, 1887 [21]
  • Παραμύθια και ιστορίες με φαντάσματα, μτφ. Τάσος Ψηλογιαννόπουλος, εκδ. Αργοναύτης, 2024 [22]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12028529w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Theodor-Woldsen-Storm. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ 12028529w.
  7. ↑ 118618725.
  8. ↑ (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp00396612.
  9. ↑ CONOR.SI. 8640611.
  10. ↑ Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2020.
  11. ↑ 11,0 11,1 The Fine Art Archive. 31260. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  12. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  13. ↑ «Deutsche Biographie» (Γερμανικά, Αγγλικά) Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Historical Commission of the Bavarian Academy of Sciences. 118618725.
  14. ↑ . «zeno.org/Literatur/M/Storm,+Theodor». 
  15. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Storm,_Theodor_Woldsen». 
  16. ↑ . «britannica.com/biography/Theodor-Woldsen-Storm». 
  17. ↑ . «diastixo.gr/kritikes/xenipezografia/imenzee». 
  18. ↑ . «nyrb.com/collections/theodor-storm». 
  19. ↑ . «goodreads.com/author/Theodor_Storm». 
  20. ↑ . «politeianet.gr/books/storm-theodor-lembos-imenzee». 
  21. ↑ . «protoporia.gr/storm-teontor-o-kavalaris-me-to-aspro-alogo». 
  22. ↑ . «politeianet.gr/books/-storm-theodor-argonautis-paramuthia-kai-istories-me-fantasmata». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τέοντορ_Στορμ&oldid=10996771"