Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Τάγμα του Χρυσόμαλου Δέρατος ιδρύθηκε από τον Φίλιππο τον Αγαθό με σκοπό την ανάκτηση των Αγίων Τόπων από τους Τούρκους.

Ο Φίλιππος ο Αγαθός ηγεμόνευε στο Δουκάτο της Βουργουνδίας και σε συμμαχία με την Αγγλία κρατούσε δέσμια τη Γαλλία, συνεχίζοντας την προσωπική του έχθρα με τον δελφίνο Κάρολο. Ο Φίλιππος εξαντλημένος από τους συνεχείς πολέμους και την οικονομική αφαίμαξη, αλλά και την ανάγκη να υποστηρίζει τις αγγλικές διεκδικήσεις στο στέμμα της Γαλλίας, αναγκάστηκε να διαπραγματευτεί με τους Γάλλους. Ο σύμμαχος του Φιλίππου Ιωάννης του Λάνκαστερ, Δόυκας του Μπέντφορντ, αντιβασιλέας της Γαλλίας, αντιτίθετο στον τερματισμό του πολέμου. Ο Μπέντφορντ επιθυμώντας διακαώς την αναζωπύρωση της συμμαχίας θέλησε να προωθήσει μια νέα οικογενειακή συμμαχία. Ο Φίλιππος, άτεκνος και χήρος, δέχθηκε να παντρευτεί την Ινφάντα Ισαβέλλα, την Πορτογαλίδα πριγκίπισσα, κόρη της Φιλίππης του Λάνκαστερ, θείας του Μπέντφορντ. Ο γάμος τους πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1430 και με την ευκαιρία αυτή ο Φίλιππος διακήρυξε την ίδρυση του Βουργουνδικού Τάγματος των Ιπποτών ή του Χρυσόμαλου Δέρατος. Ο Μπέντφορντ είχε προτείνει στον κουνιάδο του να τον κάνει Ιππότη της Περικνημίδος. Ο Φίλιππος όμως, μην θέλοντας στενότερους δεσμούς με τους Άγγλους, βρήκε έναν ευγενικό τρόπο να αρνηθεί,κι έτσι ίδρυσε δικό του τάγμα.[1]

Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος αφιερωμένου στον Άγιο Ανδρέα, λέγεται πως ενέπνευσε η Μαρία βαν Κρόμπουργκ, μέλος στη συνοδεία του Φιλίππου, όμως στην πραγματικότητα την έμπνευση είχε ο μυθικός Ιάσων και η εκστρατεία του, που για τον Γάλλο δούκα αντιπροσώπευε τον όρκο του Τάγματος σχετικά με την ανάκτηση των Αγίων Τόπων από τους Τούρκους[2].

Η πρώτη συνέλευση του Τάγματος πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1431. Συμμετείχαν 24 ιππότες που διορίσθηκαν από τον δούκα, Αρχηγό του Τάγματος. Αργότερα έγιναν 31 και η εισδοχή στο Τάγμα γινόταν κατ' απόλυτη εκλογή. Ο Αρχηγός είχε δύο ψήφους. Ο Καγκελλάριος προήδρευε στις συνελεύσεις των Κεφαλαίων και εξέταζε τις κατηγορίες εναντίον των μελών. Οι συζητήσεις γίνονταν σε τρεις γλώσσες: στα φλαμανδικά, τα βουργουνδικά και τα λατινικά.[2]

  1. Frederic Julliard, «Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.71 (Μάιος 1974),σελ.84-86
  2. 2,0 2,1 Frederic Julliard, «Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.71 (Μάιος 1974),σελ.86
  • Frederic Julliard, «Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.71 (Μάιος 1974),σελ.84-91

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]