Σύνδεσμος Ελλήνων Ζωγράφων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Ζωγράφων ήταν ένα καλλιτεχνικό σωματείο που ιδρύθηκε το 1938 από καλλιτέχνες που εγκατέλειψαν τον Σύνδεσμο Ελλήνων Καλλιτεχνών.

Σύσταση και δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Ζωγράφων ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1938. Περιλάμβανε στις τάξεις του ζωγράφους οι οποίοι κινούνταν σε συντηρητικές κατευθύνσεις και συγκεκριμένα υπαιθριστές/ιμπρεσιονιστές. Πρόεδρος του σωματείου ήταν ο Περικλής Βυζάντιος, αντιπρόεδρος ο Ευάγγελος Ιωαννίδης, γραμματέας ο Γεώργιος Κοσμαδόπουλος, ταμίας ο Θεόδωρος Λαζαρής και μέλη (του συμβουλίου) οι Μιχαήλ Αξελός, Τρύφων Καζάκος, Λυκούργος Κογεβίνας, Δημήτρης Κοκότσης, Στέλιος Μηλιάδης και Δημήτρης Μπραέσας.[1] Οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες αυτούς το 1937 είχαν εκλεγεί στο προεδρείο του ευρύτερου και παλαιότερου Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών. Συνεπώς, η αιτία για την ίδρυση του Συνδέσμου Ελλήνων Ζωγράφων φαίνεται ότι σχετιζόταν με συγκρούσεις παρατάξεων ή/και προσώπων στο εσωτερικό του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών.[2]

Παρά το γεγονός ότι ο Σύνδεσμος Ελλήνων Ζωγράφων συστάθηκε το 1938, δεν έκανε κάποια έκθεση των μελών του, τα οποία αντίθετα στήριξαν το θεσμό της Πανελλήνιας Καλλιτεχνικής Έκθεσης. Επίσης, ο Σύνδεσμος υπήρξε μία από τις εννέα καλλιτεχνικές ομάδες που αφομοιώθηκαν από το νεοσύστατο Καλλιτεχνικό Επαγγελματικό Επιμελητήριο, το 1944, και αναφέρονται ρητά στον ιδρυτικό του Νόμο.[3]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Τώνης Σπητέρης, Τρεις αιώνες νεοελληνικής τέχνης, 1660-1967, τόμος Γ΄, Αθήνα 1979, σελ. 357.
  2. Σπύρος Μοσχονάς, Καλλιτεχνικά σωματεία και ομάδες τέχνης στο α’ μισό του εικοστού αιώνα, διδακτορική διατριβή, Αθήνα 2010, σελ. 477-479.
  3. «Νόμος υπ. Αριθμ. 1863, Περί ιδρύσεως Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου», Άρθρο 5, παράγραφος 5, Εφημερίς της Κυβερνήσεως, 25 Σεπτεμβρίου 1944, φύλλο 218, σελ. 1078. Επίσης, Μοσχονάς Σπύρος, Καλλιτεχνικά σωματεία και ομάδες τέχνης στο α’ μισό του εικοστού αιώνα, διδακτορική διατριβή, Αθήνα 2010, σελ. 531-534.