Σχέσεις Ελλάδας-Λιβάνου

Οι Διεθνείς Σχέσεις Ελλάδας-Λιβάνου αναφέρονται στις εξωτερικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών της Ελλάδας και του Λιβάνου. Η σχέση και των δύο χωρών χρονολογείται από την πρώιμη αρχαιότητα, με τις πρώτες εμπορικές δραστηριότητες μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων και των Φοίνικων. Στη σύγχρονη εποχή, οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Λιβάνου είναι πολύ καλές σε όλα τα επίπεδα. Η Ελλάδα έχει πρεσβεία στη Βηρυτό και ο Λίβανος έχει πρεσβεία στην Αθήνα.^[1] Και οι δύο χώρες είναι μέλη της Μεσογειακής Ένωσης.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ελληνο-λιβανικές σχέσεις είναι παραδοσιακά πολύ φιλικές και χαρακτηρίζονται από αμοιβαίο σεβασμό και εμπιστοσύνη. Κατά τη διάρκεια του ιστορικού μεταξύ των δύο κρατών, η Ελλάδα υπήρξε ισχυρός υποστηρικτής των πολιτικών αιτιών του Λιβάνου από το 1948 και ήταν η μόνη χώρα, μαζί με την Κύπρο, που καλωσόρισε τους Λιβανέζους πολίτες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του Λιβάνου.

Στον διπλωματικό και πολιτικό τομέα, υπάρχει μια καλή κατάσταση συνεργασίας και αμοιβαίας υποστήριξης των υποψηφιοτήτων. Η Ελλάδα υποστήριξε ενεργά τον Λίβανο κατά τη διάρκεια του πρόσφατου πολέμου και απάντησε αμέσως στο αίτημα για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και συνεχίζει να συμβάλλει στην ανοικοδόμηση της χώρας, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο. Η ανθρωπιστική βοήθεια που προσφέρει η Ελλάδα στον λαό του Λιβάνου, κατά τη διάρκεια του πρόσφατης πολέμου στον Λίβανο το 2006 εκτιμάται σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοδοτικών συνεισφορών. Επιπλέον, η οικονομική βοήθεια που προσφέρει η Ελλάδα μέσω διεθνών οργανισμών ανήλθε σε 273.500 ευρώ. Στο πρόσφατο Διεθνές Συνέδριο Δωρητών στο Παρίσι (25 Ιανουαρίου 2007), η Ελλάδα ανακοίνωσε περαιτέρω κονδύλια βοήθειας για την κατασκευή υποδομών του Λιβάνου, αξίας 5 εκατομμυρίων ευρώ.^[1]

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στον Λίβανο από τις 13 έως τις 16 Ιανουαρίου 2004. Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, οι σχέσεις Ελλάδας και Λιβάνου προωθήθηκαν περαιτέρω μέσω της υπογραφής διμερών συμφωνιών και της συνάντησης επιχειρηματικών κλιμακίων των δύο χωρών. Η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη επισκέφθηκε τον Λίβανο στα τέλη Αυγούστου του ίδιου έτους για να ενημερωθεί πλήρως από τους Λιβανέζους αξιωματούχους για την κατάσταση της χώρας, εν όψει της προεδρίας της Ελλάδας του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2006. Επίσης πραγματοποιήθηκαν και άλλες επισκέψεις στον Λίβανο από τον τότε αρχηγό του κόμματος της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γιώργο Παπανδρέου και τον Έλληνα Υφυπουργό Οικονομικών.^[1]

Μετά τις εκρήξεις της Βηρυτού το 2020, η Ελλάδα έστειλε με ένα στρατιωτικό αεροσκάφος C-130, μια ομάδα έρευνας και διάσωσης ειδικής μονάδας καταστροφών (ΕΜΑΚ). Η ομάδα αποτελούνταν από 12 μέλη, έναν εκπαιδευμένο σκύλο, δύο οχήματα καθώς και εξοπλισμό. Η ομάδα συνοδεύτηκε από τον Έλληνα Υφυπουργό Εξωτερικών. Η ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων δήλωσε ότι παραμένει σε επαφή με τις αρχές του Λιβάνου και είναι έτοιμο να στείλει περισσότερη βοήθεια εάν της ζητηθεί, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να στείλει πρόσθετη βοήθεια και ιατρικό εξοπλισμό στον Λίβανο.^[2] Επιπλέον, ένα ελληνικό πλοίο στάλθηκε στον Λίβανο με επαγγελματίες της υγείας και ιατρικές προμήθειες και εξοπλισμό.^[2]

Συμφωνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κυριότερες διακρατικές συμφωνίες που εχουν υπογραφτεί μεταξύ των δύο χωρών περιλαμβάνουν:^[1]

Συμφωνία δικαστικής συνδρομής και απέλασης.
Συμφωνία για την προώθηση και την αμοιβαία προστασία των επενδύσεων.
Προξενική σύμβαση εμπορίου, ναυτιλίας και εγκατάστασης.
Εμπορική συμφωνία
Συμφωνία για τις διεθνείς οδικές μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων.
Εκπαιδευτική Συμφωνία Πολιτιστικής και Επιστημονικής Συνεργασίας. (Μετά την έναρξη ισχύος αυτής της συμφωνίας, η Εκπαιδευτική Συμφωνία του 1949 δεν ισχύει πλέον).
Συμφωνία οικονομικής και τεχνολογικής συνεργασίας
Συμφωνία συνεργασίας στον τομέα του τουρισμού. (Μετά την έναρξη ισχύος αυτής της συμφωνίας, η συμφωνία συνεργασίας για τον τουρισμό του 1970 δεν ισχύει πλέον).
Συμφωνία για την αποφυγή της διπλής φορολογίας των εσόδων από τη μεταφορά αεροπορικών μεταφορών.
Πρωτόκολλο οικονομικής, επιστημονικής και τεχνικής συνεργασίας στον τομέα της γεωργίας.

Πολιτιστικές σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνεισφορά της Ελλάδας στον πολιτιστικό τομέα είναι σημαντική, δεδομένου ότι το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων χορηγεί 17 υποτροφίες ετησίως σε Ελληνικά Πανεπιστήμια και Τεχνικά Ιδρύματα. Στον Λίβανο, υπάρχει μια ένωση Λιβανέζων αποφοίτων από ελληνικά πανεπιστήμια^[1] υπό την προεδρία του Δρ. Ζωρζ Σάιμπ που ιδρύθηκε το 1994, των οποίων τα μέλη ανέρχονται περίπου σε 140. Επίσης, στο πλαίσιο των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκης Ένωσης, αρκετοί απόφοιτοι έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων. Το υπάρχον θα μπορούσε να έχει περαιτέρω εκμετάλλευση για περαιτέρω εκπαιδευτική και πολιτιστική συνεργασία.^[1]

Έλληνες στον Λίβανο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ελληνική κοινότητα στον Λίβανο περιλάμβανε όχι περισσότερα από 2.500 άτομα πριν από τον πόλεμο του 2006, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αποχωρήσει από τη χώρα με ελληνικά πλοία, προκειμένου να αποφευχθούν πολεμικές επιχειρήσεις. Υπάρχει μια ελληνική κοινότητα και επίσης ένας Ελληνικός Σύλλογος στη Βηρυτό.^[3] Υπάρχει ένας σημαντικός ελληνικός μουσουλμανικός πληθυσμός στον Λίβανο και ιδιαιτέρα στην πρωτεύουσα Βηρυτό, που συνήθως παραβλέπεται από το ελληνικό κράτος. Πρόσφατα οι Έλληνες Μουσουλμάνοι έχουν εκφράσει ολοένα και περισσότερο την άποψή τους για την απόκτηση ιθαγένειας η οποία είναι σχετική για τους Χριστιανούς. Η ελληνική γλώσσα διατηρείται από τους περισσότερους ανθρώπους σε αυτές τις κοινότητες. Οι Έλληνες μουσουλμάνοι αποτελούν την πλειοψηφία των Ελλήνων στον Λίβανο με τα στοιχεία να αναφέρονται σε πάνω από 10.000 ανθρώπους.