Συνθήκη του Πρεσβούργου (1805)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χιουμοριστική έντυπη διαφήμιση της Ειρήνης του Πρέσμπουργκ

Η Συνθήκη του Πρέσμπουργκ (γερμανικά: Preßburger Frieden‎‎, γαλλικά: Traité de Presbourg‎‎) συνάφθηκε στο Πρέσμπουργκ (σημερινή Μπρατισλάβα) στις 26 Δεκεμβρίου του 1805, μεταξύ του Γάλλου Αυτοκράτορα Ναπολέοντα Βοναπάρτη και του Αγίου Ρωμαίου Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Β΄. Ήταν αποτέλεσμα της γαλλικής νίκης έναντι των Ρώσων και των Αυστριακών κατά τη Μάχη του Άουστερλιτς (2 Δεκεμβρίου). Μετά τη συμφωνία εκεχειρίας της 4ης Δεκεμβρίου, ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της συνθήκης. Η συνθήκη υπογράφηκε από τον Ιωάννη Α΄ Ιωσήφ, Πρίγκιπα του Λίχτενσταϊν, και τον Ούγγρο Κόμη Ιγκνάκ Γκιουλάι για την πλευρά της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και τον Σαρλ-Μωρίς Ταλλεϋράνδο για την πλευρά της Γαλλικής Αυτοκρατορίας.

Πέρα από τις ρήτρες που καθιερώνουν την ειρήνη και τη φιλία μεταξύ των δύο εμπλεκομένων και την αποχώρηση της Αυστρίας από τον Τρίτο Συνασπισμό, η συνθήκη επέβαλλε σημαντικές εδαφικές παραχωρήσεις από προς τη Γαλλία.

Επικυρώθηκαν τα γαλλικά κέρδη των προηγούμενων συνθηκών του Κάμπο Φόρμιο και του Λυνεβίλ, ενώ τα πρόσφατα εδαφικά κέρδη της Αυστρίας στην Ιταλία και τη νότια Γερμανία παραχωρήθηκαν αντίστοιχα στη Γαλλία και τη Βαυαρία. Οι διάσπαρτες αυστριακές κτήσεις στη Σουαβία μεταβιβάστηκαν στους συμμάχους των Γάλλων, Βασιλιά της Βυρτεμβέργης και Εκλέκτορα της Βάδης, ενώ η Βαυαρία έλαβε το Τυρόλο και Φόραρλμπεργκ. Οι αυστριακές αξιώσεις σε αυτά τα γερμανικά κράτη αποκηρύχθηκαν ανεξαιρέτως. Η Βενετία, η Ίστρια και η Δαλματία ενσωματώθηκαν στο Βασίλειο της Ιταλίας, του οποίου ο Ναπολέων είχε γίνει Βασιλιάς νωρίτερα το ίδιο έτος. Το Άουγκσμπουργκ, μια πρώην ανεξάρτητη Ελεύθερη Αυτοκρατορική Πόλη, παραχωρήθηκε στη Βαυαρία. Ως μικρή αποζημίωση, η Αυστρία προσάρτησε το Εκλεκτοράτο του Σάλτσμπουργκ, το οποίο βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Αψβούργων από το 1803. Ο εκλέκτορας, αδελφός του Αυστριακού Αυτοκράτορα, αποζημιώθηκε λαμβάνοντας το Μεγάλο Δουκάτο του Βύρτσμπουργκ.

Το Παλάτι του Προκαθήμενου, όπου υπογράφηκε η Ειρήνη του Πρέσμπουργκ.

Ο Αυτοκράτορας Φραγκίσκος Β΄ αναγνώρισε ακόμη τους βασιλικούς τίτλους που έλαβαν οι Εκλέκτορες της Βαυαρίας και της Βυρτεμβέργης, γεγονός που προοιώνισε το τέλος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μέσα σε λίγους μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης, ο Φραγκίσκος Β΄ απαρνήθηκε τον τίτλο του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στη συνθήκη προβλεπόταν επίσης αποζημίωση 40 εκατομμυρίων φράγκων προς τη Γαλλία.[1]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Phillipson, Coleman (2008). Termination of War and Treaties of Peace. σελ. 273. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]