Συνέδριο Σολβέ
Τα Διεθνή Ινστιτούτα Σολβέ για τη Φυσική και τη Χημεία με έδρα τις Βρυξέλλες, που ιδρύθηκαν από τον Βέλγο χημικό και βιομήχανο Ερνέστ Σολβέ το 1912 διοργανώνουν τα ομώνυμα Συνέδρια Σολβέ, καθώς και σεμινάρια και άλλες συναντήσεις, μετά την επιτυχία του ιστορικού Conseil Solvay το 1911 στο οποίο έλαβαν μέρος μόνο προσκεκλημένοι σημαντικοί φυσικοί και θεωρείται σημείο καμπής στον κόσμο της φυσικής προς τις νέες θεωρίες του 20ού αιώνα.[1]
Τα Συνέδρια Σολβέ, που διεξάγονται στις Βρυξέλλες, έχουν από τότε θέμα εξέχοντα ανοικτά προβλήματα στη φυσική και στη χημεία. Συνήθως διοργανώνονται κάθε τρία χρόνια, αλλά έχουν υπάρξει και μεγαλύτερα διαστήματα χωρίς συνέδριο.
Τα σημαντικότερα Συνέδρια Σολβέ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτο Συνέδριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόεδρος του 1ου Συνεδρίου, που έγινε στις Βρυξέλλες το φθινόπωρο του 1911, ήταν ο Χέντρικ Αντόον Λόρεντζ. Το θέμα ήταν «Ακτινοβολία και κβάντα». Το συνέδριο αυτό εξέτασε τα προβλήματα που ανέκυπταν από τη διαφορά μεταξύ των δύο προσεγγίσεων, αυτής της κλασικής φυσικής και εκείνης της κβαντικής θεωρίας. Ο Αϊνστάιν ήταν ο δεύτερος νεότερος στην ηλικία φυσικός μεταξύ των συμμετασχόντων (ο νεότερος από όλους ήταν ο 25χρονος Φ. Λίντεμαν). Συμμετείχαν επίσης αναγνωρισμένες ήδη προσωπικότητες της επιστήμης, όπως η Μαρία Κιουρί και ο Ανρί Πουανκαρέ.
Πέμπτο Συνέδριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το διασημότερο ίσως συνέδριο διεξάχθηκε τον Οκτώβριο του 1927 και είχε ως θέμα «Ηλεκτρόνια και φωτόνια», με τους πλέον αξιόλογους φυσικούς του κόσμου να συζητούν τη μόλις θεμελιωμένη σύγχρονη κβαντομηχανική. Οι κορυφαίες μορφές ήταν ο Αϊνστάιν και ο Νιλς Μπορ. Οι 17 από τους 29 που έλαβαν μέρος στο συνέδριο αυτό είχαν πάρει ή θα έπαιρναν στο μέλλον Βραβείο Νόμπελ.[2]
Το 5ο συνέδριο υπήρξε επίσης η κορύφωση του αγώνα μεταξύ του Αϊνστάιν και των οπαδών του επιστημονικού ρεαλισμού, που ήθελαν τους αυστηρούς κανόνες της επιστημονικής μεθόδου όπως αυτοί είχαν διατυπωθεί από τον Τσαρλς Σάντερς Περς (και αργότερα από τον Καρλ Πόπερ), ενώ ο Μπορ και οι ινστρουμενταλιστές επιθυμούσαν πιο χαλαρούς κανόνες βασιζόμενους στα αποτελέσματα. Από εκεί και πέρα η προσέγγιση του Μπορ επεκράτησε στη σύγχρονη φυσική.[3]
`Ορθιοι (από αριστερά):Ο. Πικάρ, E. Ενριό, Π. Έρενφεστ, E. Ερζέν, Τ. ντε Ντοντέ, E. Σρέντινγκερ, Ζ.-E. Βερσαφέλτ, Β. Πάουλι, Β. Χάιζενμπεργκ, Ρ.Χ. Φάουλερ, Λ. Μπριλουέν.
Μεσαία σειρά (από αριστερά): Π. Ντεμπέι, M. Κνούντσεν, Ο.Λ. Μπραγκ, Χ.A. Κράμερς, Π.A.M. Ντιράκ, A.Χ. Κόμπτον, Λ. ντε Μπρολί, M. Μπορν, N. Μπορ.
Πρώτη σειρά (από αριστερά): I. Λάνμουρ, M. Πλανκ, Μ. κιουρί, Χ.Α. Λόρεντζ, A. Αϊνστάιν, Π. Λανζεβέν, Σ.-E. Γκυ, Τ.T.Ρ. Γουίλσον, O.Γ. Ρίτσαρντσον.
Κατάλογος των Συνεδρίων Σολβέ στη Φυσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Α/Α | Έτος | Τίτλος-θέμα | Πρόεδρος |
|---|---|---|---|
| 1 | 1911 | Η θεωρία της ακτινοβολίας και των κβάντα | Χέντρικ Α. Λόρεντζ |
| 2 | 1913 | Η δομή της ύλης | |
| 3 | 1921 | Άτομα και ηλεκτρόνια | |
| 4 | 1924 | Ηλεκτρική αγωγιμότητα των μετάλλων και συναφή προβλήματα | |
| 5 | 1927 | Ηλεκτρόνια και φωτόνια | |
| 6 | 1930 | Μαγνητισμός | Πωλ Λανζεβέν |
| 7 | 1933 | Δομή και ιδιότητες του ατομικού πυρήνα | |
| 8 | 1948 | Τα στοιχειώδη σωματίδια | Ουίλιαμ Λώρενς Μπραγκ |
| 9 | 1951 | Η στερεά κατάσταση | |
| 10 | 1954 | Τα ηλεκτρόνια στα μέταλλα | |
| 11 | 1958 | Η δομή και η εξέλιξη του Σύμπαντος | |
| 12 | 1961 | Η κβαντική θεωρία πεδίου | |
| 13 | 1964 | Η δομή και η εξέλιξη των γαλαξιών | Ρόμπερτ Οπενχάιμερ |
| 14 | 1967 | Θεμελιώδη προβλήματα στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων | Κρίστιαν Μέλερ |
| 15 | 1970 | Συμμετρικές ιδιότητες των πυρήνων | Εντοάρντο Αμάλντι |
| 16 | 1973 | Αστροφυσική και βαρύτητα | |
| 17 | 1978 | Τάξη και διακυμάνσεις στη στατιστική μηχανική ισορροπίας και μη ισορροπίας | Λεόν φαν Χόβε |
| 18 | 1984 | Φυσική υψηλών ενεργειών | |
| 19 | 1987 | Επιστήμη των επιφανειών | F.W. de Wette |
| 20 | 1991 | Κβαντική οπτική | Paul Mandel |
| 21 | 1998 | Δυναμικά συστήματα και μη αντιστρεπτότητα | Ιωάννης Αντωνίου |
| 22 | 2001 | Η φυσική της επικοινωνίας | |
| 23 | 2005 | Η κβαντική δομή του χώρου και του χρόνου | Ντέιβιντ Γκρος |
| 24 | 2008 | Η κβαντική θεωρία της συμπυκνωμένης ύλης | Μπέρτραντ Χάλπεριν |
| 25 | 2011 | Η θεωρία του κβαντικού κόσμου | Ντέιβιντ Γκρος |
| 26 | 2014 | Αστροφυσική και κοσμολογία | Ρότζερ Μπλάντφορντ |
| 27 | 2017 | Η φυσική της ζωντανής ύλης: Χώρος, χρόνος και πληροφορία στη βιολογία |
Κατάλογος των Συνεδρίων Σολβέ στη χημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Α/Α | Έτος | Τίτλος-θέμα | Πρόεδρος |
|---|---|---|---|
| 1 | 1922 | Πέντε θεματικά ερωτήματα | Γουίλιαμ Τζάκσον Πόουπ |
| 2 | 1925 | Δομή και χημική δραστικότητα | |
| 3 | 1928 | Θεματικά ερωτήματα | |
| 4 | 1931 | Σύσταση και δομή των οργανικών μορίων | |
| 5 | 1934 | Το οξυγόνο και οι χημικές και βιολογικές του αντιδράσεις | |
| 6 | 1937 | Βιταμίνες και ορμόνες | Φρεντερίκ Σβαρτς |
| 7 | 1947 | Ισότοπα | Πάουλ Κάρερ |
| 8 | 1950 | Ο μηχανισμός της οξειδώσεως | |
| 9 | 1953 | Πρωτεΐνες | |
| 10 | 1956 | Προβλήματα της Ανόργανης Χημείας | |
| 11 | 1959 | Οι νουκλεοπρωτεΐνες | Αλφρέντ Υμπελόντ |
| 12 | 1962 | Μεταφορά ενέργειας στα αέρια | |
| 13 | 1965 | Δραστικότητα των φωτοδιεγερμένων οργανικών μορίων | |
| 14 | 1969 | Αλλαγές φάσεως | |
| 15 | 1970 | Ηλεκτροστατικές αλληλεπιδράσεις και δομή του νερού | |
| 16 | 1976 | Μοριακές κινήσεις και χημική δραστικότητα μεταβαλλόμενα από μεμβράνες, ένζυμα και άλλα μόρια | |
| 17 | 1980 | Πλευρές της χημικής εξελίξεως | |
| 18 | 1983 | Σχεδιασμός και σύνθεση οργανικών μορίων βασισμένα στη μοριακή αναγνώριση | Εφραίμ Κατσάλσκι και Βλαντίμιρ Πρέλογκ |
| 19 | 1987 | Επιστήμη των επιφανειών | F.W. de Wette |
| 20 | 1995 | Χημικές αντιδράσεις και ο έλεγχός τους στη χρονική κλίμακα του φεμτοδευτερολέπτου | Πιερ Γκασπάρ |
| 21 | 2007 | Από μη ομοιοπολικές συναρμογές στις μοριακές μηχανές | Ζαν-Πιερ Σωβάζ |
| 22 | 2010 | Κβαντικά φαινόμενα στη χημεία και στη βιολογία | Γκράχαμ Φλέμινγκ |
| 23 | 2013 | Νέα Χημεία και νέες δυνατότητες από το διαστελλόμενο σύμπαν των πρωτεϊνών | Κουρτ Βύτριχ |
| 24 | 2016 | Η κατάλυση στη χημεία και στη βιολογία | Κουρτ Βύτριχ και Ρόμπερτ Γκραμπς |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Welcome to the Solvay Institutes
- ↑ Lorentz & the Solvay conferences, Instituut-Lorentz, Leiden University
- ↑ Leplin, J. (1984). Scientific Realism. University of California Press. ISBN 978-0-520-05155-3.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Straumann, N.: «On the first Solvay Congress in 1911», European Physical Journal H, τόμος 36, νο. 3 (Νοέμβριος 2011), σσ. 379-399
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Διεθνή Ινστιτούτα Σολβέ: ο επίσημος ιστότοπος
- Τα διεξαχθέντα Συνέδρια Φυσικής
- Τα διεξαχθέντα Συνέδρια Χημείας
- Τα Πρακτικά του Συνεδρίου του 1911
- Τα Πρακτικά του Συνεδρίου του 1913
- Τα Πρακτικά του Συνεδρίου του 1933
- Σύνοψη των συγκρούσεων ιδεών την εποχή του θρυλικού 5ου Συνεδρίου της Φυσικής (Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής)
- Bacciagaluppi G., Valentini A.: Quantum Theory at the Crossroads: Reconsidering the 1927 Solvay Conference (βιβλίο), Cambridge University Press, Cambridge 2009
|