Συμπεριφορική χρηματοοικονομική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην κλασική οικονομική θεωρία, η επικρατούσα θεωρία είναι αυτή των «αποτελεσματικών αγορών», η οποία βασίζεται στην υπόθεση του ορθολογικού επενδυτή. Σε αυτή την περίπτωηση οι επενδυτικές αποφάσεις αντικατοπτρίζουν ορθολογικά διαμορφωμένες προσδοκίες των επενδυτών. Στην πραγματικότητα όμως αυτή η ιδανική κατάσταση δεν υφίσταται. Εμπειρικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι δεν δρούν πάντα ορθολογικά. Με άλλα λόγια οι επενδυτικές επιλογές καθοδηγούνται από την ψυχολογία των ανθρώπων, γεγονός που εξασθενεί τη σχέση μεταξύ της πληροφόρησης και της πορείας της αγοράς.

Αυτό το κενό μεταξύ θεωρίας και πράξης έρχεται να καλύψει ο σχετικά νέος τομέας της συμπεριφορικής χρηματοοικονομικής (behavioural finance), προσπαθώντας να συνδυάσει την κλασική οικονομική επιστήμη με την ψυχολογία. Η συμπεριφορική χρηματοοικονομική υποστηρίζει ότι μερικά οικονομικά φαινόμενα μπορούν να γίνουν κατανοητά καλύτερα χρησιμοποιώντας τα πρότυπα στα οποία μερικοί επενδυτές δεν είναι πλήρως ορθολογικοί.

Δύο είναι οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους βασίζεται αυτή η προσέγγιση:

  • Οι άνθρωποι παίρνουν συχνά αποφάσεις και λύνουν προβλήματα βασιζόμενοι σε ευριστικούς κανόνες (heuristic rules) και με μεροληψία (bias)
  • Η παρουσίαση/διατύπωση/πλαισίωση (framing) του προβλήματος επηρεάζει την απόφαση.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Burton G. Malkiel (2007): "A Random Walk Down Wall Street"

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Robert Shiller: Behavioral Finance: The Role of Psychology (Yale Courses)[1]
  2. Nicholas Barberis: The Psychology of the Financial Crisis (Yale Courses) [2]