Συζήτηση:Ψυχολογία Γκεστάλτ

Σχόλιο 28-4-2017

Κατάσταση:	αναφορά που απορρίφθηκε

Λανθασμενο περιεχομενο Αναφορά: Άνα Βήκου 46.198.32.236 01:28, 28 Απριλίου 2017 (UTC)

Δεν αναφέρεται ποιο είναι το λάθος. --Focal ^Point 21:00, 30 Απριλίου 2017 (UTC)

Το κίνημα gestalt έχει υποκινήματα. Ο αρθρογράφος είναι πολύ συγκεκριμένος γενικεύοντας και προσεγγίσεις υπο-κινημάτων.

Επίσης δεν αναφέρεται ότι:

1. δεν ταιριάζει αυτή η προσέγγιση σε όλους, δεν είναι πανάκεια
2. η προσέγγιση gestalt είναι ερμηνειοκεντρική και όχι δεδομενοκεντρική, ως εκ τούτου, δεν θεωρείται ιδανική για την αναλυτική παρουσίαση των δομικών (αξονικών) και νευροενδοκρινολογικών καταστάσεων. Ο ολιστικός ψυχαναλυτής φαντάζεται σχέσεις που συχνά διατυπώνει σαφώς, χωρίς αναγκαστικά να έχει συλλέξει δεδομένα από fMRI, ορμονικά κτλ. Δεν λειτουργεί έτσι η επίσημη νευροεπιστήμη.

Το gestalt κίνημα έχει επηρεάσει πολλούς κλάδους, συχνά όμως όχι μονομερώς και απόλυτα. Το λήμμα μοιάζει περισσότερο με διαφήμιση, παρά με εγκυκλοπαιδική περιγραφή ενός νέφους ιδεών γύρω από άξονα. Τα κινήματα α. δεν ταυτίζονται με την πραγματικότητα ειδάλλως δεν είναι κινήματα αλλά πειραματικά δεδομένα, β. εμπεριέχουν υποκινήματα και υποκινηματίες, γ. δεν ταιριάζουν σε όλους και για κάθε τομέα, αναλυτικά περιγράφουμε τα όριά τους!— ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη 2a02:2149:8456:2200:2c41:8cd:e76:3b9f (συζήτηση • συνεισφορά) .

Πατροναριστικό αντιπατρονάρισμα

Συχνά πολλοί συγγραφείς που υπάγονται στο gestalt κατηγορούν τους δομικούς μηχανισμούς που μας οδήγησαν σε πατρονάρισμα εσφαλμένων ηθών, και όμως χρησιμοποιούν ακριβώς τους ίδιους βιολογικούς μηχανισμούς ώστε να μεταβάλλουν την ψυχολογία, την διάθεση και τις πεποιθήσεις. Διάβασε πχ. το Άκου Ανθρωπάκο του Wilhelm Reich, διάβασε Jorge Bucay. Επιστρατεύουν την δασκαλίστικη ηθολογία (λένε ότι είναι αποδεσμευτική και συνειδητή) εναντίον της ισχύουσας δασκαλίστικης ηθολογίας. Ερμηνευτική προσέγγιση έχουν, και γράφουν με πάθος σαν κοινοί συγγραφείς της τέχνης. Σε καμία περίπτωση η εδραία αυτοεπίγνωση δεν έρχεται μέσα από το πηγαίο συναίσθημα του συναισθη-μνημονικού μεταιχμιακού συστήματος, παρά μέσα από την επαναρρύθμιση - στον βαθμό που είναι εφικτό - του μετωπιαίου προσαγωγίο (Anterior Cingulate Cortex) το οποίο οδηγεί σε αυτοσυγκράτηση (βλέπε Paul Bloom, Against Empathy). Στατιστικά οι νέες εμπειρίες, τα χόμπι, οι βόλτες και ο έρωτας παρέχουν ποιοτικότερη τροφή στο μεταιχμικό συναισθη-μνημονικό σύστημα σε σχέση με την διαλεκτική διαχείριση της συμπεριφοράς (ψάξε p-value συγκρίσεις ομάδων). Μερικές προσεγγίσεις gestalt θεωρούνται ψευδοεπιστημονικές, διότι δεν παραθέτουν αποδεδειγμένη αλληλουχία δεδομένων παρά αποσπασματικές αλήθειες. Συχνά η σχέση των δεδομένων και οι μηχανισμοί gestalt, υπάρχουν στο μυαλό του στοχαστή. Πχ. ο Wilhelm Reich μετρητικά ασχολήθηκε με την σχέση νευρώνων και συναισθημάτων. Παρέθεσε πολλά δεδομένα, όμως η επίσημη νευροεπιστήμη έχει απορρίψει ερμηνεύματά του όταν εργαστηριακά καταγράφηκαν βιοχημικοί μηχανισμοί.

1. το ερμήνευμα δεν είναι πειραματικό δεδομένο
2. η φαντασιακή σύνδεση πραγματικών δεδομένων δεν ταυτίζεται με την πειραματική καταγραφή των μηχανισμών

Το gestalt δρα χρησιμοποιόντας τον λόγο ως σημείο εισόδου και ελέγχου του μεταιχμιακού συστήματος. Αυτό δεν είναι εφικτό σε κάθε ατόμο!— ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη 2a02:2149:8456:2200:ac52:7725:a47c:c4ce (συζήτηση • συνεισφορά) .

Υπήρξε απόδοση! μα γιατί;

Συχνά τα κινήματα με πάθος αποδίδουν διότι κινητοποιούν το μεταιχμικό συναισθη-μνημονικό σύστημα προκαλώντας την σωστή αλληλουχία ερεθισμάτων και καταγραφών. Άρα συχνά δεν αποτελεί το αιτολογικό - αναλυτικό τους τμήμα το συστατικό που αποδίδει αλλά η εφαρμογή τους. Αυτό γίνεται εμφανές σε συγκρινόμενες υπό p-value ομάδες ατόμων, όπου εξετάζονται εναλλακτικές προσεγγίσεις, με παρόμοια σε αυτές μόνο τα συστατικά που αποδίδουν.— ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη 2a02:2149:8820:c800:ac52:7725:a47c:c4ce (συζήτηση • συνεισφορά) .