Συζήτηση:Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Θεωρω πως αυτο το κειμενο χρειαζεται συμμαζεμα επειδη ειναι εντονα ελληνοκετρικο. Συγκεκριμενα, η φραση "Η εμμονή της Βουλγαρίας στη χρησιμοποίηση των μειονοτήτων ως μοχλό της αναθεωρητικής της πολιτικής" και "Δηλαδή εκεί που η Ελλάδα ήλπιζε να λύσει ένα πρόβλημα, δημιούργησε ένα χειρότερο" ειναι υποκειμενικα στη διατυπωση τους. Εμμονες με αλυτρωτες πατριδες και με κοινοτητες, που βρισκονταν εκτος συνορων, ειχαν ολες οι χωρες των Βαλκανιων εκεινη την περιοδο αλλα και πιο πριν (Βλεπε Μακεδονικος αγωνας).

  • Στη βουλγαρική βιβλιογραφία αποφεύγεται η αναφορά στο Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ και το όλον θέμα εστιάζεται στη συνθήκη του Νευγί γιατί απλούστατα πρόκειται για εθελουσία ανταλλαγή πληθυσμών. Από αγόρευση υπουργού στο αγγλικό κοινοβούλιο το 1946, χρονιά που άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος, ελέχθη ότι οι Άγγλοι θεωρούσαν λυμένο το πρόβλημα ήδη από το 1924, αλλά η Βουλγαρία ξαναμπήκε στην Ελλάδα και κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου είχαμε γιουγκοσλαβική παρέμβαση με αποτέλεσμα η χώρα μας να υποστεί σχεδόν τετραετή εμφύλιο πόλεμο με τα γνωστά αποτελέσματα (μόνο τον Ιούνιο του 1949, όταν το ΚΚΕ τάχθηκε υπέρ του Στάλιν περισσότεροι από 7.500 σλαβομακεδόνες διέφυγαν στην Γιουγκοσλαβία). Dgolitsis--"~", 11:56, 14 Μαΐου 2014 (UTC)[απάντηση]