Στρατευμένη τέχνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στρατευμένη τέχνη[1] ονομάζεται η τέχνη η οποία εκφράζει και υπηρετεί κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία.

Ιδεολογίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στρατευμένη τέχνη χρησιμοποιείται είτε με την ελεύθερη βούληση του καλλιτέχνη είτε του επιβάλλεται από το εκάστοτε καθεστώς με τρόπο προσανατολιστικό και δεσμευτικό, με απώτερο στόχο να τεθεί στην υπηρεσία της ιδεολογίας του[2].

Στην ιδεολογία[3] στην οποία μπορεί να στρατευτεί η τέχνη ενός καλλιτέχνη είναι:

  • η πολιτική,
  • η κομματική[Σημ 1],
  • η φιλοσοφική και
  • η θρησκευτική.

Βέβαια σχεδόν κανένας καλλιτέχνης δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάζεται στη δημιουργία των έργων του, από τις ιδέες του κοινωνικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει και από τις ιδεολογικές ή πνευματικές τάσεις της εποχής

Ποιότητα έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ποιότητα των έργων της στρατευμένης τέχνης μπορεί να είναι υψηλή ή χαμηλή ανάλογα με τους εξής δύο παράγοντες, της ελεύθερης ή επιβεβλημένης στράτευσης του καλλιτέχνη.

Στην πρώτη περίπτωση της ελεύθερης στράτευσης του καλλιτέχνη, εφόσον ο ίδιος υπηρετεί ένα ιδανικό του ανθρώπου[4] και δεν παρεκκλίνει από το αισθητικό κάλλος, τότε μπορεί να έχουμε υψηλή ποιότητα.

Στη δεύτερη περίπτωση της επιβεβλημένης στράτευσης του καλλιτέχνη, τα έργα του λόγω του ότι είναι προπαγανδιστικά[Σημ 2] και προωθούν ξένους με την τέχνη σκοπούς, και τουτέστιν η άσκηση της πνευματικής δημιουργίας τους είναι καταπιεσμένη και ανελεύθερη, αυτά χαρακτηρίζονται από χαμηλή ποιότητα[Σημ 3].

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κομματικοποίηση της τέχνης.
  2. Λειτουργούν ως προπαγανδιστικοί μοχλοί.
  3. Κατώτερα των προσδοκιών των αναγνωστών, αλλά και των ίδιων των καλλιτεχνών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Σ. ΓΚΙΚΑΣ - Δ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Ι. ΕΥΑΓΓΕΛΛΟΥ - Χ. ΡΩΜΑΣ (1997). «Στρατευμένη τέχνη». ΛΕΞΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ. Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλας. σελ. 274. ISBN 960-460-197-0. 
  2. Σ. ΓΚΙΚΑΣ - Δ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Ι. ΕΥΑΓΓΕΛΛΟΥ - Χ. ΡΩΜΑΣ (1997). «Στρατευμένη τέχνη». ΛΕΞΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ. Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλας. σελ. 274. ISBN 960-460-197-0. 
  3. Γεράσιμος Αν. Μαρκαντωνάτος (2013). «Στρατευμένη λογοτεχνία». ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. Αθήνα: Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. σελ. 318. ISBN 978-960-503-298-2. 
  4. Γεράσιμος Αν. Μαρκαντωνάτος (2013). «Στρατευμένη λογοτεχνία». ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. Αθήνα: Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. σελ. 318. ISBN 978-960-503-298-2.