Στέφαν Καρατζά
| Στέφαν Καρατζά | |
|---|---|
.JPG) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Стефан Тодоров Димов (Βουλγαρικά) |
| Γέννηση | 11 Μαΐου 1840 Stefan Karadzhovo |
| Θάνατος | 30 Ιουλίου 1868 Ρούσε |
| Αιτία θανάτου | απαγχονισμός |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επαναστάτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στέφαν Τοντόροβ Ντίμοβ (βουλγαρικά: Стефан Тодоров Димов), γνωστός ως Στέφαν Καρατζά, (Стефан Караджа) ήταν Βούλγαρος, σήμερα εθνικός ήρωας, επαναστάτης του βουλγαρικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος και βοεβόδας.
Η κορυφή Στέφαν Καρατζά στην χερσόνησο της Ανταρκτικής πήρε το όνομά της από τον επαναστάτη.[1][2]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1840 στο χωριό Ιτσμέ (σήμερα Στέφαν Καρατζόβο) της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, στην περιοχή της Γιάμπολ. Ο πατέρας του, Τοντόρ Ντίμοβ, ήταν εγγονός του ευγενή της Στράντζα, Νικόλα Ουζούνοβ, ο οποίος πέθανε το 1817.[3] Ο Νίκολα Ουζούνοβ ήταν ένας από τους υποκινητές της υποθετικής εξέγερσης της Στράντζα του 1810, που συνδέθηκε με την καταστροφή του πλούσιου τουρκικού χωριού Καράεβρεν (τώρα Μπλίζνακ) στη Στράντζα από τους Κούρδους.[4][5]
Εντάχτηκε στην Πρώτη Βουλγαρική λεγεώνα και έπειτα, το 1867, στην Δεύτερη Βουλγαρική λεγεώνα όπου την εγκατέλειψε τον επόμενο χρόνο για να συστήσει μαζί με τον Χατζί Ντιμίταρ δική τους τσέτα. Με την τσέτα τους πέρασαν τον Δούναβη και έδωσαν πολλές νικηφόρες μάχες με τους Τούρκους, σε κάποια από αυτές πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Οθωμανούς.[6] Ο Καρατζά οδηγήθηκε στο Ρούσε όπου καταδικάστηκε σε θάνατο και πέθανε διά απαγχονισμού.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Справочник на българските географски имена в Антарктика, Κомисия по антарктическите наименования, София, 2015. (Βουλγάρικα)
- ↑ Stefan Karadzha Peak Αρχειοθετήθηκε 2015-11-18 στο Wayback Machine.. SCAR Composite Antarctic Gazetteer (Αγγλικά)
- ↑ Златарски, Александър Н. Пет български рода в летописите на историята. София, 2012. стр. 16 – 17, (Βουλγάρικα)
- ↑ Нейков, Балчо. Факийски предания. София, 1985 (напис. 1888), стр. 58 – 59, (Βουλγάρικα)
- ↑ Мутафчиева, Вера (2008). Кърджалийско време. Пловдив: Издателска къща „Жанет 45“. σελίδες 310 – 311. ISBN 978-954-491-452-3., (Βουλγάρικα)
- ↑ Jelavich, Charles (1986). The Establishment of the Balkan National States, 1804-1920. University of Washington Press. σελ. 137. ISBN 0-295-96413-8, (Αγγλικά)
- ↑ Jelavich σελ. 137, (Αγγλικά)
|