Στέφαν Γκέτσεφ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στέφαν Γκέτσεφ | |
---|---|
Γέννηση | 29 Ιανουαρίου 1911 Ρούσε και Ρούσε |
Θάνατος | 4 Ιανουαρίου 2000 Σόφια |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | ποιητής, δημοσιογράφος, μεταφραστής, διπλωμάτης, συνεισφέρων συντάκτης, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας |
Υπηκοότητα | Βουλγαρία |
Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο της Σόφιας |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Στέφαν Γκέτσεφ (βουλγαρικά: Стефан Гечев, 1911-2000) ήταν Βούλγαρος ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πήγε σχολείο αρχικά στο Ρούσε (1917-1922) και αργότερα συνέχισε στο Πλόβντιβ (1922-1925) και για δύο χρόνια σπούδασε στο Lyceum Louis le Grand στο Παρίσι. Το 1934 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Σόφιας όπου σπούδασε σλαβονική φιλολογία. Τον επόμενο χρόνο πήγε στην Αθήνα, ύστερα από προτροπή του καθηγητή του Ιορντάν Ιβανόφ, για να μάθει αρχαία και νέα ελληνικά (καθώς τα περισσότερα κείμενα της παλαιοβουλγαρικής γραμματείας ήταν μεταφράσεις βυζαντινών κειμένων) και άρχισε να εργάζεται ως αντιγραφέας στην Βουλγαρική Αποστολή της Αθήνας. Γνωρίστηκε αρχικά με τον κριτικό Κλέοντα Παράσχο (από τον οποίο γνώρισε το έργο του Σολωμού, του Κάλβου, του Τέλλου Άγρα, του Καρυωτάκη και του Σικελιανού), στη συνέχεια με τον Κώστα Ουράνη και τον Νίκο Καζαντζάκη και αργότερα έγινε φίλος με τον Κώστα Βάρναλη (το 1941 συνέβαλε στην απελευθέρωση του από τα κρατητήρια των χιτλερικών δυνάμεων κατοχής) και τον Άρη Δικταίο.
Ο Γκέτσεφ ήδη από το 1952 άρχισε να μεταφράζει στα βουλγαρικά σύγχρονους Έλληνες ποιητές. Πέντε χρόνια αργότερα ξεκίνησε την προσπάθεια για την έκδοση στα βουλγαρικά μιας ανθολογίας Ελλήνων ποιητών όμως αντιμετώπισε πολλά προβλήματα καθώς το έργο αρκετών Ελλήνων ποιητών δεν ήταν αρεστό στο τότε καθεστώς της Βουλγαρίας. Τελικά η πρώτη ανθολογία εκδόθηκε το 1960.
Το λογοτεχνικό έργο του Γκέτσεφ ήταν λογοκριμένο και άρχισε να εκδίδεται μετά την κατάρρευση του καθεστώτος στη Βουλγαρία το 1990. Το 1996 τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής και τρία χρόνια αργότερα με το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Αθηναίων.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βιβλιοθήκη (ένθετο εφημερίδας Ελευθεροτυπία)- Η Κίνα μέσα από την λογοτεχνία της, 22/08/2008