Στάθης Μπίμπισης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο ΣτάθηςΣπύρος[1]) Μπίμπισης (Αχαρνές Αττικής, περ. 1810 - 15 Νοεμβρίου 1848) ήταν Έλληνας κακοποιός, φυγόδικος και εγκληματίας[2], που έδρασε στην περιοχή της Αττικοβοιωτίας τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα.

Ο Μπιμπίσης αρχικά ήταν ένας φιλήσυχος κτηματίας του Μενιδίου, έως ότου δολοφόνησε τη σύζυγό του και τον εραστή της, όταν τους συνέλαβε να ερωτοτροπούν, επιστρέφοντας απρόοπτα στο σπίτι του. Για να αποφύγει τη σύλληψη κατέφυγε στα βουνά, συγκρούστηκε εν-συνεχεία με αποσπάσματα της χωροφυλακής που τον κατεδίωξαν και διέπραξε αρκετούς ακόμη φόνους. Για να επιβιώσει κατέφυγε σε απαγωγές σημαντικών προσώπων, για τους οποίους ζητούσε λύτρα[3]. Σταδιακά, γύρω του συσπειρώθηκαν και άλλοι παράνομοι, ο ίδιος έγινε διαβόητος και η φήμη του ξεπέρασε τα όρια του τότε ελληνικού βασιλείου, με το Γάλλο δημοσιογράφο Ντωμάν να αναφέρεται με εγκωμιαστικά σχόλια για αυτόν, εξαίροντας την ανδρεία του. Συνελήφθη τελικά, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, όμως ακριβώς πριν οδηγηθεί για εκτέλεση στη λαιμητόμο κατάφερε να αποδράσει, για να τον επικηρύξουν στη συνέχεια οι αρχές. Ενώ αναζητούσε τρόπο να του δοθεί αμνηστία, μέσω και των πολλών γνωριμιών που διέθετε με πολιτικά πρόσωπα της εποχής του, τελικά δολοφονήθηκε δόλια και έπειτα από προδοσία στην περιοχή του «Αγίου Ιωάννη Κυνηγού», από τον πρώην σύντροφό του Χρήστο Βουλγαράκη, ο οποίος είχε συμφωνήσει να του δοθεί χάρη και επιπλέον ένα χρηματικό πόσο, εάν έφερνε το πτώμα του στην Αθήνα. Πραγματικά, το νεκρό σώμα του κακοποιού εκτέθηκε για παραδειγματισμό στο Πολιτικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου πολύς κόσμος, μεταξύ των οποίων και η Βασίλισσα Αμαλία, την οποία είχε αποπειραθεί ανεπιτυχώς να απαγάγει,[εκκρεμεί παραπομπή] συνέρρευσε για να το δει.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [Detailed_Index_I_Istoria_exei_prosopo.pdf «Η Ιστορία έχει Πρόσωπο» Ανακτήθηκε στις 3/11/2021]
  2. Γιάννης Β. Ιωαννίδης, στο περιοδικό Ρομάντσο, #2017, της 10 Νοεμβρίου 1981, σελ. 40: «Σαν Αυτή την Εβδομάδα»
  3. ««Η αλλόκοτη ιστορία της Δούκισσας της Πλακεντίας» Ανακτήθηκε στις 3/11/2021». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021.