Στάδιο Βία ντελ Μάρε
Συντεταγμένες: 40°21′55.1″N 18°12′32.0″E / 40.365306°N 18.208889°E
 | |
| Ιδιοκτήτης | Λέτσε |
|---|---|
| Είδος | στάδιο ποδοσφαίρου |
| Χωρητικότητα | 31.461[1] θεατές |
| Έναρξη εργασιών | 11 Σεπτεμβρίου 1966 |
| Εγκαίνια | 1966 |
| Κατασκευαστής | Costantino Rozzi |
| Τοποθεσία | |
 | |
| Διεύθυνση | Viale Stadio snc, I-73024 Lecce Λέτσε Ιταλία |
| Φορείς εκμετάλλευσης | |
| ΟΣ Λέτσε | |
 Πολυμέσα | |
Το Στάδιο Έτορε Τζιαρντινιέρο - Βία ντελ Μάρε (ιταλικά: Stadio Ettore Giardiniero - Via del Mare) είναι στάδιο πολλαπλών χρήσεων στο Λέτσε της Ιταλίας. Χρησιμοποιείται κυρίως για ποδοσφαιρικούς αγώνες και είναι η έδρα της ΟΣ Λέτσε. Το στάδιο χτίστηκε το 1966 και έχει χωρητικότητα 31.533 θεατών.[2] Πήρε το όνομά του από τον δρόμο που οδηγεί στη θάλασσα και από τον δήμαρχο του Λέτσε την εποχή της πρώτης ανακαίνισης του σταδίου το 1985.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Στάδιο Βία ντελ Μάρε εγκαινιάστηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1966, κατά τη διάρκεια ενός φιλικού μεταξύ της Λέτσε και της Σπαρτάκ Μόσχας. Το στάδιο αντικατέστησε το παλιό Στάδιο Κάρλο Πράντσο, το οποίο πήρε το όνομά του από έναν νεαρό στρατιώτη από το Λέτσε που σκοτώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 2 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας μεταξύ ομάδων από την Ιταλία, με τη Λέτσε να κερδίζει την Τάραντο ΦΚ 1927 με 1–0. Το 1967, η Λέτσε έπαιξε εδώ ένα φιλικό εναντίον της διάσημης Σάντος του Πελέ.
Η αρχική χωρητικότητα ήταν 16.000 θεατές. Το 1976, η χωρητικότητα αυξήθηκε σε 20.500 θεατές. Με την ιστορική πρώτη άνοδο του Λέτσε στη Σέριε Α το 1985, το στάδιο ανακατασκευάστηκε σχεδόν πλήρως και η χωρητικότητα αυξήθηκε σημαντικά σε 55.000, γεγονός που το έκανε το 6ο στάδιο στην Ιταλία σε χωρητικότητα μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.[4] Τόσο η Curva Nord, τώρα η κερκίδα των οργανωμένων οπαδών με επικεφαλής την Ultrà Lecce, όσο και η Curva Sud, όπου εδρεύει η Gioventù, ξαναχτίστηκαν. Η tribuna και η Distinti αναβαθμίστηκαν επίσης και στη συνέχεια, για να διασφαλιστεί ότι όλες οι θέσεις ήταν αριθμημένες, η χωρητικότητα μειώθηκε στις 40.670 θέσεις.
Τα καθίσματα είναι χρωματισμένα κόκκινο και κίτρινο (τα χρώματα της Λέτσε) και στην Tribuna Est υπάρχει μια επιγραφή "US Lecce". Μετά από αυτή τη σχεδόν ολική ανακαίνιση, το στάδιο στο Λέτσε, μαζί με το Στάδιο Φριούλι στο Ούντινε, ήταν το μοναδικό στάδιο έτοιμο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Ωστόσο, η χρηματοδότηση για έναν χώρο που διατέθηκε στην περιοχή της Απουλίας πήγε στο Στάδιο Σαν Νικόλα στο Μπάρι, γεγονός που προκάλεσε κάποια διαμάχη.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης αγωνιστικής της Σέριε Β 2007–08, η αίθουσα τύπου του σταδίου πήρε το όνομα του ντόπιου δημοσιογράφου Σέτζιο Βαντατζάνο, ο οποίος πέθανε υπό τραγικές συνθήκες τον Αύγουστο του 2007. Την πλακέτα παρουσίασε ο γιος του, Μαρτίνο, παρουσία διαφόρων τοπικών αρχών, της διοίκησης της Λέτσε και ορισμένων δημοσιογράφων διαφορετικών εφημερίδων.
Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2009–10, το στάδιο φιλοξένησε τους εντός έδρας αγώνες του τότε συλλόγου της Σέριε Β, Γκαλίπολι Κάλτσιο, αφού το γήπεδό της κηρύχθηκε ακατάλληλο ως έδρα για αγώνες στη Σέριε Β.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.uslecce .it /news /438184611334 /lecce-lazio-comunicazioni-per-i-tifosi. - ↑ «"Via del Mare pronto per il 18". Lecce-Salernitana si gioca in casa: Incredibile risultato». 12 Αυγούστου 2019.
- ↑ «E ANCHE IL SINDACO FINI' IN SERIE B - la Repubblica.it».
- ↑ «Per Ciro e Michele. Il Lecce di Eugenio Fascetti e la prima Serie A - III Puntata». 21 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022.