Σπυρίδων Τετενές

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σπυρίδων Τετενές
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1908
Βραΐλα
Θάνατος24  Ιουλίου 1977
Γενεύη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας

Ο Σπυρίδων Τετενές (1908 - 24 Ιουλίου 1977) ήταν Έλληνας διπλωμάτης. Υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας από το 1973 ως το 1974.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπηρέτησε στο διπλωματικό σώμα. Σπούδασε Νομικά στο Βουκουρέστι και Οικονομικά στο Παρίσι. Την περίοδο της κατοχής βρέθηκε στο Κάιρο, όπου είχε μεταφερθεί το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών μαζί με την υπόλοιπη κυβέρνηση. Υπήρξε από τοτε φίλος με τους Άγγελο Βλάχο και Λεωνίδα Παπάγο. Ο Τετενές ανέλαβε πρεσβευτής στο Βελιγράδι από την 1η Σεπτεμβρίου 1967 ως τις 30 Ιουνίου 1973.[1]

Στις 25 Νοεμβρίου 1973 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ανατράπηκε με πραξικόπημα από το Δημήτριο Ιωαννίδη και σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο. Σε αυτήν ο Τετενές ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών. Παραιτήθηκε από υπουργός στις 8 Ιουλίου 1974[2] εξαιτίας των ανησυχιών του ότι η δικτατορική κυβέρνηση υπερέβαινε τους διπλωματικούς διαύλους χωρίς να αποφευχθεί η μετέπειτα απόπειρα πραξικοπήματος στην Κύπρο. Συνταξιοδοτήθηκε στις 30 Αυγούστου 1974.

Πέθανε στη Γενεύη και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών[3]. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρίκα Τετενέ (πέθανε τον Ιανουάριο του 1992).[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Διατελέσαντες Πρέσβεις από το 1950 μέχρι το 2009, πρεσβεία της Ελλάδας στο Βελιγράδι.
  2. Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.106
  3. εφ. Το Βήμα, 28/7/1977 (ανακοίνωση θανάτου).
  4. Καθημερινή, 16-2-1992.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.106