Σουμπράτα Ρόι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σουμπράτα Ρόι
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τενεσί (έως 1994)[1]
Πανεπιστήμιο Τζανταβπούρ (έως 1984)[2]
Jagadbandhu Institution
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμηχανολόγος μηχανικός
φυσικός
εφευρέτης
μηχανικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Φλόριντα (από 2006)[2]

Ο Σουμπράτα Ρόι είναι ένας αμερικανός εφευρέτης, εκπαιδευτικός και επιστήμονας γεννημένος στην Ινδία, γνωστός για τη δουλειά του πάνω στον έλεγχο ροής με βάση το πλάσμα και την αυτο-αποστείρωση. Είναι καθηγητής Μηχανολόγων και Αεροδιαστημικών Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα και ιδρυτικός διευθυντής της Ερευνητικής Ομάδας Εφαρμοσμένης Φυσικής.[3][4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουμπράτα Ρόι κέρδισε το διδακτορικό του στην επιστήμη της μηχανικής από το Πανεπιστήμιο του Τενεσί στο Νόξβιλ το 1994.[5] Ο Ρόι ήταν ανώτερος ερευνητής στην Εταιρεία Υπολογιστικής Μηχανικής στο Νόξβιλ,[6] και στη συνέχεια καθηγητής μηχανολόγων μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Κετέρινγκ έως το 2006.[7] Το 2006, ο Roy έγινε μέλος του Πανεπιστημίου της Φλόριντα ως μέλος του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών και Αεροδιαστημικής. Είναι καθηγητής Μηχανολόγων και Αεροδιαστημικών Μηχανικών και ιδρυτικός διευθυντής της Ερευνητικής Ομάδας Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.[3][4] Έχει επίσης εργαστεί ως προσωρινός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στο Ινδικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Βομβάης.[8][9]

Επιστημονική εργασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ερευνητική και επιστημονική εργασία του Σουμπράτα Ρόι περιλαμβάνει τη δυναμική υπολογιστικών ρευστών (CFD), τη φυσική του πλάσματος, τη μεταφορά θερμότητας, τη μαγνητοϋδροδυναμική, την ηλεκτρική πρόωση και τις ροές μικρο-νανοκλίμακας.[3] Το 2003, ο Ρόι ενσωμάτωσε τη θεωρία του Κνούντσεν που χειρίζεται επιφανειακές συγκρούσεις μορίων με διάχυτες και κατοπτρικές αντανακλάσεις σε υδροδυναμικά μοντέλα,[10][11][12] που έχει χρησιμοποιηθεί σε μελέτες διαρροής σχιστολιθικού αερίου.[13] Το 2006, ο Ρόι εφηύρε το Ηλεκτρικομαγνητικό Όχημα Χωρίς Πτέρυγα (Wingless Electromagnetic Air Vehicle, WEAV) το οποίο συμπεριλήφθηκε στο περιοδικό Scientific American το 2008 ως το πρώτο σχέδιο άπτερου αεροπλάνου, χωρίς ηλεκτρομαγνητική κίνηση.[14][15] Ο Ρόι είναι γνωστός για την εισαγωγή διαφόρων καινοτόμων σχεδίων και διαμορφώσεων ενεργοποιητών πλάσματος για εφαρμογές στον περιορισμό της κατανάλωσης καυσίμου που σχετίζεται με τη μεταφορά ροής,[16][17] τη μείωση του θορύβου και την ενεργή ψύξη μεμβράνης των πτερυγίων στροβίλου και της προώθησης.[18] Αυτά τα σχέδια και διαμορφώσεις περιλαμβάνουν ενεργοποιητές πλάσματος γεωμετρίας σερπεντίνης,[19] ενεργοποιητές πλάσματος γεωμετρίας ανεμιστήρα, ενεργοποιητές μικρο-κλίμακας,[20][21] ενεργοποιητές πλάσματος πολλαπλών φραγμών και κανάλια ενεργοποιημένου πλάσματος ατμοσφαιρικών ενεργοποιητών πλάσματος.[22] Ο Ρόι οδήγησε επίσης μια διεπιστημονική έρευνα για την καινοτομία φιλικών προς το περιβάλλον τρόπων απολύμανσης μικροοργανισμών χρησιμοποιώντας αντιδραστήρες πλάσματος.[23]

Ο Ρόι Σουμπράτα υπηρέτησε ως Πρόεδρος Τεχνικής Πειθαρχίας για το 36ο Συνέδριο Θερμοφυσικής το 2003, τη 48η Συνάντηση Επιστημών της Αεροδιαστημικής (για Θερμοφυσική) το 2010, τη Διάσκεψη Δυναμικής και Λέιζερ Πλάσματος το 2016 και υπηρέτησε ως Τεχνικός Πρόεδρος του Φόρουμ για την AIAA SciTech το 2018. Ο Ρόι υπηρέτησε επίσης (2005–2007) ως Αναπληρωτής Συντάκτης του Περιοδικού Μηχανικών Ρευστών και υπηρέτησε (2012–2017) ως ακαδημαϊκός συντάκτης του PLOS One.[4] Ο Σουμπράτα χρησιμεύει ως μέλος της ομάδας εργασίας του Οργανισμού Επιστήμης και Τεχνολογίας του ΝΑΤΟ σχετικά με τις τεχνολογίες ενεργοποιητή πλάσματος.[24] Ο Ρόι είναι Διακεκριμένος Προσωρινός Συνεργάτης της Βασιλικής Ακαδημίας Μηχανικών, Συνεργάτης της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας, μέλος και συνεργάτης της Αμερικανικής Εταιρείας Μηχανολόγων Μηχανικών και Συνεργάτης του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αεροναυτικής και Αστροναυτικής.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.mae.ufl.edu/people/roy.
  2. 2,0 2,1 aprg.mae.ufl.edu/pdf/2016/Roy-cv-2016.pdf.
  3. 3,0 3,1 3,2 1994· Tennessee, University of· Dynamics, Knoxville Research Interests Computational Fluid· Transfer, Heat· Magnetogasdynamics· Control, Plasma Based Flow· Propulsion, Electric· Flows, Micro/Nanoscale. «Subrata Roy » People – Department of Mechanical & Aerospace Engineering» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «Dr. Subrata Roy». APRG (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  5. «UT CFD Lab Alumni». cfdlab.utk.edu. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  6. Subrata Roy and A. J. Baker (1995) (PDF). A Post-Processing Algorithm For CFD Dispersion Error Annihilation (Report). https://pdfs.semanticscholar.org/f5e9/92645a8a6b85a1286563275bd1311dab10f2.pdf. 
  7. «Kettering University's NASA Lab Is Computing How to Make Satellites Faster». Kettering University News. Kettering University. 27 Νοεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. (PDF) Annual Review 2012/2013 (Report). Royal Academy of Engineering. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-24. https://web.archive.org/web/20171224034206/https://www.raeng.org.uk/publications/strategy-and-finance/annual-review-2012-2013. Ανακτήθηκε στις April 17, 2020. 
  9. (PDF) Campus Diary March-April 2017 (Report). Indian Institute of Technology Bombay. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-07-14. https://web.archive.org/web/20190714012024/http://www.iitb.ac.in/sites/default/files/Campus-Diary/2017/Campus%20Dia%2001-26%20Corrected.pdf. Ανακτήθηκε στις June 7, 2020. 
  10. S Roy, R Raju, HF Chuang, BA Cruden, M Meyyappan, Journal of Applied Physics 93 (8), 4870-4879 (2003)
  11. SM Cooper, BA Cruden, M Meyyappan, R Raju, S Roy, Nano Letters 4 (2), 377-381 (2004)
  12. M Seyyedattar, S Zendehboudi and S Butt, Earth-Science Reviews 192 (2019) 194–213.
  13. MK Ali, A Takbiri-Borujeni, Fuel 206 (15) (2017), pp. 724-737
  14. Greenemeier, Larry. «The World's First Flying Saucer: Made Right Here on Earth». Scientific American (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  15. «NASA Jumps at Patent for Plasma-Powered UFO Technology». Popular Mechanics (στα Αγγλικά). 1 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  16. Roy, Subrata; Zhao, Pengfei; Dasgupta, Arnob; Soni, Jignesh. “Dielectric barrier discharge actuator for vehicle drag reduction at highway speeds,” AIP Advances, 6 (2016) 025322.
  17. «Snakelike Zaps To Flowing Air Can Improve Vehicle Aerodynamics | Inside Science». www.insidescience.org. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. 
  18. P. Audier, M., N. Benard, E. Moreau, Film cooling effectiveness enhancement using surface dielectric barrier discharge plasma actuator, Int. J. Heat Fluid Flow 62 (2016), 247–57.
  19. Riherd, Mark, and Subrata Roy. "Serpentine geometry plasma actuators for flow control." Journal of Applied Physics 114.8 (2013): 083303.
  20. Chin-Cheng Wang and Subrata Roy, Microscale plasma actuators for improved thrust density, Journal of Applied Physics 106 (2009) 013310-013310-7.
  21. Portugal, Sherlie; Choudhury, Bhaswati; Lilley, Alexander; Charters, Christopher; Porrello, Christian; Lin, Jenshan; Roy, Subrata (1 April 2020). "A fan-shaped plasma reactor for mixing enhancement in a closed chamber". Journal of Physics D: Applied Physics. 53 (22LT01): 22LT01.
  22. Durscher, Ryan; Roy, Subrata (January 2010). "Novel Multi-Barrier Plasma Actuators for Increased Thrust". AIAA 2010-965. 48th AIAA Aerospace Sciences Meeting Including the New Horizons Forum and Aerospace Exposition. Orlando, Florida.
  23. Choudhury, Bhaswati; Portugal, Sherlie; Mastanaiah, Navya; Johnson, Judith A.; Roy, Subrata (2018-12-04). «Inactivation of Pseudomonas aeruginosa and Methicillin-resistant Staphylococcus aureus in an open water system with ozone generated by a compact, atmospheric DBD plasma reactor». Scientific Reports 8. doi:10.1038/s41598-018-36003-0. ISSN 2045-2322. PMID 30514896. PMC 6279761. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6279761/. 
  24. «Pages - NATO Science & Technology Organization». www.sto.nato.int. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020.