Σουλφασαλαζίνη
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
2-hydroxy-5-[(E)-2-{4-[(pyridin-2-yl)sulfamoyl]phenyl}diazen-1-yl]benzoic acid | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Εμπορικές ονομασίες | Azulfidine, Salazopyrin, Sulazine, άλλες |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| MedlinePlus | a682204 |
| Δεδομένα άδειας |
|
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | Από το στόμα |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Βιοδιαθεσιμότητα | <15% |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 5-10 ώρες |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 599-79-1  |
| Κωδικός ATC | A07EC01 |
| PubChem | CID 5339 |
| DrugBank | DB00795 |
| ChemSpider | 10481900 |
| UNII | 3XC8GUZ6CB |
| KEGG | D00448 |
| ChEBI | CHEBI:9334 |
| ChEMBL | CHEMBL421  |
| Συνώνυμα | Sulphasalazine |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C18H14N4O5S |
| Μοριακή μάζα | 398,39 g·mol−1 |
C1=CC=NC(=C1)NS(=O)(=O)C2=CC=C(C=C2)N=NC3=CC(=C(C=C3)O)C(=O)O | |
InChI=1S/C18H14N4O5S/c23-16-9-6-13(11-15(16)18(24)25)21-20-12-4-7-14(8-5-12)28(26,27)22-17-3-1-2-10-19-17/h1-11,23H,(H,19,22)(H,24,25) Key:NCEXYHBECQHGNR-UHFFFAOYSA-N | |
| Φυσικά στοιχεία | |
| Σημείο τήξης | 240 to 245 °C (464 to 473 °F) (dec.) |
| (verify) | |
Η σουλφασαλαζίνη, που πωλείται με την εμπορική ονομασία Azulfidine μεταξύ άλλων, είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της ελκώδους κολίτιδας και της νόσου του Κρον.[4] Θεωρείται από ορισμένους ως θεραπεία πρώτης γραμμής στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.[5] Λαμβάνεται από το στόμα.
Σημαντικές παρενέργειες εμφανίζονται σε περίπου 25% των ανθρώπων. Συνήθως αυτά περιλαμβάνουν απώλεια όρεξης, ναυτία, πονοκέφαλο και εξάνθημα.[4] Σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν καταστολή του μυελού των οστών, ηπατικά προβλήματα, σύνδρομο Stevens-Johnson και νεφρικά προβλήματα.[6][7] Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε άτομα αλλεργικά στην ασπιρίνη ή τη σουλφοναμίδη.[5] Η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης φαίνεται να είναι ασφαλής για το μωρό.
Η σουλφασαλαζίνη ανήκει στην οικογένεια των αντιρευματικών φαρμάκων που τροποποιούν τη νόσο (DMARDs).[4] Δεν είναι σαφές πώς λειτουργεί. Ένας προτεινόμενος μηχανισμός είναι η αναστολή των προσταγλανδινών, με αποτέλεσμα τοπική αντιφλεγμονώδη δράση στο παχύ έντερο.[7] Το φάρμακο αναλύεται από τα εντερικά βακτήρια σε σουλφαπυριδίνη και 5-αμινοσαλικυλικό οξύ. Αυτό που απορροφάται απεκκρίνεται από τα νεφρά και στη χολή.
Η σουλφασαλαζίνη εγκρίθηκε για ιατρική χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1950.[4] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[8] Η σουλφασαλαζίνη διατίθεται καί ως γενόσημο φάρμακο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Sulfasalazine Use During Pregnancy». Drugs.com. 9 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Sulfasalazine 250mg/5ml Oral Suspension - Summary of Product Characteristics (SmPC)». electronic medicines compendium (emc). 13 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Salazopyrin Tablets - Summary of Product Characteristics». electronic medicines compendium (emc). Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Sulfasalazine». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. 2009. σελίδες 41, 45. ISBN 9789241547659.
- ↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. σελ. 464. ISBN 9781284057560.
- ↑ 7,0 7,1 Vallerand, April Hazard (5 Ιουνίου 2014). Davis's drug guide for nurses. Sanoski, Cynthia A.,, Deglin, Judith Hopfer, 1950- (Fourteenth έκδοση). Philadelphia. ISBN 978-0-8036-4085-6.
- ↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.