Σουλτανάτο των Μαρινιδών
Σουλτανάτο των Μαρινιδών المرينيون | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Πρωτεύουσα | Φεζ | ||||
Γλώσσες | Αραβικά βερβερικά | ||||
Θρησκεία | Σουνιτικός Ισλαμισμός | ||||
Πολίτευμα | Σουλτάνος | ||||
Πρόεδρος | |||||
- | 1215–1217 | Αμπντ αλ-Χακ I | |||
- | 1420–1465 | Αμπντ αλ-Χακ II | |||
Ιστορία | |||||
- | Ίδρυση | 1244 | |||
- | Κατάλυση | 1465 |
Το Σουλτανάτο των Μαρινιδών ήταν ένα Βερβερικό μουσουλμανικό κράτος από τα μέσα του 13ου έως τον 15ο αιώνα που έλεγχε το σημερινό Μαρόκο και, κατά διαστήματα, άλλα μέρη της Βόρειας Αφρικής (Αλγερία και Τυνησία) και της νότιας Ιβηρικής Χερσονήσου (Ισπανία) γύρω από το Γιβραλτάρ.[1] Πήρε το όνομά του από την Βερβερική φυλή Μπάνου Μαρίν (Αραβικά: بنو مرين).[2] Το Σουλτανάτο διοικήθηκε από την δυναστεία των Μαρινιδών, που ιδρύθηκε από τον Αμπντ αλ-Χακ I.[2]
Το 1244, οι Μαρινίδες, έχοντας υπηρετήσει πολλά χρόνια υπό την εξουσία των Αλμοάδων, ανέτρεψαν το Αλμοαδικό Χαλιφάτο που έλεγχε το Μαρόκο. Στο απόγειο της δύναμής τους στα μέσα του 14ου αιώνα, κατά την βασιλεία του Άμπου αλ-Χασάν και του γιού του, Άμπου Ινάν, η δυναστεία των Μαρινιδών κυριάρχησε για λίγο στο μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αφρικής (Μαγκρέμπ), συμπεριλαμβανομένων μεγάλων τμημάτων της σύγχρονης Αλγερίας και της Τυνησίας.[1]