Σονάτα για πιάνο No. 2 (Μότσαρτ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μότσαρτ, περίπου στην ηλικία της σύνθεσης της σονάτας.

Η Σονάτα για Πιάνο Νο. 2 σε Φα μείζονα, K 280 / 189e (γερμανικά: Sonate Nr. 2 in F-Dur) είναι μία σονάτα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, του 1774. Η σονάτα χωρίζεται σε τρία μέρη: Ι) Allegro assai, ΙΙ) Adagio σε Φα ελάσσονα και ΙΙΙ) Presto. Το δεύτερο μέρος αν και δεν αναφέρεται ως τέτοιο, είναι siciliana.[1] Το εν λόγω μέρος έχει δραματική και τραγική αφήγηση, που μοιάζει περισσότερο σε εμβατήριο κηδείας. Ο Εσθενός συνθέτης Άρβο Παρτς, το είχε μεταφέρει σε πιάνο, βιολί και τσέλο.[2] Μία μέση διάρκεια της σονάτα φτάνει τα 14 λεπτά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Badura-Skoda, Eva (2004). "Aspects of Performance Practice", in Eighteenth-Century Keyboard Music, edited by Robert L. Marshall. Routledge. σελίδες 41–42. ISBN 1135887764. 
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]