Σκιλούρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το μαυσωλείο του Σκίλουρου

Ο Σκιλούρος ή Σκίλουρος ήταν βασιλιάς των Σκυθών κατά την ελληνιστική περίοδο, έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ.. Το βασίλειο του καταλάμβανε τη περιοχή της σημερινής Κριμαίας με πρωτεύουσα τη Νεάπολη όπου βρίσκονταν και τα ανάκτορα του, στα ανατολικά συνόρευε με το ελληνιστικό Βασίλειο του Πόντου. Γύρω στο 199-197 π.Χ. οι Ολβιοπολίται  Ποσίδεος και Ευμένης ίδρυσαν τη μικρή πόλη της Νεάπολης.  Αργότερα ο Σκύλουρος έκανε τη Νεάπολη πρωτεύουσά του[1].

Διαδέχτηκε στον Θρόνο τον Άργοτο, και όπως αναφέρει ο Πλούταρχος είχε 80 γιους. Πριν πεθάνει έβαλε 80 βέργες μαζί κι έβαλε τους γιους του να τις σπάσουν, κανένας δεν τα κατάφερε και τότε ο Σκίλουρος τις πήρε και τις έσπασε μία μία θέλοντας να τους δείξει ότι έπρεπε να είναι ενωμένοι[2]. Διάδοχος του ήταν ο γιος του Παλακός[3].

Ο Σκίλουρος επέκτεινε το βασίλειο του αφού πρώτα συμμάχησε με τους Σαρμάτες, έπειτα επιτέθηκε στο Βασίλειο του Βοσπόρου και κατέλαβε την πρωτεύουσα του Παντικάπαιο αλλά και την Ολβία.

Όταν πέθανε τάφηκε σε μαυσωλείο καθιστός σε μαρμάρινο θρόνο με όλα τα βασιλικά ενδύματα , την πανοπλία του τόξα και βέλη, μαζί του τάφηκαν και 70 άντρες . Έκοψε νομίσματα , βρέθηκαν πολλά στην σημερινή Συμφερόπολη, που στην μία όψη έφεραν κεφαλή του Ερμή και στην άλλη έφεραν κυρήκειο και την επιγραφή ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΣΚΙΛΟΥΡΟΣ και ΟΛΒΙΟ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]