Ο Σκαθαροζούμης
| Ο Σκαθαροζούμης | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Τιμ Μπάρτον |
| Παραγωγή | Warner Bros. |
| Σενάριο | Μάικλ ΜακΝτάουελ Γουόρεν Σκάρεν |
| Πρωταγωνιστές | Τζίνα Ντέιβις Άλεκ Μπάλντουιν Μάικλ Κίτον Γουϊνόνα Ράιντερ Κάθριν Ο' Χάρα Τζέφρεϊ Τζόουνς |
| Μουσική | Ντάνι Έλφμαν |
| Τραγούδι | Μάικλ Κίτον |
| Φωτογραφία | Τόμας Ε. Άκερμαν |
| Εταιρεία παραγωγής | Warner Bros., The Geffen Film Company και Warner Bros. Pictures |
| Διανομή | Warner Bros., Netflix και FandangoNow |
| Πρώτη προβολή |  30 Μαρτίου 1988 12 Νοεμβρίου 1988 |
| Διάρκεια | 92 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | αγγλικά |
| Έπεται | Σκαθαροζούμης Σκαθαροζούμης |
| δεδομένα () | |
Ο Σκαθαροζούμης (αγγλικά: Beetlejuice) είναι αμερικανική κωμωδία φαντασίας παραγωγής 1988 σε σκηνοθεσία Τιμ Μπάρτον. Πρωταγωνιστούν οι Τζίνα Ντέιβις, Άλεκ Μπάλντουιν, Γουινόνα Ράιντερ, Κάθριν Ο' Χάρα, Τζέφρεϊ Τζόουνς, Σίλβια Σίντνεϊ και Μάικλ Κίτον στον ομώνυμο ρόλο. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πρόσφατα πεθαμένου ζευγαριού που γίνονται φαντάσματα και στοιχειώνουν το όμορφο και ήσυχο σπίτι τους. Όταν μια οικογένεια από τη Νέα Υόρκη μετακομίζει στο σπίτι, τα φαντάσματα καλούν τον ενοχλητικό και πονηρό βιοεξορκιστή ονόματι Σκαθαροζούμη από τον κάτω κόσμο ώστε να τους τρομάξει και να τους διώξει.
Ο Σκαθαροζούμης απέσπασε θετικά σχόλια από τους κριτικούς, έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία αποφέροντας 74,7 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και βραβεύτηκε με Όσκαρ. Η επιτυχία της ταινίας οδήγησε στη δημιουργία μιας τηλεοπτικής σειράς κινουμένων σχεδίων και μιας συνέχειας.[1][2]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μπάρμπαρα και ο Άνταμ Μέιτλαντ αποφασίζουν να περάσουν τις διακοπές τους διακοσμώντας το καινούριο τους σπίτι. Ενώ το ζευγάρι επιστρέφει από την πόλη, η Μπάρμπαρα, για να αποφύγει να χτυπήσει έναν σκύλο, ρίχνει το αυτοκίνητο από μια γέφυρα και σκοτώνονται. Επιστρέφουν σπίτι σαν πνεύματα και συνειδητοποιούν ότι μπορεί και να έχουν πεθάνει. Ένα βιβλίο με τον τίτλο Εγχειρίδιο για τους πρόσφατα πεθαμένους τους κάνει ακόμα πιο καχύποπτους ότι είναι όντως νεκροί.
Στην πορεία, η ήσυχη νεκρή ζωή των Μέιτλαντ, διακόπτεται όταν το σπίτι τους πωλείται και μια ενοχλητική οικογένεια από τη Νέα Υόρκη έρχεται να εγκατασταθεί. Η οικογένεια Ντιτζ αποτελείται από τους Τσαρλς, τη σύζυγό του Ντέλια και την κόρη τους Λίντια. Κάτω από την καθοδήγηση του διακοσμητή Όθο, οι Ντιτζ μεταμορφώνουν το σπίτι σε εκκεντρικό και πλούσιο σε μοντέρνα τέχνη οίκημα. Οι Μέιτλαντ ζητούν βοήθεια από την μεταθανάτια κοινωνική τους λειτουργό, την Τζούνο, που τους πληροφορεί ότι πρέπει να μείνουν στο σπίτι για 125 χρόνια και αν θέλουν οι Ντιτζ να φύγουν είναι στο δικό τους χέρι να τους τρομάξουν. Οι προσπάθειές τους όμως αποδίδονται άκαρπες.
Παρόλο που το ζευγάρι παραμένει αόρατο στους Τσαρλς και Ντέλια, η κόρη τους Λίντια μπορεί να το βλέπει και μάλιστα γίνεται φίλη μαζί τους. Οι Μέιτλαντ, και ενώ η Τζούνο τους προειδοποίησε να μην το κάνουν, επικοινωνούν με τον Σκαθαροζούμη, ένα βιοεξορκιστή, για να διώξει τους Ντιτζ. Ο Σκαθαροζούμης όμως ενδιαφέρεται περισσότερο για τη Λίντια και μάλιστα για τον γάμο του μαζί της, με σκοπό να επιστρέψει στη χώρα των ζωντανών. Θα χρειαστεί η συνεργασία των Μέιτλαντ με την Λίντια για να νικήσουν τον Σκαθαροζούμη και να τον στείλουν για πάντα στον άλλον κόσμο.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τζίνα Ντέιβις στο ρόλο της Μπάρμπαρα Μέιτλαντ
- Άλεκ Μπάλντουιν στο ρόλο του Άνταμ Μέιτλαντ
- Μάικλ Κίτον στο ρόλο του Σκαθαροζούμη
- Ουινόνα Ράιντερ στο ρόλο της Λίντια Ντιτζ
- Κάθριν Ο' Χάρα στο ρόλο της Ντέλια Ντιτζ
- Τζέφρεϊ Τζόουνς στο ρόλο του Τσαρλς Ντιτζ
- Σίλβια Σίντνεϊ στο ρόλο της Τζούνο
- Γκλεν Σάντιξ στο ρόλο του Όθο
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την εισπρακτική επιτυχία του Η μεγάλη περιπέτεια του Πίουι, ο Τιμ Μπάρτον δεν έβρισκε κανένα καλό σενάριο για την επόμενη ταινία του. Μέχρι που έλαβε το σενάριο του Μάικλ ΜακΝτάουελ με τίτλο "Ο Σκαθαροζούμης".
Η αρχική επιλογή του Μπάρτον για τον ομώνυμο ρόλο ήταν ο Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ, αλλά οι παραγωγοί πρότειναν το Μάικλ Κίτον. Ακολούθησε η Τζίνα Ντέιβις. Για το υπόλοιπο καστ χρειάστηκε πολύς χρόνος να τους πείσουν να παίξουν, λόγω του παράξενου σεναρίου.[3]
Σενάριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αρχικό σενάριο του Μάικλ ΜακΝτάουελ ήταν λιγότερο κωμικό και πολύ πιο βίαιο. Το ατύχημα των Μέιτλαντ ήταν πιο τρομακτικό, με το ζευγάρι να φωνάζει για βοήθεια καθώς πνιγόταν, ενώ ο Σκαθαροζούμης ήταν δαίμονας που είχε σκοπό να σκοτώσει τους Ντιτζ αντί να τους τρομάξει και να βιάσει τη Λίντια αντί να την παντρευτεί. Επίσης, στο σενάριο υπήρχε και άλλο παιδί της οικογένειας Ντιτζ, την εννιάχρονη Κάθυ, το μόνο άτομο που έβλεπε τους Μέιτλαντ και ο στόχος του Σκαθαροζούμη που στο κρεσέντο της ταινίας την ακρωτηρίαζε μεταμφιεσμένος σε άγριο σκίουρο. Το φιλμ θα τέλειωνε με τους Μέιτλαντ, Ντιτζ και Όθο να εξορκίζουν και να καταστρέφουν τον Σκαθαροζούμη.[4]
Όταν ο Μπάρτον προσέλαβε τον Γουόρεν Σκάρεν να κάνει αλλαγές στο σενάριο, ο τόνος του άλλαξε δραστικά, απεικονίζοντας τη μετά θάνατον ζωή ως περίπλοκη γραφειοκρατία και τον Σκαθαροζούμη από μανιακό δολοφόνο σε διεστραμένο που φέρνει μπελάδες.[5]
Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σκαθαροζούμης έκανε πρεμιέρα στην πρώτη θέση με 8.000.000 δολάρια στο πρώτο του σαββατοκύριακο.[6] Η ταινία συνολικά απέφερε στην Αμερική 74,7 εκατομμύρια δολάρια.[6] Αποδείχτηκε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, με τον προϋπολογισμό της ταινίας να είναι μόλις 15 εκατομμύρια δολάρια.[6]
Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|
| Όσκαρ[7] | Μακιγιάζ | Βι Νιλ, Στιβ ΛαΠορτ & Ρόμπερτ Σορτ | νίκη |
| BAFTA[8] | Μακιγιάζ & Κομμώσεις | Βι Νιλ, Στιβ ΛαΠορτ & Ρόμπερτ Σορτ | υποψηφιότητα |
| Ειδικά Εφέ | Πίτερ Κούραν, Άλαν Μονρό, Ρόμπερτ Σορτ & Τεντ Ράι | υποψηφιότητα |
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε τον Σκαθαροζούμη στην 88η θέση στη λίστα AFI 100 Χρόνια... 100 Γέλια.(έκδοση 10ης επετείου)[9]
Η ταινία κέρδισε το βραβείο του κρόνου για καλύτερη ταινία τρόμου και το βραβείο του κρόνου για Β' Γυναικείο Ρόλο που δόθηκε στην Σίλβια Σίντνει και η ταινία ήταν υποψήφια για το βραβείο Saturn Β' Ανδρικό Ρόλο, για τον Μάικλ Κίτον.
Πιθανή συνέχεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επιτυχία του φιλμ οδήγησε σε μια σειρά κινουμένων σχεδίων σε παραγωγή του ίδιου του Μπάρτον. Η σειρά προβλήθηκε από το 1989 μέχρι το 1991.
Ο Μπάρτον προσέλαβε τον Τζόναθαν Γκεμς να γράψει τη συνέχεια με τίτλο Beetlejuice Goes Hawaiian το 1990.[10] Η ιστορία ακολουθούσε την οικογένεια Ντιτζ να μετακομίζει στη Χαβάη όπου χτίζουν εξοχικό. Σύντομα ανακαλύπτουν ότι το σπίτι χτίζεται πάνω σε έναν τάφο ενός αρχαίου χαβανέζικου πνεύματος. Το πνεύμα επιστρέφει από τον άλλο κόσμο για να προκαλέσει μπελάδες και τότε έρχεται ο Σκαθαροζούμης για να σώσει την κατάσταση. Οι Μάικλ Κίτον και Ουινόνα Ράιντερ συμφώνησαν να επαναλάβουν τους ρόλους τους με την προϋπόθεση τη σκηνοθεσία να αναλάβει ο Μπάρτον. Ο Μπάρτον όμως τότε αποφάσισε να ασχοληθεί με την ταινία Ο Μπάτμαν επιστρέφει.[11]
Παρ' όλα αυτά μια συνέχεια του Σκαθαροζούμη ενδιέφερε ακόμα τον Μπάρτον. Προσέλαβε τον Ντιάνελ Γουότερς να κάνει αλλαγές στο σενάριο. Τον Αύγουστο του 1993, ο παραγωγός Ντέιβιντ Γκέφεν προσέλαβε την Πάμελα Νόρις να ξανακάνει αλλαγές στο σενάριο.[12] Το Μάρτιο του 1997 ο Γκεμς δήλωσε ότι "Το σενάριο του Beetlejuice Goes Hawaiian ανήκει ακόμα στην εταιρία The Geffen Film Company και το πιθανότερο είναι να μην υλοποιηθεί ποτέ. Δεν θα μπορούσε να γίνει έτσι κι αλλιώς. Η Ουινόνα είναι πλέον πολύ μεγάλη για τον ρόλο και ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να λειτουργήσει θα ήταν να δοθούν σε άλλους ηθοποιούς οι ρόλοι".[11]
Το Φεβρουάριο του 2012, ο Μάικλ Κίτον συναντήθηκε με τον σεναριογράφο Σεθ Γκράχαμ-Σμιθ να συζητήσουν για την πιθανή συνέχεια του Σκαθαροζούμη. Ο Γκράχαμ-Σμιθ είπε "Μιλήσαμε αρκετές ώρες. Είναι προτεραιότητα για τη Warner Bros. Είναι προτεραιότητα για τον Τιμ. Ο Κίτον ήθελε να το κάνει για 20 χρόνια και θα μιλήσει σε οποιονδήποτε γι' αυτό".[13]
Παραλειπόμενα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Για τον Μάικλ Κίτον, ο Σκαθαροζούμης είναι η αγαπημένη του ταινία.
- Η Warner απεχθανόταν τον τίτλο Σκαθαροζούμης και ήθελε να δώσει στην ταινία τον τίτλο House Ghosts.
- Η μόνη ηθοποιός που είπε αμέσως ναι, όταν της προτάθηκε ο ρόλος ήταν η Τζίνα Ντέιβις. Οι Μάικλ Κίτον, Κάθριν Ο' Χάρα, Ουινόνα Ράιντερ και Σίλβια Σίντνεϊ είπαν τουλάχιστον από μια φορά όχι. Οι παραγωγοί της ταινίας έπεισαν τον ατζέντη του Κίτον να πείσει τον Κίτον να συναντηθεί με τον Τιμ Μπάρτον. Μόλις ο Κίτον δέχτηκε το ρόλο, ο Μπάρτον κάλεσε τη Σίλβια Σίντνεϊ και την παρακάλεσε να παίξει στην ταινία και μετά πήγε στην Κάθριν Ο' Χάρα κάνοντας το ίδιο.
- Αρχικά ο ρόλος του Ντέλια δόθηκε στην Αντζέλικα Χιούστον. Όταν αυτή αρρώστησε, ο ρόλος κατέληξε στην Κάθριν Ο' Χάρα.
- Όταν οι Μέιτλαντ είναι στο γραφείο, μια φωνή απ' το μεγάφωνο ανακοινώνει την άφιξη της πτήσης 409. Στις 6 Οκτωβρίου 1955, η πτήση 409 της United Airlines συνετρίβη σε ένα βουνό πάνω από το Ουαϊόμινγκ, σκοτώνοντας όλους τους επιβάτες και πλήρωμα. Ήταν το χειρότερο αεροπορικό δυστύχημα στην ιστορία τότε. Μέχρι και σήμερα, τα αίτια συντριβής δεν έχουν γίνει γνωστά.
- Η ηθοποιός Τζούλιετ Λιούις έκανε δοκιμαστικό για το ρόλο της Λίντια, ενώ οι Λόρι Λάφλιν, Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, Μπρουκ Σιλντς, Μόλλυ Ρίνγκγουολντ και Τζένιφερ Κόνελι τον απέρριψαν.
- Η Σίλβια Σίντνεϊ που υποδύεται την Τζούνο πέθανε τον Ιούλιο του 1999 από καρκίνο. Η τελευταία κινηματογραφική της εμφάνιση έγινε σην ταινία Οι Αρειανοί επιτίθενται σε σκηνοθεσία Τιμ Μπάρτον.
- Ο Γκλεν Σάντιξ που υποδύεται τον Όθο πέθανε το Σεπτέμβριο του 2010 από τραύμα στο κεφάλι.[14]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Seth Grahame-Smith (18 Μαΐου 2012). «"Beetlejuice 2" moving forward, says writer». NME. http://www.nme.com/filmandtv/news/beetlejuice-2-moving-forward-says-writer/268925. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012.
- ↑ Heather Newgen (4 Μαΐου 2012). «Tim Burton Offers Beetlejuice 2 Update and More». comingsoon.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012.
- ↑ Salisbury, Burton. σελίδες 58–60.
- ↑ «Beetlejuice 2nd Draft». dailyscript.com. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011.
- ↑ «Beetle Juice by Warren Skaaren». dailyscript.com. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Ο Σκαθαροζούμης στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «The 61st Academy Awards (1989) Nominees and Winners». oscars.org. 29 Μαρτίου 1989. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012.
- ↑ «BAFTA 1989». bafta.org. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012.
- ↑ «AFI's 100 YEARS...100 LAUGHS». Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. afi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011.
- ↑ Salisbury, Burton. σελ. 145.
- ↑ 11,0 11,1 Anthony Ferrante (1997). Hidden Gems. σελίδες 53–56.
- ↑ John Brodie (26 Αυγούστου 1993). «Twentieth, Norris-Clay ink pact». Variety. http://www.variety.com/article/VR109942.html?categoryid=14&cs=1. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ Terri Schwartz (13 Φεβρουαρίου 2012). «Beetlejuice 2 writer has met with Michael Keaton, says it's a "priority" film». IFC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Ο Σκαθαροζούμης στο Internet Movie Database». IMDb. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Σκαθαροζούμης στο IMDb
| |||||||||||||||||||||||||