Σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Δοξαρά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Δοξαρά
Πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας Μακεδονία,
17 Ιανουαρίου 1972
Ημερομηνία16 Ιανουαρίου 1972, πριν 52 έτη (1972-01-16)
ΤοποθεσίαΟρφανά Καρδίτσας - Δοξαράς Λάρισας
ΤύποςΣύγκρουση τρένων
ΑίτιαΈλλειψη συνεννόησης μεταξύ των σταθμαρχών.
Θάνατοι19
Τραυματισμοί44

Το Σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Δοξαρά συνέβη το απόγευμα της 16ης Ιανουαρίου 1972 στη σιδηροδρομική γραμμή ανάμεσα στους σταθμούς Ορφανών Καρδίτσας και Δοξαρά Λάρισας όπου συγκρούστηκαν η αμαξοστοιχία «Ακρόπολις Εξπρές», που εκτελούσε το δρομολόγιο ΜόναχοΑθήνα και μια αμαξοστοιχία (που έκανε πολλές στάσεις και ήταν γνωστή ως «πόστα» γιατί μετέφερε και το ταχυδρομείο), η οποία κατευθυνόταν από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Από τη σύγκρουση σκοτώθηκαν 19 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 44. Πρόκειται για ένα από τα πιο πολύνεκρα σιδηροδρομικά δυστυχήματα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα.

Το δυστύχημα συνέβη λόγω της έλλειψης συνεννόησης μεταξύ των σταθμαρχών των δύο σταθμών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το δίκτυο ήταν μονής γραμμής και δεν υπήρχαν σύγχρονες μέθοδοι ενδοεπικοινωνίας. Οι δυο σταθμάρχες διαφωνούσαν ποια από τις δυο αμαξοστοιχίες θα έπρεπε να είχε προτεραιότητα και, παρά την παρέμβαση του ρυθμιστή κίνησης τρένων από την Αθήνα, τόσο το «Ακρόπολις Εξπρές» όσο και η πόστα διήλθαν κανονικά από το σταθμό του Δοξαρά και των Ορφανών αντίστοιχα με αποτέλεσμα να συγκρουστούν στη διαδρομή, στις 16:55. Από τη σύγκρουση που ήταν σφοδρή, επειδή το «Ακρόπολις Εξπρές» είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα, τα τρία πρώτα βαγόνια της πόστας διαλύθηκαν.

Εναντίον των δύο σταθμαρχών και του ρυθμιστή κίνησης ασκήθηκαν κατηγορίες για ανθρωποκτονίες από αμέλεια και διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών και στη δίκη σε πρώτο βαθμό, που έγινε τον Νοέμβριο του 1972 στην Καρδίτσα, καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από 3 έως 5 έτη. Οι ποινές δεν είχαν ανασταλτικό αποτέλεσμα. Τον Ιανουάριο του 1973 στο εφετείο στη Λάρισα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών ο σταθμάρχης των Ορφανών ενώ οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]