Σιδηροδρομική γραμμή Σκοπίων - Θεσσαλονίκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γραμμή Σκοπίων - Θεσσαλονίκης
Άποψη του σταθμού Καντίνα Ρέκα, επί της γραμμή Σκοπίων - Θεσσαλονίκης, στη Βόρεια Μακεδονία, το 2010.
Πληροφορίες
ΠεριοχήΒόρεια Μακεδονία (Σκόπια, Βάρνταρ, Νοτιοανατολική Βόρεια Μακεδονία
Ελλάδα (Κεντρική Μακεδονία)
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας1872
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Μήκος γραμμής239 χλμ
Εύρος γραμμής1.435 χιλ. (κανονικό εύρος)
Μέγιστη ταχύτητα130 χλμ/ώρα
Διαδρομή
Σκόπια - Θεσσαλονίκη
προς Κουμάνοβο
Σκόπια-Μαντζάρι
προς Κίσεβο
Σκόπια
Σκόπια - Βελεσά
Βελεσά
Βελεσά - Γευγελή
Γευγελή
Βόρεια Μακεδονία
Ελλάδα
Ειδομένη
Ειδομένη - Θεσσαλονίκη
γραμμή προς Πολύκαστρο
ρέμα Δογάνη
Δογάνης
Παιονία
Αξιούπολη
ποταμός Αξιός
Πολύκαστρο
γραμμή προς Ειδομένη
Άσπρος
Ακροπόταμος
Καστανάς
Γέφυρα
προς Αθήνα
Άγιος Αθανάσιος
Α/Δ ΠΑΘΕ
Αγχιάλος
προς Αλεξανδρούπολη
προς Αθήνα
αμαξιοστάσιο Μενεμένης
προς Θεσσαλονίκη-παλαιό σταθμό
Θεσσαλονίκη

Η Σιδηροδρομική Γραμμή Σκοπίων - Θεσσαλονίκης, επίσης γνωστή ως Ειδομένης - Θεσσαλονίκης στο ελληνικό τμήμα της) είναι διακρατική σιδηροδρομικής γραμμή ενώνοντας τα Σκόπια, πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας, με τη Θεσσαλονίκη στην Ελλάδα, με μήκος περίπου 240 χιλιόμετρα. Χρησιμοποιείται για επιβατική (υπεραστική κυρίως) και εμπορική κίνηση. Η βαρύνουσα σημασία της δικαιολογεί το γεγονός ότι αποτελεί μέρος του βασικού ελληνικού σιδηροδρομικού κορμού ΠΑΘΕ (Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ειδομένη) και την ένταξή της σε αναπτυξιακά έργα όπως αυτό της παραλλαγής του Αξιού ποταμού.

Ιστορική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γραμμή Σκοπίων - Θεσσαλονίκης αποτελεί τμήμα του ιστορικού δικτύου των Ανατολικών Σιδηροδρόμων («Chemins de fer Οrientaux» - CO) η κατασκευή της οποίας ξεκίνησε το 1873 από την τότε Οθωμανική αυτοκρατορία με σκοπό την ένωση της Θεσσαλονίκης με το Βελιγράδι και κατ’ επέκταση με τα Ευρωπαϊκά κράτη.[1]

Το έργο είχε αναλάβει ο βαυαρό-εβραίος τραπεζίτης Maurice de Hirsch

Από το 1998, οπότε και παραδόθηκε πλήρως στην εκμετάλλευση, η γραμμή είναι ηλεκτροδοτούμενη και εξυπηρετεί ελκτικές μονάδες συμβατές με το ευρωπαϊκό σύστημα των 25.000V / 50Hz.[2]

Σήμερα, η γραμμή έχει υποβαθμιστεί όσον αφορά το επιβατικό έργο χωρίς να προσφέρει εθνικές, διαπεριφερειακές ή προαστιακές υπηρεσίες, αλλά εξυπηρετεί μόνο συνδέσεις με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και για συγκεκριμένες περιόδους του έτους (θερινή τουριστική περίοδος).

Το εμπορευματικό έργο είναι αρκετά σημαντικό, για τα δεδομένα του ελληνικού σιδηροδρόμου, καθώς πλέον της σύνδεσης του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης με τις βαλκανικές χώρες προσφέρει σύνδεση μεταξύ του Λιμανιού του Πειραιά με την Κεντρική Ευρώπη.

Υπό κατασκευή είναι παραλλαγή της διαδρομής μεταξύ Πολυκάστρου - Ειδομένης. Συγκεκριμένα η γραμμή αυτή έχει μήκος μήκους 21χλμ και συνδέει το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης με το μεθοριακό σταθμό της Ειδομένης. Η γραμμή εντάχθηκε σε ευρωπαϊκά και εθνικά αναπτυξιακά προγραμμάτων προκειμένου να αναβαθμιστεί με σκοπό να προσφέρει υψηλές επιδόσεις και επίπεδα ασφαλείας. Στην παρούσα φάση πρόκειται για μία μονή γραμμή, ηλεκτροδοτούμενη υπό τάση 25.000V / 50Hz, τηλεδιοικούμενη, εξοπλισμένη με εξοπλισμό ETCS Level 1 και η χάραξή της μπορεί να επιτρέψει ταχύτητες έως 160χαω.
Με την ολοκλήρωση της σηματοδότησης και του ETCS το 2027, θα επαναρχίσουν τα διεθνή δρομολόγια προς Δυτικά Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.[3]

Σταθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κυριότεροι σταθμοί της γραμμής είναι:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Σιδηροτροχιά». idomeni.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2017. 
  2. «RailPictures.Net Photo: 060-EA1 056 CFR Romanian Railways CFR, 060 at Thessaloniki, Greece by ARTEMIS KLONOS». www.railpictures.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2017. 
  3. Μετατέθηκαν για την Πέμπτη 25/2 οι προσφορές για την σηματοδότηση και το ETCS στο Θεσσαλονίκη – Ειδομένη