Σεύθης Α΄
| Σεύθης Α' | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 405 π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οδρύσαι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Στρατονίκη (αδελφή Περδίκκα Β') |
| Γονείς | Σπαράδοκος |
| Αδέλφια | Μήτοκος Α' Μαισάδης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλιάς των Οδρυσών (424 π.Χ.–410 π.Χ.) |
Ο Σεύθης Α΄ ήταν βασιλιάς των Οδρυσών και της Θράκης, από 424 π.Χ. (θάνατος Σιτάλκη Α΄) έως το 410-408 π.Χ.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Σπαράδοκου και ανιψιός και διάδοχος του Σιτάλκη[1], αδελφός και διάδοχός του ήταν ο Μαισάδης ο οποίος και τον έδιωξε από τον θρόνο με στάση για να εκδιωχθεί και αυτός με στάση από τον επίσης αδελφό τους Μήτοκο. Παντρεύτηκε τη Στρατονίκη αδελφή του Μακεδόνα βασιλιά Περδίκκα, ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι ο Περδίκκας την είχε τάξει για γυναίκα του στον Σιτάλκη μετά από εισβολή του τελευταίου στη Μακεδονία. Κατά τη βασιλεία του ο Σεύθης αντιμετώπισε την εξέγερση δύο υποτελών ηγεμόνων του, Οδρυσοί και αυτοί, του Μήδοκου και του Τήρη, όπου εξασθένησαν σημαντικά το κράτος του. Με την άδεια του πέρασαν μέσα από τη Θράκη οι μύριοι του Ξενοφώντα [2].
Ο Σεύθης έκοψε αργυρά νομίσματα που στην όψη έχουν ιππέα και επιγραφή ΣΕΥΘΑ ΑΡΓΥΡΙΟΝ ή ΣΕΥΘΑ ΚΟΜΜΑ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωνσταντίνος Κουρτίδης: Ιστορία της Θράκης από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 54 μ.χ., Τυπογραφείο Αλευρόπουλου, Εν Αθήναις 1932
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ [...] [5] ἀπέθανε δὲ καὶ Σιτάλκης Ὀδρυσῶν βασιλεὺς ὑπὸ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τοῖς ἐπὶ Δηλίῳ, στρατεύσας ἐπὶ Τριβαλλοὺς καὶ νικηθεὶς μάχῃ. Σεύθης δὲ ὁ Σπαραδόκου ἀδελφιδοῦς ὢν αὐτοῦ ἐβασίλευσεν Ὀδρυσῶν τε καὶ τῆς ἄλλης Θρᾴκης ἧσπερ καὶ ἐκεῖνος. [...] Θουκυδίδης, Ιστορίαι, CI. 3
- ↑ [...] [7.1.5] Σεύθης δὲ ὁ Θρᾷξ πέμπει Μηδοσάδην καὶ κελεύει Ξενοφῶντα συμπροθυμεῖσθαι ὅπως διαβῇ τὸ στράτευμα, καὶ ἔφη αὐτῷ ταῦτα συμπροθυμηθέντι ὅτι οὐ μεταμελήσει. [7.1.6] ὁ δ᾽ εἶπεν· --ἀλλὰ τὸ μὲν στράτευμα διαβήσεται· τούτου ἕνεκα μηδὲν τελείτω μήτε ἐμοὶ μήτε ἄλλῳ μηδενί· ἐπειδὰν δὲ διαβῇ, ἐγὼ μὲν ἀπαλλάξομαι, πρὸς δὲ τοὺς διαμένοντας καὶ ἐπικαιρίους ὄντας προσφερέσθω ὡς ἂν αὐτῷ δοκῇ ἀσφαλές. [...] Ξενοφών, Κύρου Ανάβασις: Βιβλίο Ζ'