Σετζόνγκ ο Μέγας
Ο Σέτζονγκ της Ζωσόν (15 Μαίου 1397 – 8 Απριλίου 1450), γεννήθηκε ως Γι Ντο (Κορεατικά: 이도; Χάνια: 李祹), γνωστός ως Σέτζονγκ ο Μέγας (Κορεατικά: 세종대왕; Χάνια: 世宗大王), ήταν ο τέταρτος ηγεμόνας της Δυναστείας της Ζωσόν της Κορέας και ο τρίτος γιός του βασιλιά Τάετζο και της βασίλισσας Γουονγκγιεόνγκ. Το 1418 ανακηρύχθηκε διάδοχος, όταν ο πρεσβύτερος αδελφός του, πρίγκηπας Γι Τζε καθαιρέθηκε. Σήμερα ο Βασιλιάς Σέτζονγκ θεωρείτε ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της Κορεατικής Ιστορίας.
Παρ’όλω που που ανέβηκε στο θρόνο κατά την εθελούσια παραίτηση του πατέρα του το 1418, ο Σέτζονγκ είχε συμβολικό ρόλο, καθώς ο Τάετζονγκ διατήρησε τον έλεγχο της χώρας, μέχρι το θάνατό του το 1422. Ο Σέτζονγκ ήταν ο μοναδικός ηγεμόνας της χώρας για τα επόμενα 28 χρόνια, ακόμα και όταν αρρώστησε το 1439 και από το 1422, ο μεγαλύτερος γιός του, πρίγκηπας Γι Χιάνγκ (ο μετέπειτα βασιλιάς Μούντζονγκ), έχρησε αντιβασιλέας.
Ο Σέτζονγκ ενίσχυσε το κορεατικό Κομφουκιανισμό, και πέρασε σημαντικές νομικές αλλαγές (공법, 貢法). Δημιούργησε προσωπικά και διέδωσε το κορεατικό αλφάβητο (γνωστό σήμερα ως Χανγκούλ)[3], προήγαγε αλλαγές στην επιστήμη και την τεχνολογία και εισήγαγε μέτρα για να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη. Διεύθυνε εκστρατείες στο βορρά και παρότρυνε την εσωτερική μετανάστευση αγροτών στην περιοχή. Στο νότο υπέταξε Γιαπωνέζους πειρατές κατά την κατάκτηση της Τσουσίμα.
Πρώτα Χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1397 (15 Μαΐου με το καινούργιο ημερολόγιο). Ο Σέτζονγκ ήταν γιός του βασιλιά Τάετζο με την γυναίκα του Γουόν-γεόνγκ[4]. Όταν ήταν 12 έγινε Μεγάλος Πρίγκηπας Τσουνγεόνγκ (충녕대군). Κατά την παιδική του ηλικία, ήταν ο αγαπημένος του πατέρα του, παρ’όλω που είχε δυο μεγαλύτερους αδελφούς. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Γι Τζε (이제) ονομάστηκε διάδοχος το 1404, αλλά επειδή ήταν ελεύθερο πνεύμα και προτιμούσε το κυνήγι και τις διασκεδάσεις καθαιρέθηκε το 1418. Ο δεύτερος γιός έγινε Βουδιστής μοναχός, αλλά δεν ήταν παρά μετά το θάνατο του Τάετζο, το 1422, που φάνηκαν οι πολιτικές ικανότητες και η δημιουργηκότητά του.
Διακυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βασιλιάς Σέτζονγκ αναδιοργάνωσε την κυβέρνηση αναθέτοντας άτομα από διάφορες κοινωνικές τάξεις ως δημόσιους υπαλλήλους, και οι κοινωνικές λειτουργίες ήταν σύμφωνες με τον Κομφουκιανισμό. Ο Βουδισμός έπεσε σε δυσμένεια και οι γαίες των βουδιστικών ναών απαλλοτριώθηκαν. Παράλληλα οι μοναχοί έχασαν αρκετοί από την οικονομική δύναμή του και, καθώς οι ανώτερες τάξεις προσηλυτίστηκαν στον Κομφουκιανισμό, ο Βουδισμός αντιμετωπιζόταν ως ψευδή προφητεία και οι μοναχοί του ως διεφθαρμένοι.
Το 1427 ο Σέτζονγκ εξέδωσε ένα διάταγμα κατά της μουσουλμανικής μειονότητας των Χουιχούι, οι οποίοι είχαν ειδική αντιμετώπιση και επιδόματα από τον καιρό της διακυβέρνησης της Δυναστείας Γιουάν. Οι Χουιχούι έπρεπε να σταματήσουν να φοράνε τουρμπάνι, να κλείσουν το τζαμί τους στην Γκαεγκγιόνγκ και να γίνουν Κομφουκιανιστές[5].
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα χρόνια πριν τον Τζεσόνγκ η οικονομία βασιζόταν στο ανταλακτικό σύστημα με κύρια προϊόντα το ύφασμα, τα δημητριακά και το βαμβάκι. Το 1423 υπό τον Βασιλιά Σέτζονγκ, η κυβέρνηση προσπάθησε να κυκλοφορήσει νόμισμα, παρόμοιο με αυτό της δυναστείας Τανγκ. Το Το Ζωσόν Τόνγκμπο(조선통보) ήταν μπρούντζινο, με ονομαστική αξία ασημιού και 150 νομίσματα άξιζαν 600 γραμμάρια ασημιού. Tελικά καταργήθηκε το 1425 λόγω έλλειψης πρώτων υλών[6].
Εξωτερικές Σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σέτζονγκ συνεργάστηκε με την κινεζική Δυναστεία Μινγκ, ενώ εγκατέστησε και δέκα βάσεις στα βόρεια της χερσονήσου.
Άνοιξε τρία λιμάνια για να ενισχύσει το εμπόριο με την Ιαπωνία, αλλά ξεκίνησε και τρεις εκστρατείες ενάντια σε γιαπωνέζους πειρατές στη Ανατολική Κινεζική θάλασσα.
Στρατηγικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βασιλιάς Σέτζο ήταν αποτελεσματικός στους στρατηγικούς σχεδιασμούς του και εισήγαγε πολλούς κανονισμούς για να ενισχύσει την ασφάλεια του βασιλείου του και ενημερώσει τη πολεμική τεχνολογία.
Τον Ιούνιο του 1419 επέλαυσε εναντίων των Ιαπώνων πειρατών, που δρούσαν κοντά στη νήσο Τσουσίμα. Η εισβολή ήταν νικηφόρα και οδήγησε στην απελευθέρωση Κινέζων και Κορεατών ομήρων. Παρ'όλω που υπήρχε εκεχειρία από τον Ιούλη του 1419, η συνθήκη υπογράφηκε το 1443, δίνοντας στους πειρατές εμπορικά προνόμια με αντάλλαγμα την υποβολή φόρων.[7]
Το 1433 έστειλε στρατεύματα για να κατανικήσουν τους Τζουρχένους (στη Μαντζουρία), αλώνοντας πολλά οχυρά και επεκτείνοντας τα σύνορα της Κορεάς μέχρι τον ποταμό Σόχουα.[8]
Επιστήμη, Τεχνολογία και Αγρονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1420, ο Βασιλιάς Σετζόνγκ, από την αγάπη του για την επιστήμη, έφτιαξε ένα ινστιτούτο μέσα στο παλάτι Γκγιόνμποκ, το οποίο έμεινε γνωστό ως Αίθουσα των Αξίων (Τζιφγεοντζεόν; 집현전, 集賢殿). Το ινστιτούτο ήταν υπεύθυνο για επιστημονική έρευνα για την προαγωγή της τεχνολογίας του βασιλείου. Η Αίθουσα των Αξίων είχε σκοπό να συλλέξει τα πιο δυνατά μυαλά της Ζωσόν και η κυβέρνηση βοηθούσε προσφέροντας υποτροφίες σε νέους λόγιους[9].
Ο Σέτζονγκ προήγαγε τις επιστήμες. Θέλοντας να βοηθήσει τους αγρότες, ο Σέτζονγκ δημιούργησε ένα εγχειρίδιο για αγρότες. Το βιβλίο Νόσα Τζιγκσεόλ (농사직설, 農事直說) περιείχε πληροφορίες σχετικά με διάφορες αγροτικές τεχνικές που συλλέχθηκαν από περιοχές της Κορέας[10]. Οι τεχνικές αυτές ήταν απαραίτητες για να συντηρηθούν οι πρόσφατα υιοθετημένες μέθοδοι εντατικής και συνεχής καλλιέργειας.
Πρόνοια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1426 ο Σέτζονγκ έθεσε σε ισχύ ένα νόμο που επέτρεπε στις γυναίκες νόμπι 100 ημέρες άδεια μητρότητας και το 1430 πρόσθεσε 1 μήνα πριν τη γέννηση, καθώς και 30 ημέρες για τους πατέρες.
Η οικονομία του βασιλείου ήταν κατά κύριο λόγο αγροτική, οπότε ο Σέτζονγκ επέτρεψε στους αγρότες να πληρώνουν φόρους ανάλογα με την κατάσταση της οικονομίας, πράγμα που τους επέτρεπε να επικεντρώνονται στα χωράφια τους.
Χάνγκουλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σέτζονγκ επηρέασε βαθύτατα την ιστορία της Κορέας με τη δημιουργία του Χάνγκουλ, ενός φωνητικού συστήματος γραφής για την Κορεατική Γλώσσα. Αν και είχε για συμβούλους λόγιους και επιστήμονες στην Αίθουσα των Αξίων, ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι ο ίδιος δημιούργησε το σύστημα αυτό[11].
Πριν τη δημιουργία των καινούργιων γραμμάτων, στο βασίλειο χρησιμοποιούσαν την Κινεζική μαζί με ένα φωνητικό σύστημα βασισμένο στην Κινεζική που προϋπήρχε. Όμως λόγω των ουσιαστικών διαφορών μεταξύ των Κορεατικών και των Κινέζικων, και των πολλών χαρακτήρων που έπρεπε να αποστηθίσουν, οι ασθενέστερες τάξεις παρέμεναν αγράμματοι. Έτσι ο Σέτζονγκ εισήγαγε αυτό το σύστημα 28 χαρακτήρων (4 εκ των οποίων έχουν απαρχαιωθεί) για να μορφωθεί ο λαός του[12]. Το Χανγκουλ ολοκληρώθηκε το 1443 και δημοσιεύτηκε το 1446 μαζί με ένα εγχειρίδιο που περιγράφει τη φιλοσοφία και τα κίνητρα πίσω από τη δημιουργία τους και δηλώνει ότι κάποιος μπορεί να το μάθει σε μερικές μέρες[13].
Ο Σέτζονγκ βρήκε αντιδράσεις από τους ευγενείς, οι οποίοι αντέδρασαν λέγοντας ότι οι υπήκοοί θα μπορούσαν να βρουν «παραθυράκια» στους νόμους και να τα καταχραστούν ή ότι θα τους απειλούσαν παίρνοντας τις δουλειές τους στο δημόσιο τομέα. Γι’ αυτό συνέχισαν να χρησιμοποιούν τα χάνια, ακόμα και μετά το θάνατο του Σέτζονγκ[45] και αποκαλούσαν τα χανγκουλ γραφή των παιδιών, των γυναικών και των κοινών. Το 1504 απαγορεύτηκαν με νόμο, αλλά διατηρήθηκαν χάρη στα βιβλία για γυναίκες, βουδιστές μοναχούς και Κορεάτες Χριστιαννούς. Σιγά σιγά απέκτησαν το κοινό τους και το 1849 υιοθετήθηκαν ως το εθνικό σύστημα γραφής της Κορέας.
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σέτζονγκ τυφλώθηκε από επιπλοκές του διαβήτη, ασθένεια η οποία τελικά του στοίχισε τη ζωή. Ο τάφος του, μαζί με αυτόν της βασίλισσάς του και της υπόλοιπης δυναστείας Τζοσεόν, βίσκονται στο Yeoju, της South Korea. Τον διαδέχτηκε ο γιός του Γι Χιάνγκ, που βασίλεψε ως Βασιλιάς Μούντζονγκ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 12 Δεκεμβρίου 2014. 500356739. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ Kim-Renaud, Young-Key (1997). The Korean Alphabet: Its History and Structure. University of Hawaii Press. σελ. 55. ISBN 9788975270291.
- ↑ «Sejong». Encyclopedia of World History. ΙΙ. Marsha E. Ackermann, Michael J. Schroeder, Janice J. Terry, Jiu-Hwa Lo Upshur, Mark F. Whitters. σελ. 362. ISBN 9780816063864.
- ↑ «Islam Struggles for a Toehold in Korea». Harvard Asia Quarterly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2008.
- ↑ «Korean Coins». Primal Trek. 30 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «계해약조». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ «21세기 세종대왕 프로젝트». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016.
- ↑ Kim, Chin W.. «King Sejong the Great: The Light of 15th Century Korea.». The Journal of Asian Studies (53): 955–956. https://www.jstor.org/stable/2059779.
- ↑ Helaine, Selin. Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Westen Cultures. Springer Science & Business Media. σελίδες 505–506. ISBN 9789401714167.
- ↑ «Want to know about Hangeul?». National Institute of Korean Language. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020.
- ↑ Koerner, E. F. K.· Asher, R. E. Concise History of the Language Sciences: From the Sumerians to the Cognitivists. ISBN 9781483297545.
- ↑ Fifty Wonders of Korea Volume I: Culture and Art. Seoul: Samjung Munhwasa. 2009. σελίδες 28–35.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sejong the Great στο Wikimedia Commons
|