Σεσίλ Καρνό
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Σεσίλ Καρνό | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Cécile Carnot (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1841 Παρίσι |
| Θάνατος | 30 Σεπτεμβρίου 1898 Σερνί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σαντί Καρνό |
| Τέκνα | Ernest Carnot François Carnot Lazare-Hippolyte-Sadi Carnot |
| Γονείς | Charles Brook Dupont-White |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σεσίλ Καρνό γεννήθηκε ως Μαρί Πολίν Σεσίλ Ντιπόν Γουάιτ στις 20 Ιουλίου 1841 στο Παρίσι (στο παλιό 6ο διαμέρισμα) και πέθανε στις 30 Σεπτεμβρίου 1898 στο Σερνύ. Υπήρξε σύζυγος του Σαντί Καρνό, προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, από τις 3 Δεκεμβρίου 1887 έως τις 25 Ιουνίου 1894.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μαρί Πολίν Σεσίλ Ντιπόν Γουάιτ ήταν κόρη του οικονομολόγου Σάρλ Μπρούκ Ντιπόν Γουάιτ και της Σεσίλ Ολύμπ Κορμπί. Παντρεύτηκε τον Σαντί Καρνό στις 2 Ιουνίου 1863 στην ηλικία των 22 ετών. Απέκτησαν μαζί τέσσερα παιδιά: την Κλαιρ που θα παντρευτεί τον Πωλ Κυνισέ, τον Σαντί, τον Ερνέστ και τον Φρανσουά.
Σύζυγος του προέδρου της Δημοκρατίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια αφοσιωμένη σύζυγος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ζεύγος Καρνό μπήκε στο παλάτι Ελιζέ στις 3 Δεκεμβρίου 1887, μετά την εκλογή του Σαντί Καρνό, η οποία ακολούθησε την παραίτηση του προηγούμενου προέδρου της Δημοκρατίας, Ζυλ Γκρεβί. Εκτός της παρισινής κοσμικής ζωής, η Σεσίλ Καρνό ήθελε να ξαναδώσει στο παλάτι τη λάμψη του. Αφήνοντας το σπίτι τους στον αριθμό 11 της οδού Ροκεπίν, είναι το πρώτο προεδρικό ζευγάρι που μπήκε στο παλάτι με μικρά παιδιά.
Ενεργή στη ζωή των Ηλισίων (το ζευγάρι εγκατέστησε το ηλεκτρικό ρεύμα με δικά του έξοδα) η Σεσίλ Καρνό δηλώνει : «Στο Ελιζέ πλήττουμε και καταστρεφόμαστε οικονομικά». Οργανώνει τους τρείς ετήσιους χορούς, κάτι το οποίο απαιτεί πολύ χρόνο και χρήμα μιας και πληρώνει καμία φορά απο την τσέπη της τις γιορτές που ξεπερνούν τους 1000 προσκεκλημένους. Επαναφέρει τους χορούς κατά τη διάρκεια των δεξιώσεων: βλέπουμε έτσι το βάλς, την καντρίλια δηλαδή το πότ πουρί να χορεύονται στην αίθουσα εκδηλώσεων και στον κήπο. Βρίσκοντας το παλάτι βαρετό εγκαθιστά ενα περίπτερο μουσικής στο πάρκο και διοργανώνει εκεί πάρτι όπου παίζεται ακόμα και τέννις στο γρασίδι, σύμφωνα με τη βρετανική μόδα της εποχής.
Φέρνει στο παλάτι γάτες ανγκορά και δημιουργεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Ελιζέ για τα φτωχά παιδιά, μια παράδοση που ακολουθούν από τότε όλοι οι οικοδεσπότες του Ελιζέ. Εγκαινιάζει την αίθουσα δεξιώσεων του παλατιού στις 25 Μαΐου 1889 με επίσημη ενδυμασία : «Η μαντάμ Καρνό φορά ένα φόρεμα απο Λυονέζικο σατέν, κεντημένο με γκρι πέρλες, φτερά στα ίδια χρώματα και επωμίδες με διαμάντια».
Πολλές φορές μετά το γεύμα, το ζευγάρι επισκέπτεται τον Λαζάρ Ιπολίτ Καρνό, πατέρα του προέδρου, στο διαμέρισμα του στον αριθμό 122 της οδού Λα Μποετί. Κάνουν συχνά περιπάτους με διακριτική συνοδεία στην λεωφόρο της Σανζ Ελιζέ ή σε μεγάλες λεωφόρους. Περνούν τα σαββατοκύριακα στο κάστρο του Φονταινεμπλό όπου οργανώνονταν γιορτές με πυροτεχνήματα.
Τα βάσανα της ζωής των Ηλυσίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της κρίσης που συνδέεται με το στρατηγό Μπουλανζέ, ενώ το πλήθος πιέζει τον τελευταίο να βαδίσει προς το Ελιζέ, η Σεσίλ πάει σε ένα σαλόνι του παλατιού να προσευχηθεί με τους στρατηγούς. Τελικά το πραξικόπημα δεν έγινε.
Ενώ οι δολοφονίες των προσωπικοτήτων από το αναρχικό κίνημα είναι συχνές, η Σεσίλ Καρνό εκμυστηρεύεται τον Ιούνιο του 1898 στις φίλες της σε ένα σαλόνι του παλατιού: «Πάνε επτά χρόνια που δεν μπορούμε να έχουμε οικογενειακή ζωή, ευτυχώς αυτή η θητεία τελειώνει το Δεκέμβρη και θα μπορούμε να ζήσουμε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι». Αλλά στις 24 Ιουνίου στη Λυόν ο Σαντί Καρνό δολοφονείται. Το σώμα του μεταφέρεται την ίδια νύχτα στο παλάτι του Ελίζέ. Η εθνοσυνέλευση αποφασίζει λίγο αργότερα να οργανώσει εθνική κηδεία και αργότερα τη μεταφορά του στο Πάνθεον του Παρισιού. Η βασίλισσα Βικτώρια του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία επίσης είχε χάσει νωρίτερα τον άνδρα της Αλβέρτο 33 χρόνια νωρίτερα, της γράφει «Η καρδιά μου ως χήρα ματώνει για σας».
Αρνείται τη σύνταξη που θέλει να της καταβάλλει η κυβέρνηση. Πεθαίνει το 1898 από καρδιά στο κάστρο του Πρέλ στο Σερνύ.
Εμφάνιση και χαρακτήρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φημισμένη για την πνευματική της διαύγεια, έξυπνη και καλλιεργημένη, η Σεσίλ Καρνό συνδύαζε αυτή την πνευματικότητα με μια ομορφιά σπάνια στις συζύγους των αρχηγών κρατών. Αδύνατη με καστανά μακριά μαλλιά σε κότσο σινιόν.
Αρκετά κλασική ενδυματολογικά, την έντυναν οι επιτετραμμένοι μόδιστροι ο Σάρλ Φρεντερίκ Γουόρθ και ο Λαφεριέρ. Τα καπέλα της φτιάχνονταν στης μαντάμ Ρεμπού, τα παπούτσια της στου Φερύ, οι ομπρέλες της στη Ντουπιγιέ και τα γάντια της στου Ζουβίν.
Απόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο συνθέτης Ισαάκ Αλμπενί, προπάππους μιας άλλης πρώτης κυρίας της Γαλλίας, της Σεσίλια Αττιάς Σαρκοζύ, δημιούργησε ασπρόμαυρες γκραβούρες της Σεσίλ Καρνό με θέμα «Στη χώρα του Σαμορύ».
|