Σεσίλια Μάλμστρεμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σεσίλια Μάλμστρεμ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15  Μαΐου 1968, Στοκχόλμη
ΥπηκοότηταΣουηδία
Πολιτικό κόμμαΦιλελεύθερο Λαϊκό Κόμμα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ (έως 1998)
Πανεπιστήμιο Παντεόν-Σορμπόν
Schillerska gymnasiet
Επάγγελμαπολιτικός[1]
καθηγήτρια πανεπιστημίου
διπλωμάτης
πολιτικός επιστήμονας[2]
Βραβεύσειςεπίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ (2011)
Υπογραφή
ΑξίωμαMinister for EU Affairs, Ευρωβουλευτής και European Commissioner for Home Affairs
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Η Μάλμστρομ στην Έκθεση Βιβλίου του Γκέτεμποργκ, 2011

Η Άννα Σεσίλια Μάλμστρομ (γεννημένη στις 15 Μαΐου 1968) είναι Σουηδική πολιτικός που υπηρέτησε ως Ευρωπαία Επίτροπος για το Εμπόριο από το 2014 έως το 2019. Προηγουμένως διετέλεσε Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων από το 2010 έως το 2014 και Υπουργός Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2006 έως το 2010. Υπήρξε Ευρωβουλευτής από τη Σουηδία από το 1999 έως το 2006.

Είναι μέλος του κόμματος των Φιλελευθέρων, το οποίο είναι μέλος της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

Νεαρή Ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάλμστρομ γεννήθηκε στην ενορία Μπρανκίρκα στη νότια Στοκχόλμη και μεγάλωσε στο Γκέτεμποργκ.

Ήταν φοιτήτριας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ από το 1992 έως το 1999 και έγινε βοηθός ερευνήτρια (1994). Στη συνέχεια απέκτησε διδακτορικό στην πολιτική επιστήμη με διατριβή με τίτλο «The Region, the Power and the Glory: Regional Parties in Western Europe» (Η περιφέρεια, η Δύναμη και η Δόξα: Περιφερειακά Κόμματα στη Δυτική Ευρώπη) [3] (1998) και έγινε ανώτερη λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ (1998–99).[4] Η διατριβή της αφορούσε περιφερειακά κόμματα στη Δυτική Ευρώπη, εστιάζοντας στην Καταλονία, Ισπανία και τη Λομβαρδία, Ιταλία. [5] Έχει διενεργήσει έρευνα και διδάξει στους τομείς της ευρωπαϊκής πολιτικής, της περιφερειοποίησης, της μετανάστευσης και της τρομοκρατίας .

Η Μάλμστρομ έχει επίσης εργαστεί στη Στουτγκάρδη και στη Βαρκελώνη. Μιλάει άπταιστα Σουηδικά, Αγγλικά, Ισπανικά και Γαλλικά και έχει ενδιάμεσες δεξιότητες στα Γερμανικά και στα Ιταλικά.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάλμστρομ είναι μέλος του κόμματος των Φιλελευθέρων της Σουηδίας από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του κόμματος από το 1997 και ήταν μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου της κομητείας Βέστρα Γκέταλαντ από το 1998 έως το 2001. Το 2007, όταν ο Γιαν Μπιέρκλουντ εξελέγη αρχηγός του κόμματος, διορίστηκε ως η πρώτη αντιπρόεδρος του κόμματος.

Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 1999–2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1999, η Μάλμστρομ εξελέγη βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Σουηδία και επανεξελέγη ξανά το 2004. Κατά τη διάρκεια της θητείας της υπηρέτησε στις επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων, Συνταγματικών Υποθέσεων, Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, καθώς και στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας. Επιπλέον, διετέλεσε αντιπρόεδρος των αντιπροσωπειών του κοινοβουλίου στην Ουγγαρία (πριν ενταχθεί το 2004) και στην Κροατία.

Ως μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, η Μάλμστρομ έγραψε μια κριτική έκθεση για τη στρατηγική της ΕΕ για τη Ρωσία. Το 2002 έγινε εκπρόσωπος της ομάδας των Φιλελευθέρων.[5] Πρότεινε τον κουβανό αντιφρονούντα Οσβάλντο Παγιά για το Βραβείο Ζαχάρωφ, το οποίο έλαβε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2002.

Κατά τη διάρκεια της θητείας της ως ευρωβουλευτής, η Μάλμστρομ ξεκίνησε την διαδικτυακή εκστρατεία oneseat.eu [6] οποία στοχεύει να καταστήσει τις Βρυξέλλες τη μόνιμη έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ήταν η πρώτη αναφορά για το θέμα αυτό που κέρδισε ένα εκατομμύριο υπογραφές, ένα νεύμα στο δικαίωμα αναφοράς, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας.

Το 2001, η Μαλμστρομ και εννέα συνάδελφοι βουλευτές - συμπεριλαμβανομένων των Νικ Κλεγκ και Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ - ίδρυσαν την Εκστρατεία για την Κοινοβουλευτική Μεταρρύθμιση (CPR) για να πιέσουν για αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε καθημερινή βάση. [7] Έχει κάνει, επίσης, εκστρατεία για μεγαλύτερη πρόσβαση του κοινού σε επίσημα έγγραφα. [8]

Σουηδή Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, 2006-2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τις εκλογές του 2006 στη Σουηδία και τη νίκη του κεντροδεξιού συνασπισμού του Φρέντρικ Ράινφελντ, η Μάλμστρομ επέστρεψε στη Σουηδία για να αναλάβει τη θέση της Υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο υπουργικό συμβούλιο του πρωθυπουργού Ράινφελντ, το οποίο ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 6 Οκτωβρίου 2006. Οι αρμοδιότητές της περιελάμβαναν θεσμικά ζητήματα, αναθεώρηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., στρατηγική της Βαλτικής Θάλασσας, στρατηγική της Λισσαβώνας και συντονισμό της σουηδικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2009.

Η Μάλμστρομ υποστηρίζει την υιοθέτηση του νομίσματος του ευρώ από τη Σουηδία και τον Αύγουστο του 2007 ήταν μια από τις πολιτικούς που ζητούσαν ακόμη ένα δημοψήφισμα για την ένταξη της χώρας στο ευρώ (το πρώτο ήταν το 2003). "Σεβόμαστε, βεβαίως, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλλά εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι θα πρέπει να μπορεί κανείς να υποστηρίξει κάτι στο οποίο πιστεύει, πολλά άλλαξαν από το δημοψήφισμα του 2003, η Σλοβενία προσχώρησε (στην Ευρωζώνη), η Μάλτα και η Κύπρος προσχωρούν στις αρχές του επόμενου χρόνου. Τον επόμενο χρόνο, τουλάχιστον δύο χώρες της Βαλτικής θα ενταχθούν (στην Ευρωζώνη). Το 2010-11 θα μπορούσαν να υπάρχουν οκτώ ή εννέα νέα μέλη. Όσο περισσότερα μέλη υπάρχουν, τόσο μεγαλύτερο είναι το πολιτικό κόστος του να είσαι εκτός, επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά, η Σουηδία είχε χάσει οικονομικά, επειδή δεν εντάχθηκε στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα." Η Μάλμστρομ αναφέρθηκε σε μία έκθεση από το Εθνικό Συμβούλιο Εμπορίου: "Έχουμε χάσει 100 δισεκατομμύρια κορώνες στις εξαγωγές και το ίδιο ποσό στις εισαγωγές. Το εμπόριο μας με την ευρωζώνη θα ήταν 13-14 τοις εκατό μεγαλύτερο, εάν ήμασταν μέλη." [9]

Μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, 2010-2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρωπαίος Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων, 2010-2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Νοεμβρίου 2009, η Μάλμστρομ διορίστηκε από την κυβέρνησή της ως η επόμενη Ευρωπαία Επίτροπος της Σουηδίας.[10] Κατά τον διορισμό της, ο πρωθυπουργός Ρέινφελντ είπε επίσης ότι ο Καρλ Μπιλντ, τότε υπουργός Εξωτερικών, δεν διορίστηκε, διότι δεν ήταν πιθανό ένας Σουηδός να διοριστεί στη θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή ως Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικών και Πολιτικής ασφάλειας.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο προσέφερε στη Μάλμστρομ τον ρόλο της Επιτρόπου Εσωτερικών, θέση που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα μιας φιλελεύθερης απαίτησης για διάσπαση του προηγούμενου χαρτοφυλακίου, το οποίο συμπεριελάμβανε επίσης τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρά το γεγονός, ότι αυτή η θέση είναι προσανατολισμένη στην ασφάλεια, η Επίτροπος Μάλμαστρομ κατέστησε σαφές στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι δεν θα ήταν η κακή αστυνομικός στον καλό αστυνομικό του χαρτοφυλακίου θεμελιωδών δικαιωμάτων. Εγκρίθηκε από τους ευρωβουλευτές και ανέλαβε τη θέση στις 10 Φεβρουαρίου 2010.[11]

Μία από τις πρώτες πρωτοβουλίες της ως Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν να προτείνει μια οδηγία που να υποστηρίζει ισχυρότερες κυρώσεις κατά της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών,[12] στην οποία μία από τις προτάσεις ήταν να δημιουργηθεί ένα καθήκον για τα κράτη μέλη της ΕΕ να εμποδίζουν την πρόσβαση στην παιδική πορνογραφία στο Ιντερνετ.[13] Οι κριτικοί το ερμηνεύουν ως τη δημιουργία μιας υποδομής λογοκρισίας του ίντερνετ που δεν θα βοηθούσε τα παιδιά, αλλά θα ήταν πράγματι αντιπαραγωγική[14] και μια επικίνδυνη απειλή για τη δημοκρατία.[15] Οι ΜΚΟ που εργάζονται για τα δικαιώματα των παιδιών, όπως το Save the Children και το NSPCC, υπερασπίστηκαν την πρόταση. Η Μάλμστρομ ανταμείφθηκε γρήγορα με το ψευδώνυμο «Censilia» στο ίντερνετ και στις - κυρίως γερμανικές - καθημερινές εφημερίδες, [16] [17] μια λέξη πορτμαντό που συνδυάζει τη λέξη "λογοκρισία" (censor) και το όνομα της (Cecilia), σε μίμηση του ψευδώνυμου "Zensursula" της Γερμανίδας υπουργού Ursula von der Leyen που απέτυχε να δημιουργήσει παρόμοιες τεχνικές φιλτραρίσματος στη Γερμανία μετά από απόφαση να δώσει προτεραιότητα στη διαγραφή παράνομων ιστότοπων.

Την ίδια περίοδο (Μάρτιος 2010), στο πλαίσιο των προσπαθειών της να ενισχύσει την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών, η Μάλστρομ εξασφάλισε πολιτική συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την εφαρμογή του άρθρου 10 του Πρωτοκόλλου των Ηνωμένων Εθνών για τα Πυροβόλα Όπλα, το οποίο καταπολεμά την εμπορία παράνομων μη στρατιωτικών πυροβόλων όπλων.[18]

Στις 11 Μαρτίου 2011, κατά τη διάρκεια της Έβδομης Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων της Τρομοκρατίας, σε διάσκεψη με θέμα "Ο ρόλος των Θυμάτων της Τρομοκρατίας στην πρόληψη της βίαιης ριζοσπαστικοποίησης", η οποία πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, η Μάλμστρομ έδωσε μια ομιλία που εξέθεσε τις καταστροφικές συνέπειες της τρομοκρατίας, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κρατικό επίπεδο,[19] κλείνοντας με την ανακοίνωση του επικείμενου (R.A.N.) προγράμματος.

Τον Σεπτέμβριο του 2011, η Malmström ξεκίνησε επίσημα το Δίκτυο Ευαισθητοποίησης για τη Ριζοσπαστικοποίηση (RAN),[20] ένα πρόγραμμα που στοχεύει στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του βίαιου εξτρεμισμού μέσω προληπτικών μέτρων και όχι μέσω αντιπαράθεσης. Το πρόγραμμα έρχεται ως ένα πρόσθετο εργαλείο για την Αντιτρομοκρατική Δράση της ΕΕ και τα Μέτρα για την Καταπολέμηση της Ριζοσπαστικοποίησης και της Στρατολόγησης Τρομοκρατικών Στρατηγικών.

Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, το πρόγραμμα έγινε ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο επιστημόνων, ψυχολόγων, ΜΚΟ, θυμάτων τρομοκρατίας, θρησκευτικών ηγετών, εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών και αστυνομικών, μαζί με μία συμβουλευτική επιτροπή.[21]

Στις 2 Μαΐου 2012, η Μάλμστρομ έδωσε διάλεξη σε φοιτητές και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ σχετικά με τη μετανάστευση και το άσυλο, συζητώντας με το κοινό της διάφορα θέματα που σχετίζονται με την ένταξη, την τρομοκρατία και την εμπορία ανθρώπων, καθώς και την ευρωπαϊκή κρίση. Την επίσκεψη στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης ακολούθησε συνάντηση με τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ Έρικ Χόλντερ στην Ουάσιγκτον και ένα απόγευμα στο F.B.I, όπου πραγματοποιήθηκε σημαντική ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τον προγραμματισμό του επικείμενου Ευρωπαϊκού Κέντρου Εγκλήματος στον Κυβερνοχώρο (EC3).[22] Το σύντομο ταξίδι της Μάλμστρομ στις ΗΠΑ ολοκληρώθηκε με μια ομιλία για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο σε ένα συνέδριο στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS).

Στις 26 Νοεμβρίου 2012, μαζί με τον Ρομπ Γουέινραιτ, διευθυντή της Ευρωπόλ, ο Malmström ανακοίνωσε την έναρξη του νέου Ευρωπαϊκού Οικονομικού Συνασπισμού κατά της Εμπορικής Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών στο Διαδίκτυο.[23] [24] Οι στόχοι του Συνασπισμού είναι να υποστηρίζει τις διεθνείς έρευνες των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, όπου αυτό είναι δυνατόν μέσω της συνεργασίας με ιδιώτες, να αξιολογεί και να μελετά την εμπορική σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών στο Διαδίκτυο μέσω όλων των ειδών διαδικτυακών περιβαλλόντων, όπως υπηρεσίες φιλοξενίας και ομάδων συζήτησης, να βοηθάει στην προστασία των νόμιμων ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων από πιθανή κατάχρηση των υπηρεσιών τους από εγκληματίες με σκοπό τη διανομή περιεχομένου σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών μέσω διαφορετικών τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών, να επιτρέπει στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου και σε ιδιωτικές εταιρείες να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα μέσω της κατάρτισης και της κατανομής πόρων, να ενημερώνουν τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και να ευαισθητοποιούν το κοινό.

Στις 5 Δεκεμβρίου 2012, σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο, υπό την Υψηλή Προστασία της Αυτού Μεγαλειότητας Βασίλισσας Πάολα του Βελγίου,[25] η Μάλμστρομ και ο Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Έρικ Χόλντερ ξεκίνησαν την Παγκόσμια Συμμαχία κατά της Σεξουαλικής Κακοποίησης Παιδιών στο Διαδίκτυο.

Η συμμαχία, η οποία έλαβε ισχυρή υποστήριξη από τον Γουέινραιτ,[26] είναι μια πρωτοβουλία η οποία στοχεύει να ενώσει τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να βελτιώσει τον εντοπισμό και τη βοήθεια προς τα θύματα και τη δίωξη των δραστών. Η συμμαχία αυτή είναι ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα που δημιουργήθηκαν ποτέ σε αυτόν τον τομέα, καθώς οι συμμετέχοντες της περιλαμβάνουν 48 έθνη από όλο τον κόσμο (τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. καθώς και 21 χώρες εκτός Ε.Ε. - Αλβανία, Αυστραλία, Καμπότζη, Κροατία, Γεωργία, Γκάνα, Ιαπωνία, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Νέα Ζηλανδία, Νιγηρία, Νορβηγία, Φιλιππίνες, Σερβία, Δημοκρατία της Κορέας, Ελβετία, Ταϊλάνδη, Τουρκία, Ουκρανία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Βιετνάμ).

Στις 11 Ιανουαρίου 2013, ο Γουέινραιτ και η Μάλμστρομ εγκαινίασαν επίσημα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Εγκλήματος στον Κυβερνοχώρο (EC3), το οποίο στοχεύει στην αντιμετώπιση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο:

  • που πραγματοποιείται από οργανωμένες ομάδες για τη δημιουργία μεγάλων εγκληματικών κερδών, όπως η διαδικτυακή απάτη,
  • που προκαλεί σοβαρή βλάβη στο θύμα, όπως η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών στο διαδίκτυο,
  • που επηρεάζει κρίσιμες υποδομές και συστήματα πληροφοριών στην ΕΕ.

Ευρωπαία Επίτροπος Εμπορίου, 2014-2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2014, ο Σουηδός πρωθυπουργός Φρέντρικ Ράινφελντ διόρισε τη Μάλμστρομ για δεύτερη θητεία ως Ευρωπαία Επίτροπος. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε υποστηρίξει τον διορισμό της.[27] Ανέλαβε τα καθήκοντα της Επιτρόπου Εμπορίου της ΕΕ την 1η Νοεμβρίου 2014, ως μέλος της Επιτροπής Γιουνκέρ.[28]

Ήδη κατά την ακρόαση για τον διορισμό της, εν μέσω της κρίσης της Ουκρανίας, η Μάλμστρομ απέρριψε αιτήματα της Ρωσίας για τροποποιήσεις στη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και της Ουκρανίας.[29] Τον Δεκέμβριο του 2015, απέτυχε στην τελική της προσπάθεια να επιτύχει μία συμφωνία σχετικά με τις ανησυχίες της Ρωσίας, μερικές από τις οποίες ήταν αντίθετες με τους κανόνες του Ευρωπαϊκού και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.[30]

Οι στόχοι για τη θέση της Μάλμστρομ περιελάμβαναν επίσης, ως ένα από τα βασικά καθήκοντά της, την «επιτυχή ολοκλήρωση» των αμφιλεγόμενων εμπορικών διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ, τη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέση (TTIP), αν και με αρκετούς περιορισμούς στην εντολή διαπραγμάτευσης για την αντιμετώπιση των ανησυχιών του ευρωπαϊκού κοινού σχετικά με το TTIP.[31] Έχοντας εκφράσει έντονα την άποψη της υπέρ της συνθήκης,[32] η Μάλμστρομ προσπάθησε να αναζωογονήσει τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ δύο εβδομάδες μετά την ανάληψη της θητείας της.[33] Παρά τους ισχυρισμούς για «άνευ προηγουμένου επίπεδο διαφάνειας», τα προσχέδια της Συνθήκης δεν μπορούσαν να διαβαστούν από όλα τα κοινοβούλια των κρατών μελών της Ε.Ε., όπως το γερμανικό Κοινοβούλιο ή από πολιτικούς ηγέτες όπως ο τότε αντιπρόεδρος καγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.[34]

Τον Μάιο του 2015, η Μάλμστρομ και ο Τούρκος υπουργός Οικονομίας Νιχάτ Ζεϊμπέκι ανακοίνωσαν ένα πλαίσιο για τη διεύρυνση της τελωνειακής ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας, επεκτείνοντάς τη ώστε να περιλαμβάνει υπηρεσίες, κρατικές συμβάσεις και τα περισσότερα γεωργικά αγαθά.[35] Επίσης υπό την ηγεσία της, η ΕΕ ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις για μία σημαντική εμπορική συμφωνία με το Βιετνάμ τον Αύγουστο του 2015, καταργώντας το 99% των δασμών μεταξύ Ευρώπης και Βιετνάμ την επόμενη δεκαετία, καθώς και μη δασμολογικούς φραγμούς στο εμπόριο, τις υπηρεσίες, τις επενδύσεις, τη διανοητική ιδιοκτησία, υγειονομικά και φυτοϋγειονομικά μέτρα, δημόσιες συμβάσεις, επίλυση διαφορών και βιώσιμη ανάπτυξη.[36] [37]

Μετέπειτα καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2019, η Μάλμστρομ είναι επισκέπτρια καθηγήτρια στη Σχολή Επιχειρήσεων, Οικονομικών και Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ. Επίσης, από το 2019, υπηρετεί στη Διατλαντική Ομάδα Δράσης του Γερμανικού Ταμείου Μάρσαλ και στο ΙΊδρυμα του Ομοσπονδιακού Καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ (BKHS), υπό την προεδρία των Κάρεν Ντόνφριντ και Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ.[38]

Τον Σεπτέμβριο του 2020, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Στέφαν Λόφβεν διόρισε τη Μάλμστρομ ως τη Σουηδή υποψήφια για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).[39]

Αλλες δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαμάχες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μια συζήτηση με τον Τζον Χίλαρι, τον εκτελεστικό διευθυντή του War on Want, για την οποία έγραψε στο The Independent στις 12 Οκτωβρίου 2015, η Μάλμστρομ φέρεται να αναγνώρισε "ότι μια εμπορική συμφωνία δεν ενέπνευσε ποτέ τόσο παθιασμένη και εκτεταμένη αντιπολίτευση" και φέρεται να σχολίασε ότι: "Δεν παίρνω την εντολή μου από τον ευρωπαϊκό λαό."[43] Η Μάλμστρομ αργότερα αρνήθηκε ότι το είχε πει αυτό, χαρακτηρίζοντάς το ως «παραποιημένο απόσπασμα» που επεκτάθηκε από τις εξηγήσεις της σχετικά με την εντολή διαπραγμάτευσης του TTIP, η οποία καθορίζεται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και όχι από τους ίδιους τους Ευρωπαίους.[44] Υποστήριξε, επίσης, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι ανέλαβε την εντολή της από τον ευρωπαϊκό λαό, δεδομένου ότι εγκρίθηκε ως Επίτροπος από τους ευρωβουλευτές που τους εκπροσωπούν.[45] Ο Χίλαρι δεν απέσυρε την εκδοχή του για την ιστορία.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάλμστρομ είναι παντρεμένη και έχει παιδιά. Ζει στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο.[46] Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, άρθρων και εκθέσεων για τα περιφερειακά κόμματα, την περιφερειακότητα, την ισπανική πολιτική, την ευρωπαϊκή πολιτική, τη μετανάστευση και την τρομοκρατία.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.europarl.europa.eu. 4273. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  3. ↑ Regionen, makten och härligheten : regionala partier i Västeuropa.
  4. ↑ «CECILIA MALMSTRÖM - CURRICULUM VITAE» (PDF). Brussels, Belgium: European Commission. 3 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2014. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Bengt Ljung (17 June 2009), Cecilia Malmström – Sociable Swede European Voice.
  6. ↑ «Oneseat campaign». Oneseat.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2007. 
  7. ↑ Martin Banks (28 January 2004), MEP candidates urged to sign reform pledge European Voice.
  8. ↑ Doubts raised over public register timetable European Voice, 27 February 2002.
  9. ↑ "Alliance rejects Liberal calls for euro vote". The Local. Retrieved 23 April 2010.
  10. ↑ Jarle Hetland and Simon Taylor (17 November 2009), Sweden nominates Malmström as commissioner European Voice.
  11. ↑ Toby Vogel (10 February 2010), New team takes office European Voice.
  12. ↑ «Press Release – European Commission wants stronger sanctions against child sexual abuse, sexual exploitation and child pornography». Europa (web portal). 
  13. ↑ «Press Release – Commissioner Malmström welcomes political agreement on the Directive on combating sexual abuse, sexual exploitation of children and child pornography». Europa (web portal). 
  14. ↑ McNamee, Joe (29 March 2010). "Pointless action on child pornography". The Guardian. Retrieved 31 March 2010.
  15. ↑ Lehmann, Alexander: "Cleanternet.org – for a cleaner and safer Internet". Clip on Cleanternet.org. Retrieved 23 April 2010.
  16. ↑ Borchers, Detlev (30 March 2010). "Sie tappt im Dunkeln". Frankfurter Allgemeine Zeitung. Retrieved 31 March 2010. (German)
  17. ↑ Güßgen, Florian (30 March 2010). "Schwarz-Gelb muss Brüssel Paroli bieten". Der Stern. Retrieved 31 March 2010. (German)
  18. ↑ «Press Release – Commissioner Malmström welcomes political agreement on stricter rules to combat illicit trafficking of civilian firearms». Europa (web portal). 
  19. ↑ «Press Release – Member of the European Commission responsible for Home Affairs VII European Day on Remembrance of Victims of Terrorism Conference on "The role of Victims of Terrorism in preventing violent radicalization" Brussels, 11 March 2011». Europa (web portal). 
  20. ↑ «DGs – Home Affairs – What we do – Networks – Radicalisation Awareness Network». European Commission. 
  21. ↑ «Prevention of radicalisation». European Commission. 17 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2021. 
  22. ↑ «Cybercrime discussions in Washington». European Commission. 17 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2021. 
  23. ↑ «European Financial Coalition against Commercial Sexual Exploitation of Children Online launched». The Sofia Globe. 
  24. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2013. 
  25. ↑ «Eric Holder To Help Launch Alliance Against Pedophilia». The Huffington Post. 4 December 2012. http://www.huffingtonpost.com/2012/12/04/eric-holder_n_2236689.html. 
  26. ↑ «Safernet – Hotline for a safer Internet». Safernet.ro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2012. 
  27. ↑ Andrew Gardner (30 September 2014), MEPs give backing to Malmström European Voice.
  28. ↑ Cynthia Kroet (31 July 2014), Sweden nominates Malmström as commissioner European Voice.
  29. ↑ Robin Emmott (29 September 2014), Russia cannot change EU-Ukraine deal: EU trade nominee Reuters.
  30. ↑ Ian Wishart (21 December 2015), EU Fails to Reach Agreement With Russia Over Europe-Ukraine FTA Bloomberg Business.
  31. ↑ Malmström Mission Letter as the Commissioner for Trade of the Juncker Commission, (1 November 2014) - accessed (2014-11-27)
  32. ↑ [1] Guardian, accessed (2015-2-16)]
  33. ↑ Malmström attempts to revive EU-US trade talks, EU Observer (18 November 2014) - accessed (2014-11-27)
  34. ↑ «Transparency in TTIP». 
  35. ↑ Matthew Dalton and Emre Peker (12 May 2015), EU and Turkey to Expand Customs Union The Wall Street Journal.
  36. ↑ Christian Oliver (4 August 2015), Brussels seals trade accord with Vietnam Financial Times.
  37. ↑ Jonathan Stearns (4 August 2015), EU, Vietnam Reach Free-Trade Deal That May Take Effect End-2017 Bloomberg Business.
  38. ↑ The German Marshall Fund and Bundeskanzler-Helmut-Schmidt-Stiftung Launch "Transatlantic Task Force" Setting Path Forward for U.S.-Europe Relations Αρχειοθετήθηκε 2019-12-14 στο Wayback Machine. German Marshall Fund, press release of 12 December 2019.
  39. ↑ «Cecilia Malmström – Sweden's candidate for the position of OECD Secretary-General». Stockholm: Swedish Ministry of Foreign Affairs. 1 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2020. 
  40. ↑ Friends of Europe appoints 29 new members to its Board of Trustees Friends of Europe, press release of 25 June 2020.
  41. ↑ MPI Board of Trustees Approves New Members with Distinguished Experience in Government, Private Sector & Law Migration Policy Institute (MPI), press release of 17 June 2020.
  42. ↑ Membership Αρχειοθετήθηκε 2020-08-09 στο Wayback Machine. Trilateral Commission.
  43. ↑ «John Hilary: "I didn't think TTIP could get any scarier, but then I spoke to the EU official in charge of it"». 
  44. ↑ «EU Trade Commissioner claims War on Want leader 'fabricated' TTIP quote». The Independent (στα Αγγλικά). 15 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2016. 
  45. ↑ David Campbell Bannerman MEP Channel (2015-10-16), EU Trade Commissioner Claims Charity Leader Fabricated Quote, https://www.youtube.com/watch?v=uhJynwKRlPQ, ανακτήθηκε στις 2016-05-18 
  46. ↑ «About me: Biography». European Commission - Cecilia Malmström. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σεσίλια_Μάλμστρεμ&oldid=10039546"