Σερζ Βεντυρινί
| Σερζ Βεντυρινί | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Serge Venturini (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 12 Οκτωβρίου 1955 6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Paris-Diderot |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθηγητής ποιητής μεταφραστής collection manager |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Élisabeth Mouradian (από 1990) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σερζ Βεντυρινί ή Σερζ Βεντουρινί (Serge Venturini, γενν. 12 Οκτωβρίου 1955) είναι Γάλλος ποιητής.[2] Πολλές μεταμορφώσεις διατρέχουν την ποίησή του: από ποιητής του devenir («γίγνεσθαι»), μέσα από την ποιητική του μετα-ανθρώπινου και του υπερβατικά ανθρώπινου, κατέληξε στη θεματική του transvisible («δια-ορατού»).
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σέρζ Βεντυρινί γεννήθηκε στο Παρίσι. Η μητέρα του, γεννημένη στο Φιλίνε του Πράτο της Ιταλίας, εργαζόταν περιστασιακά ως μοδίστρα και άλλοτε ως καθαρίστρια. Ο πατέρας του, γεννημένος στο χωριό Ρουτάλι της Κορσικής, ήταν σχεδιαστής χαρτών στο Εθνικό Γεωγραφικό Ινστιτούτο τις καθημερινές και, μαζί με τον αδελφό του, κιθαρίστας και τραγουδιστής σε κορσικανικές εκδηλώσεις και πανηγύρια στο Παρίσι τη δεκαετία του 1950. Ο Σερζ πέρασε την παιδική ηλικία του (και μέχρι 24 ετών) κοντά στο Μουσείο Ροντέν στο 7ο Δημοτικό Διαμέρισμα. Γνώρισε νωρίς τα έργα και τη σκέψη των Ηρακλείτου, Εμπεδοκλέους, Αρθούρου Ρεμπώ και Φρειδερίκου Νίτσε. Σε ηλικία 15 ετών άρχισε να γράφει.
Το 1979 ο Σέρζ Βεντυρινί έφυγε από τη Γαλλία και έζησε στον Λίβανο (1979-1981) και στο Μαρόκο (1981-1984). Μετά από μία ενδιάμεση τριετία στη Γαλλία (1984-1987), έζησε στην Αρμενία (1987-1990) και περισσότερο στην Πολωνία (1990-1996), με προσωρινό διορισμό από το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών.[3] Από το 1996 μέχρι το 2015 εργάζετο ως καθηγητής Γαλλικών για νεοαφιχθέντες μετανάστες μαθητές. Τα τελευταία χρόνια μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο Παρίσι και το Ερεβάν συγγράφοντας.
Η «ποίηση του γίγνεσθαι» που εγκαινίασε (poésie du devenir), είναι επηρεασμένη από τον Πιερ Ρεβερντύ και περισσότερο από τον Ρενέ Σαρ. Βρίσκεται στη διασταύρωση ποιήσεως και πεζού λόγου, πολιτικής και φιλοσοφίας, που αναγνωρίσθηκε από τους Ιβ Μπονφουά, Αντρέ ντυ Μπουσέ, Αμπντελατίφ Λααμπί και Λωράν Τερζιέφ. Διευθύνει από το 2009, την Συλλογή « Lettres arméniennes » Αρμενικά Γράμματα[4][5] στις Éditions L'Harmattan.
ΕΡΓΑ
- Proèmes, Beyrouth, 1980.
- D'aurorales clartés : Choix de poèmes réunis par l'auteur, 1971-1995, Gutenberg Πρότυπο:S-, Paris, 2000 OCLC 47692464. Βιβλίο αφιερωμένο στον Ossip Mandelstam
- Éclats d'une poétique du devenir humain, 1976-1999, (Livre I), Éditions L'Harmattan, coll. « Poètes des cinq continents », Paris, 2000 OCLC 44448871. Βιβλίο αφιερωμένο στον Paul Celan
- Le sens de la terre, suivi de L’Effeuillée, Aphrodite en trente variations, 1999-2003, Éditions Didro, Paris, 2004 (ISBN 2-910726-64-9)[6]. Βιβλίο αφιερωμένο στον Yves Battistini
- Éclats d’une poétique du devenir posthumain, 2000-2007, (Livre II), Éditions L'Harmattan, coll. « Poètes des cinq continents », Paris, 2007 (ISBN 978-2-296-03301-6). Βιβλίο αφιερωμένο στη Lucie Aubrac
- Fulguriances et autres figures, 1980-2007, postface de Philippe Tancelin, coll. « Poètes des cinq continents», Paris, Éditions L'Harmattan, (ISBN 978-2-296-05656-5) Βιβλίο αφιερωμένο στον Alexandre Blok
- Éclats d’une poétique du devenir transhumain, 2003-2008 (Livre III), Éditions L'Harmattan, coll. « Poètes des cinq continents », Paris, 2009 (ISBN 978-2-296-09603-5). Βιβλίο αφιερωμένο στον Missak Manouchian, « στον άνθρωπο-ποιητή, τον επαναστάτη και αντιστασιακό »
- Éclats d’une poétique du devenir, Journal du transvisible (2007-2009) (Livre IV), Éditions L'Harmattan, coll. « Poètes des cinq continents », Paris, Πρότυπο:Date- (ISBN 978-2-296-11117-2)[7].
- Avant tout et en dépit de tout (2000-2010), Éditions L'Harmattan, coll. « Poètes des cinq continents », Paris, janvier 2011 (ISBN 978-2-296-13176-7). Βιβλίο αφιερωμένο στη Marina Tsvetaeva
- Éclats d’une poétique de l'inaccompli, (2009-2012) (Livre V), coll. « Poètes des cinq continents », préface de Paul Van Melle, Éditions L'Harmattan, Paris, Πρότυπο:Date- (ISBN 978-2-296-55628-7). Βιβλίο αφιερωμένο στο René Char
- (Αγγλικά) (Γαλλικά) (Αρμενικά) Literary ark 2011, recueil trilingue publié dans le cadre du programme : « Yerevan World Book capital 2012 » et « 500th Anniversary of Armenian Printing », dont trois poèmes ; "D'Erebouni à Erevan", "Sardonique impromptu" et "Roses d'Erevan", Erevan 2012, (ISBN 9789994193882) σ. 254-261.
- Éclats d'une poétique de l'approche de l'inconnaissable, Livre VI, (2010-2013), coll. « Poètes des cinq continents », éd. L'Harmattan, Paris, Πρότυπο:Date-, (ISBN 9782343005225). Βιβλίο αφιερωμένο στο Laurent Terzieff
- Éclats d'une poétique des métamorphoses, Livre VII, (2013-2015), coll. « Poètes des cinq continents », éd. L'Harmattan, Paris, nov. 2015, (ISBN 9782343078311).
- Du fleuve débordant Du fleuve sans retour (essai en poésie), postface de Philippe Tancelin, coll. « Poètes des cinq continents », éd. L'Harmattan, Paris, sept. 2017. (ISBN 978-2-343-12732-3)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
- (Αρμενικά) (Γαλλικά) Sayat-Nova, Odes arméniennes (traduction des 47 odes), avec Élisabeth Mouradian, Éditions L'Harmattan, coll. « Poètes des cinq continents », Paris, 2006 (ISBN 2-296-01398-8). Livre dédié à Sergueï Paradjanov
- (Αρμενικά) (Γαλλικά) Yéghiché Tcharents, Եղիշե Չարենցի, Դանթեական առասպել (1915-1916)/Légende dantesque (1915-1916), présentation, traduction de l'arménien, postface et notes de Serge Venturini avec l'aide d'Élisabeth Mouradian, Éditions L'Harmattan, coll. « Lettres arméniennes », no 2, Paris, 10 décembre 2010 (ISBN 978-2-296-13174-3). Livre dédié à Liu Xiaobo
- (Αρμενικά) (Γαλλικά) Serge Venturini / Սերժ Վենտուրինի, Et gravir / Եւ լեռն ի վեր, traduction d'un choix de textes par Benjamin Tchavouchian, Élisabeth Mouradian, maître d'œuvre de la version arménienne bilingue (français-arménien) Hovik Vardoumian, Éditions « Fêtes », Erevan, 2008, 113 p. (ISBN 978-99941-59-42-0).
- Hovik Vardoumian (trad. Élisabeth Mouradian, préface Serge Venturini), L'Immortel et autres nouvelles, coll. « Lettres arméniennes », Éditions L'Harmattan, Paris, 2009 (ISBN 978-2-296-10160-9)
- Mosaïque de proses contemporaines d'Arménie, (17 auteurs publiés : Mikaël Abadjiants, Mariam Assirian, Hratch Béglarian, Nelly Chahnazarian, Vahagn Grigorian, Suzanne Haroutiounian, Alice Hovhanissian, Gourguen Khandjian, Gaguik Makhsoudian, David Mouradian, Raphaël Nahapétian, Ara Nazaréthian, Anahit Toptchian, Ara Vardanian, Karo Vardanian, Hovik Vardoumian, Hovhannès Yéranian), traductions Élisabeth Mouradian et Pierre Ter-Sarkissian, suivi de Entre effervescence et fermentation par Serge Venturini (maître d'œuvre de l'ouvrage), coll. « Lettres arméniennes », éd. L'Harmattan, Paris, Πρότυπο:Date-, (ISBN 9782296960589) Livre dédié à Yéghiché Tcharents
- Quand tout se noue et se dénoue de Yvette-Nvart Vartanian, Préface de Serge Venturini, Autotraduction de Yvette-Nvart Vartanian, relue par Élisabeth Mouradian et Serge Venturini, coll. « Lettres arméniennes », éd. L'Harmattan, Paris, Πρότυπο:Date-, (ISBN 9782343147192).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb129749822. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Serge Venturini» (στα Γαλλικά). L'Harmattan. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2007.
- ↑ Αρχεία του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών, DRH, 1970-2000.
- ↑ «Au fil des pages». AYP FM. 19 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2011.[νεκρός σύνδεσμος].
- ↑ Coucounian/Armenews, «LETTRES ARMENIENNES : une nouvelle collection des Éditions L'Harmattan». Nouvelles d'Arménie Magazine. 10 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016.
- ↑ «Cumulatif 2004». Bibliographie nationale française. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2007.
- ↑ «Serge Venturini (n. 1955)». ACAM. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2010..
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Serge Venturini: «Je suis le feu, Sò u focu» (κείμενο του ποιητή στην κορσικανική και τη γαλλική γλώσσα, 2005)
|