Σεμπούλνο Κραγένσκιε

Σεμπούλνο Κραγένσκιε
; Σημαία	; Έμβλημα
	Σεμπούλνο Κραγένσκιε 53°27′0″N 17°31′48″E
Χώρα	Πολωνία
Διοικητική υπαγωγή	Γκμίνα Σεμπούλνο Κραγένσκιε
Έκταση	5,82 km²
Πληθυσμός	8.914 (31 Μαρτίου 2021)
Ταχ. κωδ.	89-400
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 53°27′0″N 17°31′48″E / 53.45000°N 17.53000°E / 53.45000; 17.53000

Το Σεμπούλνο Κραγένσκιε (πολωνικά: Sępólno Krajeńskie, γερμανικά: Zempelburg‎‎) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Σεμπούλνο, στο Βοεβοδάτο Κουγιαβίας-Πομερανίας της βόρειας Πολωνίας, το οποίο βρίσκεται 63 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μπίντγκοστς. Ο πληθυσμός του είναι 9.004 κάτοικοι (2020).^[2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη έλαβε τα δικαιώματα του Μαγδεβούργου το 1360 από τον Βασιλιά Καζίμιρ Γ΄ το Μέγα. Βρισκόταν στην κοιλάδα του ποταμού Σεμπούλνα, ο οποίος πλημμύρισε το παλιό κάστρο λόγω της εγγύτητάς του σε μια κοντινή λίμνη. Το Σεμπούλνο ήταν μια ιδιωτική πόλη και ανήκε αρχικά στην οικογένεια Πακόσκι, και αργότερα επίσης στις οικογένειες Οστρόρουγκ, Γκοσλούμπσκι, Ζεμπζιντόφσκι, Σμοσέφσκι, Μπρεζ και Ποτουλίτσκι μέχρι το 1821.^[3] Η πόλη αποτελούσε μέρος του Βοεβοδάτου Κάλις (1314-1793) της Επαρχίας Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος.

Κατά τη διάρκεια του Δεκατριετούς Πολέμου (1454-1466) μεταξύ της Πολωνίας και των Τεύτονων Ιπποτών, η περιοχή καταλήφθηκε από τους Ιππότες και η ίδια η πόλη λεηλατήθηκε. Το Σεμπούλνο υπέφερε κατά τις σουηδικές εισβολές και τις επιδημίες τον 17ο αιώνα.^[3] Τον 18ο αιώνα, η πόλη είχε πολλούς υφαντές, τσαγκάρηδες και γεωργούς. Οι Εβραίοι της πόλης εμπορεύονταν υφάσματα και άλλα κατασκευασμένα αγαθά τόσο στη Βασιλική Πρωσία όσο και στο Δουκάτο της Πρωσίας. Μια νέα συναγωγή χτίστηκε το 1734.^[4]

Η πόλη προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας κατά τον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας το 1772. Οι πυρκαγιές το 1781 και το 1782 κατέστρεψαν 73 σπίτια, έτσι ώστε να υπάρχουν τώρα 84 κατεστραμμένες τοποθεσίες στην πόλη.^[4] Το 1783, η πόλη είχε συνολικά 183 σπίτια, τα περισσότερα από τα οποία είχαν αχυροσκεπές.^[4] Υπήρξε μια εισροή Εβραίων, οι οποίοι, ωστόσο, σταδιακά μετανάστευσαν προς τα δυτικά τον 19ο αιώνα.^[3]

Το Σεμπούλνο ήταν μέρος του βραχύβιου πολωνικού Δουκάτου της Βαρσοβίας το 1807–1815 κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, και στη συνέχεια προσαρτήθηκε εκ νέου από την Πρωσία. Το 1871 η πόλη έγινε μέρος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, όπου ως Zempelburg (Ζέμπελμπουργκ) αποτελούσε μέρος του Κράις Φλάτοφ της επαρχίας της Δυτικής Πρωσίας. Ήταν κέντρο για την κλωστοϋφαντουργία και την υποδηματοποιία. Παρά τις πολιτικές γερμανοποίησης, οι Πολωνοί ίδρυσαν διάφορους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Bank Ludowy («Λαϊκή Τράπεζα») το 1910.^[3]

Το 1920, το ανατολικό τμήμα της πρώην συνοικίας Φλάτοφ με τις πόλεις Κάμιεν Κραγένσκι, Βιέντσμπορκ και Σεμπούλνο επανενσωματώθηκε στην ανακτημένη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Η πόλη έγινε η έδρα του Πόβιατ Σεμπούλνο.

Η Ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στο Σεμπούλνο την 1η Σεπτεμβρίου 1939,^[3] την πρώτη ημέρα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και αργότερα προσαρτήθηκε και έγινε η έδρα του Κράις Ζέμπελμπουργκ εντός του Ράιχσγκαου Ντάντσιχ-Δυτικής Πρωσίας. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, οι Πολωνοί υπέστησαν διώξεις, μαζικές συλλήψεις, γερμανοποίηση, απελάσεις και σφαγές. Πολλοί Πολωνοί φυλακίστηκαν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Ράντζιμ και σε μια φυλακή που ιδρύθηκε από τους Σέλμπστουτζ στο Σεμπούλνο, και αργότερα δολοφονήθηκαν επιτόπου ή απελάθηκαν σε άλλα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.^[5] Μαζικές συλλήψεις Πολωνών πραγματοποιήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1939^[5] και οι πρώτες εκτελέσεις Πολωνών κατοίκων πραγματοποιήθηκαν από τους Γερμανούς στις αρχές Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 1939.^[3] Μαζικές εκτελέσεις Πολωνών στο Σεμπούλνο πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα μέρη, για παράδειγμα στις σιδηροδρομικές γραμμές που συνδέουν το Σεμπούλνο και το Κάμιεν Κραγένσκι (τον Οκτώβριο του 1939), στο δημοτικό σχολείο και στο πεδίο βολής (τον Νοέμβριο του 1939),^[5] και ντόπιοι Πολωνοί δολοφονήθηκαν επίσης στις Ράντζιμ, Καρολέβο και Ρούτσκι Μοστ.^[3] Εβραίοι της περιοχής δολοφονήθηκαν επίσης στο Ράντζιμ.^[3] Στις αρχές του 1945, η πόλη κατελήφθη από τους Σοβιετικούς, οι οποίοι λεηλάτησαν την πόλη, βίασαν πολλές γυναίκες, απέλασαν Γερμανούς στη Σιβηρία και πολέμησαν το πολωνικό κίνημα αντίστασης.^[3] Στη συνέχεια, η πόλη αποκαταστάθηκε στην Πολωνία.

Τα ορόσημα του Σεμπούλνο Κραγένσκιε περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, μια προτεσταντική εκκλησία στην αγορά, η οποία χτίστηκε το 1857.

Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κτίρια και τοποθεσίες στο Σεμπούλνο Κραγένσκιε

Αγορά (2012)

Δημαρχείο

Γέφυρα στην Παλιά Πόλη

Ταχυδρομείο

Δημόσια βιβλιοθήκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/040416813024-0929546?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022.
↑ «Największe miasta w Polsce pod względem liczby ludności» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 ^3,6 ^3,7 ^3,8 «Historia». Γκμίνα Σεμπούλνο Κραγένσκιε (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Γιόχαν Φρίντριχ Γκόλντμπεκ: Vollständige Topographie des Königreichs Preußen. Μέρος II, Marienwerder 1789, σελ. 99-100, no. 5). (γερμανικά).
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Μάρια Βαρντζίνσκα, Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2009, σελ. 168 (πολωνικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσημος ιστότοπος της πόλης (πολωνικά)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Σεμπούλνο Κραγένσκιε

FWF Schmitt: Topographie des Flatower Kreises . Στο: Preußische Provinzialblätter, Andere Folge, Vol. VI, Königsberg 1854, σελ. 257–289 (Online) και σελ. 432–461 (Online), Vol. VII, Königsberg 1855, σελ. 42–46 (Online ) και σελ. 105–118 (Online) (γερμανικά)
Goerke, Otto: Der Kreis Flatow. Στο geographischer, naturkundlicher und geschichtlicher Beziehung dargestellt. [1. Auflage: 1918] 2. Auflage, Gifhorn 1981, mit einem Nachtrag über die Zeit von 1918 bis 1945 von Manfred Vollack (902 Seiten, 113 Abbildungen und sieben Karten) (γερμανικά)
Mathias Niendorf: Minderheiten an der Grenze - Deutsche und Polen in den Kreisen Flatow (Złotów) und Zempelburg (Sępólno Krajeński) 1900–1939 (Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο του Κιέλου 1996). Harrassowitz, Wiesbaden 1997,(ISBN 3-447-03917-5) (περιορισμένη προεπισκόπηση, στα γερμανικά)
Günter Bleck: Die deutsche Bevölkerung in den Herrschaften Zempelburg und Vandsburg 1750–1812 . JG Herder-Bibliothek Siegerland, 1991 (γερμανικά).

[6e3e54a6cc15918dbaedc4d76aa7c0d67eff04ce-1] .stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/040416813024-0929546?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022.

[2] «Największe miasta w Polsce pod względem liczby ludności» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).

[gs-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 ^3,6 ^3,7 ^3,8 «Historia». Γκμίνα Σεμπούλνο Κραγένσκιε (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.

[JFG99-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Γιόχαν Φρίντριχ Γκόλντμπεκ: Vollständige Topographie des Königreichs Preußen. Μέρος II, Marienwerder 1789, σελ. 99-100, no. 5). (γερμανικά).

[mw-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Μάρια Βαρντζίνσκα, Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2009, σελ. 168 (πολωνικά)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]