Σεμπαστιάν Ρομέρο Ραδιγάλες
| Σεμπαστιάν Ρομέρο Ραδιγάλες | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Sebastián Romero Radigales (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1884[1] Γκράους[2] |
| Θάνατος | 31 Ιουλίου 1970[1][3] Μαδρίτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ισπανικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης[3] πρόξενος[3] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | γενικός πρόξενος (1943–1944, Πρεσβεία της Ισπανίας στην Ελλάδα) πρέσβης της Ισπανίας στην Ελλάδα (από 1953)[4] |
| Βραβεύσεις | Δίκαιοι των Εθνών (26 Φεβρουαρίου 2014)[3] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας (1954)[5] |
Ο Σεμπαστιάν Ρομέρο Ραδιγάλες (ισπανικά: Sebastián Romero Radigales, Γκράους, Ουέσκα, Αραγωνία, 20 Ιανουαρίου 1884[6] - Μαδρίτη, 31 Ιουλίου 1970[7]) ήταν Ισπανός διπλωμάτης, ο οποίος, ως Γενικός Πρόξενος της Ισπανίας στην Αθήνα (1943-1944)[8][7][6], οργάνωσε τον επαναπατρισμό μέσω στεριάς, θαλάσσης και αέρος των Εβραίων σεφαρδίτικης καταγωγής[9][8][7][6][10][11][12]. Λόγω των αντιδράσεων εμπρός στην πιθανότητα εισόδου τους στην Ισπανία, ο ίδιος πρότεινε την μεταφορά τους στο Μαρόκο[9][11]. Μεταξύ του Μαρτίου και του Ιουνίου του 1943, συνολικά, 48.000 Εβραίοι της Θεσσαλονίκης εκτοπίστηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Ο Ρομέρο Ραδιγάλες έδρασε προκειμένου να πετύχει την απελευθέρωση των εκτοπισμένων Σεφαρδιτών. Αγνοώντας τις γερμανικές αρχές, πέτυχε να μεταφέρει, συνολικά, 150 Σεφαρδίτες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα[13].
Εμπρός στην έλλειψη απάντησης εκ μέρους του Καθεστώτος του Φράνκο αναφορικά με το ζήτημα του επαναπατρισμού των Σεφαρδιτών Εβραίων[9][7], η Γερμανία πρότεινε ως προσωρινή λύση την κράτηση των τελευταίων εντός του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν. Ο Ρομέρο αντιτάχθηκε εντόνως, αιτούμενος την κράτησή τους εντός ελληνικού εδάφους και την εξαίρεση από την συγκεκριμένη διαδικασία παιδιών και ηλικιωμένων, καθώς και την μεταφορά τους υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Στις 13 Αυγούστου 1943, συνολικά, 367 Σεφαρδίτες Εβραίοι κατέφθασαν στο Μπέργκεν[9][7][10], έπειτα από ταξίδι χρονικής διάρκειας 12 ημερών, μεταξύ των οποίων και 40 ηλικίας μικρότερης των 14 ετών και 17 ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών[9]. Ο Πρόξενος πέτυχε να αποφύγει την κατάσχεση της περιουσίας ορισμένων Σεφαρδιτών Εβραίων[9][11], οι οποίοι και κατέφθασαν στην Ισπανία μεταξύ της 10ης και της 13ης Φεβρουαρίου του 1944[7].
Ο Σεμπαστιάν Ρομέρο, καθώς και άλλοι Ισπανοί διπλωμάτες οι οποίοι, όπως ο ίδιος, παρείχαν βοήθεια σε Εβραίους προκειμένου αυτοί να γλιτώσουν από το Ολοκαύτωμα, ανασύρθηκαν από την λήθη της ιστορίας το 2000, όταν το Υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ισπανίας προχώρησε στη δημιουργία ιστότοπου προς τιμήν τους, υπό την ονομασία Diplomáticos españoles durante el Holocausto[12], υπό τον υπουργό Αβέλ Ματούτες. Στη συνέχεια, το 2007, τιμήθηκαν εκ νέου στο πλαίσιο εκθέσεως υπό τον τίτλο Visados para la libertad[12][14], της οποίας την οργάνωση επιμελήθηκε η Σεφαρδιτική Οικία (ισπανικά: Casa Sefarad) της Μαδρίτης[14].
Οι Σεμπαστιάν Ρομέρο, Χούλιο Παλένσια Τουμπάου[15][12] και Μπερνάρδο Ρολλάντ ντε Μιότα[15][12] προτάθηκαν, το 2008, από το Ίδρυμα Ραούλ Βάλλενμπεργκ ως υποψήφιοι για τον τίτλο των Δικαίων των Εθνών, διάκριση την οποία το Κράτος του Ισραήλ απονέμει σε πρόσωπα τα οποία, χωρίς να είναι ιουδαϊστικού θρησκεύματος ή εβραϊκής καταγωγής, παρείχαν βοήθεια σε Εβραίους οι οποίοι υπήρξαν θύματα αντισημιτικών διώξεων κατά την περίοδο του Γ΄ Ράιχ[8][6][11].
Στις 26 Φεβρουαρίου 2014, το Γιαντ Βασέμ αναγνώρισε τον Ρομέρο Ραδιγάλες ως Δίκαιο των Εθνών[16][9][8][8][6].
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 120270/sebastian-de-romero-radigales. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «The Righteous Among the Nations Database» (Αγγλικά)
- ↑ BOE-A-1953-4576.
- ↑ BOE-A-1954-11053.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 (Ισπανικά) RadioHuesca (24 Απριλίου 2017). «Graus ultima el homenaje a Sebastián Romero Radigales». Radio Huesca. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 (Ισπανικά) «Sebastián de Romero Radigales». Real Academia de la Historia. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 (Αγγλικά) «Spanish diplomat, Sebastián de Romero Radigales, named Righteous Among the Nations». www.lamoncloa.gob.es. La Moncloa. 30 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 (Ισπανικά) Castiella, Begoña (6 Οκτωβρίου 2018). «Homenaje a Sebastián Romero Radigales». ABC Blogs. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 «O Σταυρός του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής στον Δαυίδ Σαλτιέλ». makthes.gr. Μακεδονία. 5 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 (Ισπανικά) Sánchez Borroy, Ana (14 Απριλίου 2018). «"Sanz Briz y Romero Radigales salvaron cuatro veces más vidas que Óscar Schindler"». ElDiario.es. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 (Ισπανικά) «Diplomáticos franquistas ante el holocausto nazi». ABC (στα Ισπανικά). 4 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Molho, Rena (2003). «Les Juifs en Grèce au XXe siècle». Matériaux pour l'histoire de notre temps 71 (1): σ. 47. doi:. ISSN 0769-3206.
- ↑ 14,0 14,1 (Ισπανικά) «Casa Sefarad presenta la exposición 'Visados para la libertad. Diplomáticos españoles ante el Holocausto'». Europa Press. 9 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 15,0 15,1 (Ισπανικά) «Un monumento para los diplomáticos que ayudaron a los judíos». El País. 27 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ (Ισπανικά) «Sebastián de Romero Radigales - Justos de las Naciones». www.yadvashem.org. Yad Vashem. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2016.
|