Σεμπίν Καραχισάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°17′N 38°25′E / 40.283°N 38.417°E / 40.283; 38.417

Σεμπίν Καραχισάρ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σεμπίν Καραχισάρ
40°17′0″N 38°25′0″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Κερασούντας
Υψόμετρο1.352 μέτρα
Πληθυσμός21.814 (2018)
Ζώνη ώραςUTC+03:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Σεμπίν Καραχισάρ (τουρκικά: Şebinkarahisar) είναι κωμόπολη και η διοικητική έδρα του διαμερίσματος Σεμπίν Καραχισάρ της Επαρχίας Κερασούντας, στην Περιοχή Μαύρης Θάλασσας της σημερινής βορειοανατολικής Τουρκίας.

Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βυζαντινός ιστορικός του 6ου αιώνα Προκόπιος γράφει ότι ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος κατέλαβε το τότε αρχαίο φρούριο και το μετονόμασε Κολώνεια.[1] Μια ελληνική επιγραφή του ένατου ή του δέκατου αιώνα που βρέθηκε στο φρούριο ταυτίζει με βεβαιότητα το Σεμπίν Καραχισάρ με την Κολώνεια. Κατά περίεργο τρόπο, ο Σελτζούκος ιστορικός Ιμπν Μπίμπι και τα νομίσματα του 14ου αιώνα που κόπηκαν από τους Ερετνίδες καταγράφουν μια αρμενική παραλλαγή του ονόματος, Κογόνια.[2] Η ιστορική τουρκική μορφή αυτού του ονόματος ήταν Κουγούνια.[3]

Τον 11ο αιώνα, ένα δεύτερο όνομα συνδέεται με το μέρος: η πόλη διατηρεί το όνομα Κολώνεια αλλά το παραπάνω φρούριο ονομάζεται Μαυρόκαστρον. Το τουρκικό τοπωνύμιο Καραχισάρ (ελληνικά: Γαράσαρη, πραγματική τουρκική ονομασία της περιοχής: Γκαρεϊσάρ), που πρωτοεμφανίστηκε τον 14ο αιώνα, είναι μετάφραση του Μαυροκάστρου.[4] Η πόλη ονομάστηκε αργότερα Σαπκαραχισάρ (Şapkarahisar, που σημάινει «Μαύρο Φρούριο του Αλουνίτη») ή Σαρκί Καρά Χισάρ (Şarkî Kara Hisar, που σημαίνει «Μαύρο Φρούριο της Ανατολής») για να διαφοροποιηθεί από το Αφιόν Καραχισάρ πιο δυτικά. Το μέρος ήταν γνωστό ως Σεμπίν Καραχισάρ από τον 19ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκαν και τα δύο ονόματα. Στις 11 Οκτωβρίου 1924 ο Μουσταφά Κεμάλ επισκέφτηκε αυτή την πόλη και πρότεινε να χρησιμοποιηθεί το όνομα Σεμπίν Καραχισάρ. Ο γεωγραφικός ιστορικός Ραμσί, ανέφερε ότι οι Αρμένιοι αποκαλούν ακόμη αυτή την πόλη Νικόπολη,[5] το ίδιο κάνουν και οι Έλληνες του Πόντου μέχρι σήμερα. Δεν πρέπει να συγχέεται με το κοντινό Κογιουλχισάρ, όπου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας ρωμαϊκής Νικόπολης.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Procopius De Aedificiis 3.4.6-7
  2. Bryer, Anthony· Winfield, David (1985). Byzantine Monuments and Topography of the Pontos. 1. Washington, D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection. σελ. 146. ISBN 0-88402-122-X. 
  3. Cahen, Claude· Holt, P.M. (editor) (2014). The Formation of Turkey: The Seljukid Sultanate of Rum: Eleventh to Fourteenth Century. Routledge. σελ. Second page of Chapter 5. ISBN 9781317876250. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2020. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  4. Bryer and Winfield, p. 146
  5. W. M. Ramsay, The Historical Geography of Asia Minor, Cambridge University Press, 2010, (ISBN 978-1-108-01453-3), p. 57.
  6. Presenting Nikopolis (Garasari) region in greek

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Şebinkarahisar στο Wikimedia Commons