Σελεστίν Ανρί
| Σελεστίν Ανρί | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1777 (περίπου) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αεροναύτης |
Η Σελεστίν Ανρί (γαλλικά: Célestine Henri, ή Σιτουαγιέν Ανρί, γαλλικά: Citoyenne Henri ή Πολίτισσα Ανρί στα ελληνικά) ήταν η γυναίκα που συνόδευσε τον Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν στην πτήση του με αερόστατο στις 8 Ιουλίου 1798 από το Παρκ Μονσώ του Παρισιού.
Θεωρείται η πρώτη γυναίκα «που είχε το θάρρος να εμπιστευτεί τον εαυτό της στον αέρα», αν και αρκετές γυναίκες είχαν ήδη πραγματοποιήσει πτήσεις με αερόστατο προηγουμένως: στις 20 Μαΐου 1784, η Μαρκησία και Κόμισσα του Μονταλαμπέρ, η Κόμισσα του Ποντενά και η Μις ντε Λαγκάρντ είχαν πραγματοποιήσει πτήση με προσδεμένο αερόστατο πάνω από το Παρίσι, και η Ελιζαμπέτ Τιμπλ είχε πραγματοποιήσει ελεύθερη πτήση στις 4 Ιουνίου 1784 στη Λυών.
Ανακοίνωση και νομική πρόκληση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρωτοπόρος του αεροστατισμού και του αλεξιπτωτισμού Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν ανακοίνωσε το 1798 πως στην επόμενη πτήση του θα συνοδευόταν από μια νεαρή γυναίκα. Αν και το κοινό και ο τύπος ήταν υπέρ, αναγκάστηκε να εμφανιστεί σε αξιωματικούς του Κεντρικού Αστυνομικού Γραφείου για να δικαιολογήσει το σχέδιο του. Υπήρχε ανησυχία σχετικά με την επίδραση της μειωμένης πίεσης του αέρα στα όργανα του ευαίσθητου γυναικείου σώματος και της απώλειας αισθήσεων, καθώς και ηθικές εμπλοκές σχετικά με το μια γυναίκα να βρίσκεται τόσο κοντά σε άνδρα. Όταν ρωτήθηκε για τα αναμενόμενα αποτελέσματα της ατμοσφαιρικής πίεσης και τι θα συνέβαινε αν η γυναίκα έχανε τις αισθήσεις της, ο Γκαρνερέν απάντησε πως δεν περίμενε να συμβεί κάτι κακό λόγω της ατμοσφαιρικής πίεσης και πως θα ήταν προσωπικά υπεύθυνος για να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κακοτυχία. Μη έχοντας ικανοποιηθεί από τις απαντήσεις του Γκαρνερέν, η αστυνομία εξέδωσε ένταλμα εναντίον του, απαγορεύοντας την πτήση του για το λόγο πως η νεαρή γυναίκα δέσμευε τον εαυτό της σε μια επιχείρηση χωρίς να ξέρει τις πιθανές συνέπειες.[1]
Ο Γκαρνερέν αρνήθηκε να αποδεχθεί την απόφαση του Κεντρικού Αστυνομικού Γραφείου και πραγματοποίησε έφεση στην διοίκηση της υπηρεσίας. Ακολούθησαν διαβουλεύσεις με τον Υπουργό Εσωτερικών και τον Υπουργό Αστυνομίας, και εν τέλει το ένταλμα ακυρώθηκε για τον λόγο πως «Δεν ήταν πιο σκανδαλώδες το να βλέπουμε δύο άτομα διαφορετικού φύλου να ανεβαίνουν σε ένα αερόστατο από το να τους δούμε να ανεβαίνουν σε μια άμαξα». Συμφώνησαν επίσης πως η απόφαση της γυναίκας ήταν απόδειξη της εμπιστοσύνης της στο πείραμα και προσωπική της επιθυμία.[1]
Η Σιτουαγιέν Ανρί είχε ήδη επιλεγεί από τον Γκαρνερέν για να τον συνοδεύσει, και με το που ακυρώθηκε το ένταλμα άρχισε να προχωρά με το σχέδιο του. Διαφήμισε την πτήση του στην εφημερίδα L'Ami des Lois:
Η νεαρή Σιτουαγιέν (πολίτισσα) η οποία θα με συνοδεύσει είναι χαρούμενη που βλέπει την ημέρα του ταξιδιού να πλησιάζει. Θα απογειωθώ μαζί της από το Παρκ ντε Μουσσώ,[Note 1] κάποια στιγμή στις επόμενες δέκα μέρες.
Η πτήση με το αερόστατο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 8 Ιουλίου 1798 μεγάλο πλήθος θεατών συγκεντρώθηκε στο Παρκ Μονσώ για να παρακολουθήσει την απογείωση. Σύμφωνα με όλες τις αναφορές η Σιτουαγιέν Ανρί ήταν νεαρή και όμορφη, και αυτή μαζί με τον Γκαρνερέν πραγματοποίησε πολλούς γύρους στο πάρκο για να λάβει τις επευφημίες του κοινού προτού εισέλθει στο καλάθι του αεροστάτου με την βοήθεια του αστρονόμου, Ζερόμ Λαλάντ. Το ταξίδι του αεροστάτου πραγματοποιήθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα και ολοκληρώθηκε στο Γκουσαινβίλ περίπου 30 χιλιόμετρα (19 μίλια) βόρεια του Παρισιού.[2]
Δεν υπάρχει αναφορά για την σχέση του Γκαρνερέν με την Σιτουαγιέν Ανρί, γιατί την επέλεξε για την πτήση, ή ποια ήταν τα κίνητρα που την οδήγησαν σε αποδοχή της πρότασης. Ο Γκαρνερέν της έδωσε δώρο μετά την πτήση.
Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπήρχε διακαές ενδιαφέρον του τύπου για την νεαρή κοπέλα τις επόμενες μέρες, αλλά η φήμη της δεν κράτησε. Σε σύντομο διάστημα, στις 10 Νοεμβρίου 1798, ο Γκαρνερέν πραγματοποίησε πτήση με αερόστατο με την μέλλουσα σύζυγο του Ζαν Ζενεβιέβ Λαμπρός. Στη συνέχεια τόσο η σύζυγός του όσο και η ανηψιά του Ελίζα Γκαρνερέν έγιναν γνωστοί για τα κατορθώματα τους με αλεξίπτωτα και η Μαντάμ Μπλανσάρ τιμήθηκε για τις πτήσεις με αερόστατα που πραγματοποίησε χωρίς συνοδό, υποβαθμίζοντας τα λιγότερο εντυπωσιακά κατορθώματα της Σιτουαγιέν Ανρί στην ιστορία.
Δείτε ακόμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Το Παρκ Μονσώ βρίσκεται στο 8ο Διαμέρισμα του Παρισιού και φημίζεται λόγω των δημόσιων επιδείξεων του Γκαρνερέν. Προηγουμένως ήταν γνωστό ως «Παρκ ντε Μουσσώ» και αναφέρεται έτσι σε αρκετές πηγές. (Το Μουσσώ-συρ-Σεν είναι μικρή πόλη περίπου 70 χιλιόμετρα από το Παρίσι.)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Walsh 1913
- ↑ Lenotre, G. (1937). Paris qui disparaît. Paris: Grasset. σελ. 69. ISBN 9782246798439.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Walsh, William Shepard (1913). A Handy Book of Curious Information. UK: J.B. Lippincott Company.
- Gaston Tissandier, Histoire des ballons et des aéronautes célèbres : 1783-1800, Paris, H. Launette, 1887, 180 σ., σελ. 148.
- Revue aérienne, τόμ. 5, Services d’aviation de l’univers automobile, 1912, σελ. 422.