Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σβιτριγκάιλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Σβιτριγκάιλα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1370 (περίπου)[1][2][3] ή 1356[4]
Θάνατος10  Φεβρουαρίου 1452
Λουτσκ
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Βίλνιους
Χώρα πολιτογράφησηςΜεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας
ΘρησκείαΠαγανισμός
Καθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγοςd:Q56359698 (από 1431)[5]
ΓονείςΑλγκίρντας[6] και Ουλιάνα του Τβερ[6]
ΑδέλφιαΑλεξάνδρα της Λιθουανίας
Αγριπίνα της Λιθουανίας
Λενγκβένις
Καριμπούτας
Δημήτριος Α΄ Στάρσυ
Καριγκάιλα
Feodor Olgerdovich
Βυγκάντας
Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο
Σκιργκάιλα
Αντρέι του Πολότσκ
Ελένη της Λιθουανίας
Οικογένειαοίκος των Γκεντιμινιδών και Family of Algirdas[5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμεγάλος δούκας της Λιθουανίας (1430–1432)[5]
d:Q65112695
d:Q24869513 (έως 1430)[7]
πρίγκιπας του Τσέρνιγοβ[8]
Prince of Lutsk (1437–1452)[9]
Prince of Novgorod-Seversk (1419–1430)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σβιτριγκάιλα (λιθουαν.: Švitrigaila, πριν το 1370 - 10 Φεβρουαρίου 1452) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν μέγας δούκας της Λιθουανίας (1430-32).

Ήταν ο τελευταίος (ή προτελευταίος) γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Ουλιάνας των Ρουρικιδών, κόρης τού Αλεξάντρ πρίγκιπα τού Τβερ.

Εμφανίζεται για πρώτη φορά στην πολιτική το 1382, ως μάρτυρας της συμφωνίας της Ντούμπυζα, που έγινε μεταξύ τού αδελφού του Γιαγκιέλο και των Τευτόνων Ιπποτών. Οι ιστορικοί πιστεύουν, ότι θα ήταν τουλάχιστον 12 ετών, δηλ. θα γεννήθηκε το πολύ ως το 1370. Σε ένα έγγραφο που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο της Φλωρεντίας, αναφέρεται ότι αυτός και ο Γιαγκιέλο, ήταν οι ευνοούμενοι γιοί τού Αλγκίρντας. Ο πατέρας τους πριν αποβιώσει το 1377, έθεσε διάδοχο τον Γιογκάιλα και τον έβαλε να ορκιστεί, ότι διάδοχος αυτού θα ήταν ο Σβιτριγκάιλα. Ο Γιαγκιέλο ισχυρίστηκε μετά, ότι αυτό άλλαξε μετά από αμοιβαία συμφωνία.

Το 1386 ως μέρος τού εκχριστιανισμού της Λιθουανίας και της ένωσής της με την Πολωνία, ο Σβιτριγκάιλα και οι αδελφοί του βαπτίστηκαν Καθολικοί στην Κρακοβία. Ο Σβιτριγκάιλα έλαβε το όνομα Μπολέσλαφ.

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  2. 2,0 2,1 Faceted Application of Subject Terminology. 374277. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/68517.
  4. 4,0 4,1 dw.2003.
  5. 5,0 5,1 5,2 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 339.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 336.
  7. «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 12, 339.
  8. «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 34, 278, 339.
  9. «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 213, 339.
  10. «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 278, 339.
  • Matusas, Jonas (1991). Švitrigaila Lietuvos didysis kunigaikštis (2nd ed.). Vilnius: Mintis. p. 166. ISBN 5-417-00473-1.
  • "LIETUVOS PĖDSAKAI - UŽ TŪKSTANČIO KILOMETRŲ ("Lietuvos rytas", 2009 m. vasario 19 d., Nr.40, p.8)" (in Lithuanian). MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS OF THE REPUBLIC OF LITHUANIA. Retrieved 2009-11-02.