Σαξκόρνο
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το σαξκόρνο, ένα μουσικό όργανο με κωνικό σωλήνα και μεγάλη καμπάνα, επινοήθηκε από το Βέλγο οργανοποιό Adolphe Sax γύρω στα 1940. Σε αντίθεση με άλλα χάλκινα πνευστά, έχει επιστόμιο σε σχήμα χωνιού και όχι κούπας. Μια ακόμη βελτίωση που έκανε ο Sax σε σχέση με τα όργανα της εποχής ήταν η προσθήκη πιο λειτουργικών κλειδιών και βαλβίδων. Η οικογένεια του σαξκόρνου αποτελούνταν αρχικά από επτά είδη, ενώ αργότερα επεκτάθηκε συμπεριλαμβάνοντας και άλλα μοντέλα, τα περισσότερα από τα οποία ήταν σχεδιασμένα με την καμπάνα στη δεξιά μεριά του επιστομίου και στραμμένη προς τα πάνω. Την εποχή που επινόησε το σαξκόρνο ο Adolphe Sax είχε τύχη να ζει στο Παρίσι, όπου το τεράστιο κύρος του επιτάχυνε την υιοθέτηση του νέου αυτού οργάνου από τις γαλλικές στρατιωτικές μπάντες. Οι αλλαγές τις οποίες υπέστη το σαξκόρνο από την εποχή του Sax μέχρι σήμερα το έχουν καταστήσει σχεδόν πανομοιότυπο με το γερμανικό φλικόρνο και τη σάλπιγγα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- h.f.ullmann (2008). Εικονογραφημένη Εγκυκλοπαίδεια Μουσικών Οργάνων. Ελλάδα: Ελευθερουδάκης. σελ. 217. ISBN 978-3-8331-4963-4.