Σανκτ Μόριτς
Συντεταγμένες: 46°29′50″N 9°50′16″E / 46.49722°N 9.83778°E
| Σανκτ Μόριτς | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
_location_map.svg)  Σανκτ Μόριτς | |||
 | |||
| Χώρα | Ελβετία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Maloja Region | ||
| • Μέλος του/της | Ένωση δήμων της Ελβετίας[2] | ||
| Έκταση | 28,69 km²[3] | ||
| Υψόμετρο | 1.822 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 4.994 (31 Δεκεμβρίου 2017)[4] | ||
| Ταχ. κωδ. | 7500 | ||
| Τηλ. κωδ. | 081 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Σανκτ Μόριτς (γερμανικά: Sankt Moritz, επισήμως St. Moritz, γαλλικά: Saint-Moritz, πρφ. Σαιν-Μορίτς, ρομανσικά: San Murezzan), γνωστότερο στα ελληνικά ως "Σεν Μόριτς", είναι ελβετικός δήμος με 5.067 κατοίκους στο Καντόνι του Γκριτζόνι. Σε υψόμετρο περίπου 1.800 μέτρων, είναι από τα διασημότερα τουριστικά θέρετρα των Άλπεων. Στο Σεν Μόριτς έλαβαν χώρα οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1928 και του 1948.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Σεν Μόριτς βρίσκεται στις νότιες πλαγιές των Ανατολικών Άλπεων Albula, κάτω από το Πιζ Ναιρ (3.056 μ), στην αριστερή όχθη του ποταμού Ινν, με θέα στην κοιλάδα της Άνω Ενγκαντίνας και την ομώνυμη λίμνη. Το Σεν Μόριτς αποτελείται από τους οικισμούς St. Moritz-Dorf, Bad, Champfèr και Suvretta. Καλύπτει μια επιφάνεια 28.69 km2. Από αυτά το 26,3% έχει γεωργική χρήση, το 20% καλύπτεται από δάση (ελβετική πεύκη, ευρωπαϊκή πεύκη και ελάτη) και το 9% καταλαμβάνουν οικισμοί και δρόμοι.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχαιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1853 βρέθηκε δεξαμενή περισυλλογής των υδάτων των πηγών της περιοχής, που χρονολογήθηκε στα 1466 π.Χ. Σε βάθος 1,4 μ., μέσα σε ξύλινα κιβώτια, βρέθηκαν ορειχάλκινα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων δύο σπαθιά με πλήρη λαβή, ένα θραύσμα λεπίδας σπαθιού, μια λεπίδα στιλέτου και μια διακοσμητική περόνη. Τα ευρήματα ανήκουν σε διάφορες φάσεις της εποχής του Χαλκού (15ος-12ος αιώνας π.Χ.). [5]
Η πρώτη ιστορική αναφορά για το Σεν Μόριτς είναι του 1137–39 μ.Χ. με την ονομασία sanctum Mauricium. Το χωριό είχε πάρει το όνομά του από τον Άγιο Μαυρίκιο, ο οποίος καταγόταν από την Αίγυπτο και μαρτύρησε στην Ελβετία την εποχή του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. [6]
15ος-18ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τον 14ο αιώνα δεν υπάρχουν αναφορές για μόνιμο οικισμό στην περιοχή, μόνο μερικά απομονωμένα αγροκτήματα κοντά στον ναό του Αγίου Μαυρικίου. Προσκυνητές ταξίδευαν στον Άγιο Μαυρίκιο, για να πιουν από το μεταλλικό νερό των πηγών, η γειτνίαση των οποίων με τον ναό τους προσέδιδε θεραπευτικές ιδιότητες. Το 1519, ο Πάπας Λέων Ι΄ υποσχέθηκε πλήρη άφεση αμαρτιών σε όποιον πήγαινε για προσκύνημα στην εκκλησία των πηγών. Τον 16ο αιώνα γράφηκαν οι πρώτες επιστημονικές πραγματείες για το μεταλλικό νερό των πηγών του Σεν Μόριτς, μάλιστα το 1535, ο Παράκελσος, πέρασε λίγο χρόνο στο Σεν Μόριτς. Τον 17ο και 18ο αιώνα οι πηγές ήταν πόλος έλξης κυρίως της ιταλικής αριστοκρατίας, όπως των δουκών Πάρμα και της Σαβοΐας. Η πρώτη χημική ανάλυση των υδάτων έγινε το 1674.[5]
19ος-21ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες λουτρικές εγκαταστάσεις άνοιξαν το 1832. Από το 1875 άρχισαν να ανοίγουν τα πρώτα ξενοδοχεία πολυτελείας και η περιοχή από απλή θερινή λουτρόπολη, γίνεται τουριστικός πόλος έλξης για όλο τον χρόνο. Από το 1880-1890 άρχισαν να γίνονται σε μόνιμη βάση αθλητικές δραστηριότητες όπως το Σκέλετον, το Κέρλινγκ και το Μπόμπσλεϊ, πριν ακόμη θριαμβεύσει ως άθλημα το σκι. Πολλά αθλητικά γεγονότα, όπως οι ιπποδρομίες στην παγωμένη λίμνη του Σεν Μόριτς (που ξεκίνησαν από το 1907), συμβάλλουν στη φήμη της περιοχής. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1928 και του 1948 διεξήχθησαν στο Σεν Μόριτς. Μετά τα σκοτεινά χρόνια των 2 Παγκόσμιων πολέμων και την οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου η τουριστική κίνηση άρχισε να αυξάνεται ραγδαία. Η τουριστική ανάπτυξη της δεκαετίας '50 και '60 έφερε έκρηξη στην οικοδομική δραστηριότητα. Το 2004 το Σεν Μόριτς διέθετε 5.642 ξενοδοχειακές κλίνες και 7.500 κλίνες σε μονάδες άλλου τύπου. Το 2005 το 78% των θέσεων εργασίας ανήκαν στον Τριτογενή τομέα.
Η γλώσσα των κατοίκων της περιοχής ήταν αρχικά η Ρομανσική γλώσσα. Η γερμανοποίηση του Σεν Μόριτς ξεκίνησε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Το 2000, το 67% του πληθυσμού είχε τη γερμανική για μητρική γλώσσα, και μόλις το 5,4% Ρομανσική.[5]
Το Σεν Μόριτς διεκδικεί αρκετές πρωτιές στην ιστορία του:[7]
- 1864 πρώτο γραφείο τουρισμού στην Ελβετία
- 1878 πρώτη ηλεκτροδότηση στην Ελβετία, στο ξενοδοχείο Kulm
- 1882 πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παγοδρομιών
- 1880 πρώτο τουρνουά Κέρλινγκ στην Ευρώπη
- 1889 πρώτη τηλεφωνική σύνδεση στο Καντόνι του Γκριτζόνι
- 1896 πρώτο ηλεκτρικό τραμ στις Άλπεις
- 1929 πρώτη σχολή σκι στην Ελβετία
- 1979 πρώτο τουρνουά γκολφ σε παγωμένη λίμνη στην Ευρώπη
- 1985 πρώτο τουρνουά πόλο σε παγωμένη λίμνη
- 1987 πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα σνόουμπορντ στην Ευρώπη
- 1989 πρώτος αγώνας κρίκετ σε παγωμένη λίμνη.
Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Σεν Μόριτς διοργανώθηκαν οι 2οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες το 1928 και οι 5οι το 1948, οι πρώτοι μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1928 τα αθλήματα ήταν: Μπόμπσλεϊ, Σκι αντοχής, Καλλιτεχνική παγοδρομία, Χόκεϊ επί πάγου, Σκανδιναβικό σκι, Σκέλετον, Άλμα με σκι και Παγοδρομία ταχύτητας.[8] Το 1948 είχε προστεθεί το Αλπικό σκι.[9]
Το Σεν Μόριτς έχει φιλοξενήσει:
- 18 Παγκόσμια πρωταθλήματα Μπόμπσλεϊ (1931, 1935, 1937, 1947, 1955, 1957, 1959, 1965, 1970, 1974, 1977, 1982, 1987, 1990, 1997, 2001, 2007 και 2013)
- 1 Παγκόσμιο πρωτάθλημα Λουτζ, το 2000
- 5 Παγκόσμια πρωταθλήματα Σκέλετον (1982, 1989, 1998, 2007 και 2013)
- 11 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Μπόμπσλεϊ
- 5 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Σκέλετον
- 4 Παγκόσμια πρωταθλήματα Μπόμπσλεϊ εφήβων
- 1 Παγκόσμιο πρωτάθλημα Σκέλετον εφήβων
και πολλές διοργανώσεις του Παγκοσμίου κυπέλλου Μπόμπσλεϊ, Λουτζ και Σκέλετον. Οι αγώνες διεξάγονται στην πίστα Olympia Bobrun St. Moritz–Celerina, μήκους 1,72 χιλιομέτρων, μια φυσική πίστα για Μπόμπσλεϊ, Λουτζ και Σκέλετον, που βρίσκεται μεταξύ Σεν Μόριτς και του γειτονικού δήμου Celerina/Schlarigna. Η πίστα εγκαινιάστηκε το 1904 και είναι η παλαιότερη αλλά και η μοναδική στον κόσμο που δεν ψύχεται τεχνητά και χρησιμοποιείται ακόμη σε διεθνείς διοργανώσεις.[10]
- 1 Παγκόσμιο πρωτάθλημα Καλλιτεχνικής παγοδρομίας το 1914
- 3 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Καλλιτεχνικής παγοδρομίας
- 4 Παγκόσμια πρωταθλήματα Αλπικού σκι (1934, 1974, 2003, 2017) και πολλές διοργανώσεις του Παγκοσμίου και του Ευρωπαϊκού κυπέλλου
- επίσης έχει φιλοξενήσει πολλές διοργανώσεις του Παγκοσμίου κυπέλλου στο Σκανδιναβικό σκι
Από το 1985, φιλοξενεί το Snow Polo St. Moritz, ένα τουρνουά με πολλές από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου, με τους αγώνες να διεξάγονται στην παγωμένη λίμνη του Σεν Μόριτς.[11] Η λίμνη του Σεν Μόριτς είναι επίσης ο τόπος διεξαγωγής πολλών παγκοσμίων πρωταθλημάτων ιστιοπλοΐας και ιστιοσανίδας κατά τους θερινούς μήνες.
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Μουσείο Σεγκαντίνι[12], αφιερωμένο στον Ιταλό ζωγράφο Τζοβάννι Σεγκαντίνι, ο οποίος έζησε τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής του στην περιοχή του Σεν Μόριτς.
- Το Μουσείο της κοιλάδας της Ενγκαντίνας [13] που ιδρύθηκε το 1906. Διαθέτει 21 εκθεσιακούς χώρους, η καρδιά του μουσείου είναι οι αίθουσες με αυθεντική διακόσμηση του 18ου-19ου αιώνα.
- Το Μουσείο Μπέρρυ που άνοιξε το 2004. Εκτίθενται πολυάριθμα έργα του ντόπιου ζωγράφου Πέτερ Ρόμπερτ Μπέρρυ (1864–1942). Εκτός από τους πίνακες, στο μουσείο φυλάσσεται και το εκτεταμένο αρχείο του Μπέρρυ. Αυτό αποτελείται από βιβλία, επιστολές, σημειώσεις, ημερολόγια, μουσική και πολλά έγγραφα σχετικά με την ανάπτυξη της λουτρόπολης του Σεν Μόριτς, στην οποία ο Μπέρρυ είχε παίξει σημαντικό ρόλο με την ιδιότητα του γιατρού.[14]
- Η Ευαγγελική Μεταρρυθμισμένη[σημ. 1] εκκλησία του Σεν Μόριτς, του 1785-1787. Ο νεογοτθικός πύργος του καμπαναριού χρονολογείται από το 1896/1897.
- Ο Καθολικός Ναός του Αγίου Μαυρικίου, του 1867 σε νεορομανικό ρυθμό.
- Ο Καθολικός ναός του Αγίου Κάρλο Μπορρομέο, του 1889.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Το Σεν Μόριτς προσηλυτίστηκε στην προτεσταντική πίστη το 1577
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 4660. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018.
- ↑ www
.chgemeinden .ch /wAssets /docs /verband /deutsch /2021 _Liste _Mitglieder _Stand-01 _01 .pdf. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021. - ↑ 3,0 3,1 «Arealstatistik Standard - Gemeinden nach 4 Hauptbereichen». Federal Statistical Office. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Bilanz der ständigen Wohnbevölkerung nach institutionellen Gliederungen, Staatsangehörigkeit (Kategorie), Geschlecht und demographischen Komponenten». Federal Statistical Office. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Jürg Rageth, Silvio Margadant (21 Ιανουαρίου 2011). «Saint-Moritz». Dictionnaire historique de la Suisse. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022.
- ↑ Σωφρόνιος Ευστρατιάδης (1995). «Μαυρίκιος μάρτυς και οι συν αυτῶ». Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αθήνα: Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. σελίδες 328–9.
- ↑ «History». www.stmoritz.ch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022.
- ↑ «St. Moritz 1928». Δ.Ο.Ε. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.
- ↑ «St. Moritz 1948». Δ.Ο.Ε. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.
- ↑ «Olympia Bobrun St. Moritz–Celerina». Επίσημος ιστότοπος της πίστας. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.
- ↑ «Snow Polo St. Moritz». Snow Polo St. Moritz, επίσημος ιστότοπος. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.
- ↑ «Segantini Museum St. Moritz». Επίσημος ιστότοπος του Μουσείου Σεγκαντίνι. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ «MUSEUM ENGIADINAIS». Επίσημος ιστότοπος του μουσείου της Ενγκαντίνας. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ «Berry Museum». Επίσημος ιστότοπος του Μουσείου Μπέρρυ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|