Σαιν ντε Πουί
| Σαιν ντε Πουί | |
|---|---|
 | |
 | |
| Ύψος | 1446, Πουί ντε Ντομ |
| Οροσειρά | Μασίφ Σαντράλ |
| Ηλικία | 8.600 έως 95.000 χρόνια |
| Ήπειρος | Ευρώπη |
| Χώρες | Γαλλία |
| Συντεταγμένες | 45°30′N 2°48′E / 45.5°N 2.8°E°,° |
| wikidata () | |
Η οροσειρά Σαιν ντε Πουί (γαλλικά: Chaîne des Puys), που ονομάζεται επίσης Μον Ντομ (γαλλικά: Monts Dômes), είναι ένα σύνολο 80 ηφαιστείων, μια οροσειρά ηφαιστειακών βουνών που εκτείνεται σε έκταση μεγαλύτερη των 45 χιλιομέτρων στο βόρειο τμήμα του Κεντρικού Ορεινού Όγκου (Μασίφ Σαντράλ) της Γαλλίας. Αυτό το σύνολο είναι μέρος των ηφαιστείων της Ωβέρνης, τα οποία αποτελούν τμήμα του Φυσικού Περιφερειακού Πάρκου των ηφαιστείων της Ωβέρνης.
Η Σαιν ντε Πουί, που συνδέεται με το ρήγμα της Λιμάνι, εγγράφηκε στις 2 Ιουλίου 2018 στον κατάλογο των φυσικών χώρων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO ως «χώρος υψηλού τεκτονικού ενδιαφέροντος».
Τοπωνυμία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα της οροσειράς των ηφαιστειακών βουνών προέρχεται από τους γαλλικούς όρους:
- Chaîne, που σημαίνει οροσειρά (και αλυσίδα)
- puy, που αναφέρεται σε ένα ηφαιστειογενές βουνό με στρογγυλεμένη κορυφή.
Γεωγραφική θέση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σαιν ντε Πουί βρίσκεται στο Φυσικό περιφερειακό πάρκο των Ηφαιστείων της Ωβέρνης, δυτικά του Κλερμόν-Φεράν, στο νομό Πουί-ντε-Ντομ της διοικητικής περιοχής Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Πρόκειται για μια ομάδα ηφαιστείων ευθυγραμμισμένη κατά μήκος ενός άξονα βορρά-νότου, σε μια ζώνη πλάτους 3 έως 5 χιλιομέτρων και μήκους περίπου 45 χιλιομέτρων.[1]
Η Σαιν ντε Πουί περιβάλλεται από τις ακόλουθες φυσικές περιοχές:
- στα δυτικά και στα βόρεια από τα Κομπράιγ.
- στα ανατολικά από την Λιμάνι.
- στα νοτιοδυτικά από τα όρη Ντορ.
Με προσανατολισμό από βορρά προς νότο, η οροσειρά εκτείνεται παράλληλα προς το ρήγμα που οριοθετεί την κοιλάδα Λιμάνι προς τα δυτικά.
Στα νοτιοδυτικά της οροσειράς των ηφαιστειακών βουνών υψώνονται, σε απόσταση, άλλοι ηφαιστειακοί ορεινό όγκοι: η οροσειρά που σχηματίζουν τα όρη Ντορ και το ισχυρό ηφαιστειακό σύμπλεγμα του Καντάλ, με διάμετρο 40 χιλιομέτρων.
Διαδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οροσειρά διασχίζεται σε όλο το μήκος της από το μονοπάτι μεγάλων αποστάσεων GR4, που εκτείνεται από τον Ατλαντικό ωκεανό έως τη Μεσόγειο θάλασσα.
Τα ηφαίστεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα ηφαίστεια της περιοχής χρονολογούνται από την τεταρτογενή περίοδο, οι πρώτες εκρήξεις εμφανίστηκαν πριν από 70.000 χρόνια περίπου, η πιο πρόσφατη εμφανίστηκε περίπου πριν από 8.000 χρόνια. Ορισμένα από αυτά τα ηφαίστεια έχουν κρατήρες, άλλα όχι.
Στην περιοχή υπάρχουν τρεις τύποι ηφαιστείων:
- Ηφαίστεια στρομβολιανού τύπου, τα συχνότερα της οροσειράς: ο κώνος σχηματίζεται από τη συσσώρευση των εκτοξευμένων σκωριών και στην κορυφή σχηματίζεται ο κρατήρας όταν η πίεση είναι υπερβολική: οι πυροκλαστικές ροές της λάβας εκπέμπονται και μπορεί να είναι πολύ μεγάλες, ανάλογα με τη ρευστότητα της λάβας. Κάποιες ροές, εμποδίζοντας την κοίτη ενός ποταμού, συμβάλλουν στο σχηματισμό λιμνών, όπως για παράδειγμα η λίμνη του Αιντά.
- Ηφαίστεια τύπου όρους Πελέ σχηματίζονται από την προοδευτική εξώθηση μιας πολύ ιξώδους λάβας που συσσωρεύεται υπό μορφή θόλου. Ο θόλος μπορεί να εκραγεί βίαια απελευθερώνοντας αέρια: αυτές οι καυτές ατμίδες διασκορπίζονται οριζόντια με πολύ μεγάλη ταχύτητα καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Κανένας κρατήρας δεν είναι ορατός, αφού, πρακτικά, δεν υπάρχουν ροές λάβας. Το Πουί ντε Ντομ είναι η πιο γνωστή κορυφή αυτού του τύπου, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα, όπως το Πουί Σοπίν ή το Γκραν-Σαρκουί.
- Μάαρ, που είναι οι κοιλότητες στις οποίες έχει σχηματιστεί λίμνη, είναι το αποτέλεσμα κάποιας βίαιης εκρηξιγενούς δραστηριότητας μαγματικού αερίου, όπως η λίμνη Γκουρ ντε Ταζενά.
Οι κορυφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Στο κέντρο, και υψηλότερη από τις 80 κορυφές αυτής της οροσειράς ηφαιστειακών βουνών, βρίσκεται το Πουί ντε Ντομ με 1.464 μέτρα υψόμετρο, ύψους 600 μέτρων πάνω από το οροπέδιο (το οποίο βρίσκεται στα 800 μέτρα περίπου) πάνω στο οποίο βρίσκονται όλα τα άλλα ηφαίστεια (τα υπόλοιπα δεν υπερβαίνουν τα 200 μέτρα). Λίγο πιο ανατολικά, κοντά στο Ρουαγιά βρίσκεται το Πουί ντε Γκραβενουάρ σε υψόμετρο 821 μέτρων.
Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2002 ιδρύθηκε[2] το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ηφαιστείων Βυλκανιά[3] ένα πάρκο ψυχαγωγίας που επιτρέπει σε όλους να κατανοήσουν καλύτερα τη λειτουργία των ηφαιστείων και του πλανήτη μας. Με σύγχρονα μέσα παρουσιάζει τα τοπία της Ωβέρνης και το Σαιν ντε Πουί, τη συναρπαστική ιστορία των ηφαιστείων και των θρύλων τους, τις ομορφιές, τις αδυναμίες και την επίδραση των ηφαιστείων στη γη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Maurice Krafft et François-Dominique de Larouzière, Guide des volcans d'Europe et des Canaries, Paris, 1991, 455 p.(ISBN 2-603-00813-7), p. 58-62.
- ↑ με πρωτοβουλία του Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν, που ήταν πρόεδρος της περιοχής Ωβέρνη.
- ↑ . «vulcania.com».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Σαιν ντε Πουί (γαλλικά)
|