Σαζκάρ Χανιμεφέντι
Σαζκάρ Καντινεφέντι سازکار خانم | |
---|---|
![]() | |
Γέννηση | Ζεκιγιέ Μάαν 8 Μαΐου 1873 Καγιαλάρ, Ανταπαζαρί, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 1945 (71/72 ετών) Βηρυτός, Λίβανος |
Τόπος ταφής | Τέμενος Σουλτάνου Σελίμ, Δαμασκός, Συρία |
Σύζυγος | Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ |
Επίγονοι | Ρεφιά Σουλτάν |
Οίκος | Μάαν (από την γέννηση) Οσμανιδών (από τον γάμο) |
Πατέρας | Ρετζέπ Μπατά Μάαν |
Μητέρα | Ρουκιγιέ Χαβά Χανίμ |
Θρησκεία | Ισλαμισμός |
δεδομένα ( ) |
Η Σαζκάρ Χανιμεφέντι (Οθ. Τούρκικα:سازکار خانم) (Τούρκικα: Sazkar Hanimefendi, 8 Μαΐου 1873 - 1945) ήταν η δέκατη σύζυγος του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Onuncu Sazkar Hanim Efendi Hazretleri
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ζεκιγιέ γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1873 στο Καγιαλάρ του Ανταπαζαρί, ήταν μέλος της ευγενούς οικογένειας της Αμπχαζίας, Μάαν. Ο πατέρας της ήταν ο Ρετζέπ Μπατά Μπέης Μάαν. Ήταν η πρώτη ξαδέρφη της Μπεχιτζέ Χανιμεφέντι, δωδέκατη σύζυγος του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄.
Παρουσιάστηκε στο αυτοκρατορικό χαρέμι από την Αμπχαζιανή σύζυγο του Τσορλουλουζάντε Μαχμούτ Τζελαλεντίν Πασά, Μπιντάρ Χανίμ, και πήρε το όνομα Σαζκάρ. Παντρεύτηκε τον Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ στις 31 Αυγούστου 1890 στο Παλάτι Γιλντίζ. Της δόθηκε ο τίτλος "Τρίτη τυχερή". Στις 15 Ιουνίου 1891, ένα χρόνο μετά το γάμο, γέννησε το μοναδικό της παιδί, μια κόρη, τη Ρεφιά Σουλτάν.
Στις 27 Απριλίου 1909, ο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ συνελήφθη και στάλθηκε σε εξορία στη Θεσσαλονίκη, και η Σαζκάρ τον ακολούθησε για κάποιο χρονικό διάστημα και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1910.
Αρxικά εγκαταστάθηκε με την κόρη της, και αργότερα με την Πεγιεβεστέ Χανιμεφέντι, μια άλλη σύζυγο του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, στο αρχοντικό της στο Σισλί. To 1918 μετά τον θάνατο του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ το επίδομα της Σαζκάρ ως χήρα ήταν 5.000 ακτσές. Το 1920, κάθε επιδότηση αυξήθηκε σε 10.000. Ωστόσο, το 1923, της στερήθηκε εντελώς.
Το 1924, η αυτοκρατορική οικογένεια στάλθηκε σε εξορία. Η Σαζκάρ πήγε στη Βηρυτό του Λιβάνου με την κόρη της, όπου πέθανε το 1945, ενώ έζησε την κόρη της για επτά χρόνια. Θάφτηκε στο Τζαμί του Σουλτάνου Σελίμ της Δαμασκού στη Συρία.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
|