Σίμος Μενάρδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σίμος Μενάρδος
Γέννηση1871[1]
Μυτιλήνη[1]
Θάνατος1933[1]
Αθήνα[1]
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςφιλολογία, Ελληνική φιλολογία, Ελληνική λογοτεχνία και μετάφραση
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Ιδιότηταποιητής, συγγραφέας, φιλόλογος, μεταφραστής και παιδαγωγός

Ο Σίμος Μενάρδος (Μυτιλήνη, 1871 - Αθήνα, 1933)[2] ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, συγγραφέας, ποιητής και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε νομικά και φιλολογία στην Αθήνα και διετέλεσε Σχολάρχης της Ελληνικής Σχολής Λάρνακας μέχρι το 1898, οπότε και παραιτήθηκε και άσκησε την δικηγορία στην Κύπρο. Το 1907 διορίστηκε επόπτης της Παιδείας της Κύπρου και ήταν από τους ιδρυτές του Κυπριακού Μουσείου στη Λευκωσία.[3] Έκτακτος καθηγητής (λέκτορας της Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής Φιλολογίας) στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το 1908 και μόνιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1911 έως το 1933, το 1925 - 1926 ήταν και πρύτανης του πανεπιστημίου. Δίδαξε επίσης νεώτερη ελληνική ποίηση το 1919 στο King's College του Λονδίνου, καθώς και στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Από το 1926 ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Στις 25 Μαρτίου 1929, εκφώνησε λόγο στην συνεδρία της Ακαδημίας για την βράβευση απ᾿αυτήν με αργυρά μετάλλια του έργου του ζεύγους Σικελιανού για την Δελφική Προσπάθεια του.

Μετέφρασε πολλά έργα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, έγραψε ποιήματα και μελέτες σχετικά με την Κυπριακή διάλεκτο και τα τοπωνύμια της Κύπρου και μετέφρασε την Ιστορία της Ελληνικής λογοτεχνίας του Gilbert Murray.

Ο Κωστής Παλαμάς του αφιέρωσε ένα ποίημά του με τίτλο «Στον Σίμο Μενάρδο» από την συλλογή του Δειλοί καί Σκληροί Στίχοι.[4]

Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Ρήγαινα, 1901
  • Τοπωνυμικαί και λαογραφικαί μελέται
  • Περί των ονομάτων των Κυπρίων, 1904
  • Θρήνος της Κύπρου, 1906
  • Τοπωνυμικόν της Κύπρου, 1907
  • The value of byzantine and modern greek in hellenic studies: an inaugural lecture delivered before the university, 1908 (1909)
  • Δύο Ζακυνθηνοί ποιηταί, 1910
  • Επιτύμβιοι επιγραφαί εκ Κύπρου, 1910
  • Η εν Κύπρω Ιερά Μονή της Παναγίας του Μαχαιρά, 1914
  • Πανηγυρικός εις την προέλασιν του ελληνικού στρατού : εκφωνηθείς τη 13 Μαίου 1920 / Μενάρδος, Σίμος, ; Πολέμης, Ιωάννης, 1920
  • 1821-1921 : Τρεις λόγοι / Σίμου Μενάρδου, 1921
  • Ο κριτής των κριτών : απάντησις, 1923
  • Στέφανος : Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων / κατά μετάφρασιν Σίμου Μενάρδου, 1924
  • Περί των αρκτικών φωνηέντων, 1925
  • Περί της διαθέσεως των κυπριακών ρημάτων, 1925
  • Λόγος εκφωνηθείς εν τη μεγάλη αιθούση του Πανεπιστημίου τη 28 Φεβρουαρίου 1926 κατά την ανάληψιν της πρυτανείας του Πανεπιστημιακού έτους 1925-1926, 1926
  • Περί των τοπικών επιθέτων της νεωτέρας ελληνικής, 1927
  • Επιγράμματα, 1930
  • Περί τοπωνυμίων της νήσου Τήνου, Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών
  • Ενας χαρακτηρισμός: ο Ψυχάρης, η δημοτική, η εποχή του
  • Γλωσσικαί μελέται
  • Εμμανουήλ Ροΐδης
  • Ποιοι ήσαν ο Τσάκωνες
  • Εξέλιξις και προφορά της ελληνικής: τέσσερα οξφορδιανά μαθήματα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 www.biblionet.gr/author/5108. Ανακτήθηκε στις 28  Ιανουαρίου 2017.
  2. Μενάρδος, Σίμος, 1871-1933 BiblioNet
  3. Merrillees, Robert Stuart (2005). «Towards a fuller history of the Cyprus Museum». Cahiers du Centre d’Études Chypriotes 35 (1): 191–214. doi:10.3406/cchyp.2005.1482. https://www.persee.fr/doc/cchyp_0761-8271_2005_num_35_1_1482. 
  4. «Κωστής Παλαμάς: Στο Σίμο Μενάρδο». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]