Σίβυλλα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ

Σίβυλλα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	21 Ιανουαρίου 1675; Ράτσεμπουργκ
Θάνατος	10 Ιουλίου 1733; Έτλινγκεν
Τόπος ταφής	Schloss Rastatt
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Λουδοβίκος Γουλιέλμος του Μπάντεν-Μπάντεν
Τέκνα	Λουδοβίκος Γεώργιος του Μπάντεν-Μπάντεν; Αυγούστα του Μπάντεν-Μπάντεν; Αύγουστος Γεώργιος του Μπάντεν-Μπάντεν
Γονείς	Ιούλιος Φραγκίσκος της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ και Χέντβιχ του Παλατινάτου-Ζούλτσμπαχ
Αδέλφια	Άννα Μαρία Φραντσέσκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ
Οικογένεια	House of Ascania (Saxony-Lauenburg branch)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αντιβασιλέας
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Η Σίβυλλα (γερμ. Sibylle von Saxen-Lauenburg, 21 Ιανουαρίου 1675 - 10 Ιουλίου 1733) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν κόρη του Δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ και με τον γάμο της έγινε μαργραβίνη του Μπάντεν-Μπάντεν. Ο σύζυγός της Λουδοβίκος Γουλιέλμος, λόγω των στρατιωτικών επιτυχιών του απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ήταν γνωστός ως Τύρκενλουις (= Λουδοβίκος ο Τούρκος). Αυτή έδρασε ως επίτροπος του Μπάντεν-Μπάντεν (1707 - 1727) για τον γιο της Λουδοβίκο Γεώργιο. ^[4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεανική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Φραγκίσκη Σίβυλλα Αυγούστα γεννήθηκε το 1675 στο Κάστρο Ράτσεμπουργκ. Ήταν η δεύτερη κόρη του Ιουλίου Φραγκίσκου της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ και της Εδβίγης των Βίττελσμπαχ, κόρης του Χριστιανού Αυγούστου του Ζούλτσμπαχ.

Το 1676 η οικογένεια μετακόμισε στο Σλάκενβερτ στη Βοημία, όπου εκείνη και η αδελφή της πέρασαν τη νεότητά τους. Η μεγαλύτερη αδερφή της Άννα Μαρία Φραγκίσκη παντρεύτηκε τον Τζαν Γκαστόνε των Μεδίκων, Μεγάλο Δούκα της Τοσκάνης. Όταν η μητέρα τους απεβίωσε το 1681, η εκπαίδευσή τους ανατέθηκε στην κόμισσα Εύα Πολυξένα φον Βέρσοβιτς (1699). Η εκπαίδευσή τους ήταν στην τέχνη της αυλικής εθιμοτυπίας, τη συνομιλία, τη ζωγραφική και τη μουσική, που εθεωρείτο η παραδοσιακή εκπαίδευση για μία γυναίκα στην εποχή εκείνη. Εκπαιδεύτηκε επίσης από τον πάππο της Χριστιανό Αύγουστο του Ζούλτσμπαχ.

Δεδομένου ότι οι δύο αδελφές ήταν τα μόνα επιζώντα παιδιά του Δούκα και της Δούκισσας της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ, ήταν επιθυμητές υποψήφιες για γάμο λόγω της κληρονομιάς τους, την οποία θα μπορούσαν να δικαιούνται κατά το τέλος του πατέρα τους το 1689.

Όταν απεβίωσε ο πατέρας της, η αδελφή της θα γινόταν Δούκισσα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ από μόνη της και θα έδινε το δουκάτο στα παιδιά της. Ο πατέρας τους -σύμφωνα με το κουτσομπολιό της Αυλής- φαίνεται να δηλητηριάστηκε: ο ένοχος φέρεται να είναι η Κόμισσα φον Βέρσοβιτς.

Με το τέλος του, ο κλάδος Λάουενμπουργκ του Οίκου των Ασκάνια εξέλιπε από άρρενα μέλη. Ωστόσο η κληρονομία σε θήλεα μέλη ήταν δυνατή στους νόμους του Σαξονίας-Λάουενμπουργκ. Έτσι η νόμιμες κληρονόμοι του δουκάτου, η Άννα Μαρία Φραγκίσκη και η αδερφή της Σίβυλλα, αγωνίστηκαν για τη διαδοχή της πρώτης. Αυτό διότι η εξαδέλφη τού Ιουλίου Φραγκίσκου, η Ελεονώρα Καρλόττα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ-Φράντσχαγκεν, διεκδίκησε τη διαδοχή. Το ασθενές δικαίωμα διαδοχής τους προσβλήθηκε από τον Γεώργιο Γουλιέλμο του γειτονικού Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ - Τσέλλε, ο οποίος εισέβαλε στη Σαξονία-Λάουενμπουργκ με τα στρατεύματά του, αναστέλλοντας έτσι την ανάληψη της εξουσίας της Άννας Μαρίας στο δουκάτο.

Επίσης άλλες μοναρχίες διεκδικούσαν τη διαδοχή, προκαλώντας μία σύγκρουση στην οποία ενεπλάκησαν τα γειτονικά δουκάτα του Μεκλεμβούργου-Σβερίν και του δανικού Χόλσταϊν, τα πέντε πριγκιπάτα του Άνχαλτ, που κυβερνούνταν από τους Ασκάνια, ο Εκλέκτορας της Σαξονίας, που είχε διαδεχθεί τους Ασκάνια στη Σαξονία-Βίττενμπεργκ το 1422, η Σουηδία και το Βραδεμβούργο. Η σύγκρουση επιλύθηκε τελικά στις 9 Οκτωβρίου 1693 (στο Χάμπουργκερ Βέρλαϊχ), εκτοπίζοντας οριστικά την Άννα Μαρία και τη Σίβυλλα. Οι δύο αδελφές δεν παραιτήθηκαν ποτέ από τη διεκδίκηση.

Ο αυτοκράτορας Λεοπόλδος Α΄ απέρριψε τη διαδοχή στο Τσέλλε και συνεπώς διατήρησε το Χάντελν, έδαφος ξεχωριστό από τη Σαξονία-Λάουενμπουργκ, το οποία ήταν μακριά από το Τσέλλε. Μόνο το 1728 ο γιος του, ο αυτοκράτορας Κάρολος ΣΤ΄, το απέδωσε στον Γεώργο Β΄ Αύγουστο με τη Σαξονία-Λάουενμπουργκ, νομιμοποιώντας τελικά την de facto ανάληψή του από τον παππού του το 1689 και το 1693. Το 1731 ο Γεώργιος Β΄ Αύγουστος απέκτησε επίσης το Χάντελν από την αυτοκρατορική κηδεμονία.

Γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σίβυλλα επρόκειτο να παντρευτεί τον Ευγένιο της Σαβοΐας-Καρινιάν, αλλά προτίμησε τον άλλο υποψήφιο, τον μεγαλύτερο και πένητα Μάργραβο του Μπάντεν-Μπάντεν, που είχε χάσει σχεδόν τα πάντα λόγω του πολέμου με τη Γαλλία.

Η Σίβυλλα μνηστεύθηκε λοιπόν με τον Λουδοβίκο Γουλιέλμο του Μπάντεν-Μπάντεν, περίπου 20 έτη μεγαλύτερό της και χωρίς παιδιά. Ήταν επίσης γνωστός ως "Τουρκικός Λουδοβίκος" (Türkenlouis) λόγω των διάσημων εκστρατειών του εναντίον των Οθωμανών και των προσπαθειών του εναντίον τού Λουδοβίκου ΙΔ΄ στο πεδίο μάχης ως μέρος του αυτοκρατορικού στρατού.

Έτσι ο Λουδοβίκος Γουλιέλμος ταξίδεψε για να γνωρίσει τη νεαρή του νύφη στη Βοημία.

Μαργραβίνη του Μπάντεν-Μπάντεν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτός έφτασε στη Βοημία στις 10 Ιανουαρίου 1690. Το ζευγάρι μνηστεύθηκε στις 14 Ιανουαρίου και ο γάμος έγινε στις 27 Μαρτίου 1690, όταν η Σίβυλλα ήταν 15 ετών. Το ζευγάρι θα παντρευόταν στο Κάστρο Ράουντνιτς, την κύρια κατοικία του Μαργράβου, αλλά αυτό είχε καταστραφεί από τους Γάλλους. Ως αποτέλεσμα οι νεόνυμφοι έμειναν στο Όστροφ στην περιοχή του Κάρλσμπαντ (νυν Κάρλοβυ Βάρυ). Αν και κυβερνών πρίγκιπας, ο Λουδοβίκος Γουλιέλμος του Μπάντεν-Μπάντεν ήταν στρατηγός εν αποστρατεία, είκοσι χρόνια μεγαλύτερος από τη Σίβυλλα.

Τότε ο Αυτοκράτορας θεωρούσε ότι η αδελφή της θα παντρευόταν τον Eυγένιο της Σαβοΐας, λόγω της υπηρεσίας του προς τον Αυτοκράτορα. Αλλά αυτή παντρεύτηκε πρώτα τον Φίλιππο Γουλιέλμο του Νόιμπουργκ, γιο του Φιλίππου Γουλιέλμου του Παλατινάτου και της Eλισάβετ Αμαλίας της Έσσης-Ντάρμστατ. Όταν ο Φίλιππος Γουλιέλμος απεβίωσε το 1693, αυτή παντρεύτηκε τον Τζιαν Γκαστόνε των Μεδίκων, Μεγάλο Δούκα της Τοσκάνης και γιο του Κόζιμο Γ΄ της Τοσκάνης και της Mαργαρίτας Λουίζας της Ορλεάνης ^[5] ( εξαδέλφης του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας).

Ωστόσο λίγο μετά τον γάμο του με τη Σίβυλλα, ο Λουδοβίκος Γουλιέλμος συμμετείχε και πάλι στον πόλεμο εναντίον των Οθωμανών. Η μάχη του Σλάνκαμεν το 1691 ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβός του.

Η ανταλλαγή επιστολών μεταξύ της νεαρής Σιβύλλας και του συζύγου της έχει χαθεί έκτοτε, αλλά η Σίβυλλα είχε στενή σχέση με τον παππού της, τον Χριστιανό Αύγουστο του Ζούλτσμπαχ. Από αυτά τα γράμματα είναι προφανές ότι ο Χριστιανός Αύγουστος λάτρευε τη νεότερη εγγονή του.

Στα πρώτα χρόνια του γάμου, η Σίβυλλα συχνά χωριζόταν από τον σύζυγό της και είχε πολύ χρόνο να καλλιεργεί τα προσωπικά της ενδιαφέροντα. Αλλά σύντομα άρχισε να ασχολείται με τη διαχείριση της περιουσίας τους, μία εμπειρία που απέφερε πολύ όφελος αργότερα.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ζευγάρι είχε εννέα παιδιά συνολικά, αλλά επρόκειτο να δει τα περισσότερα από αυτά να αποβιώνουν σε παιδική ηλικία. Όσον αφορά τα παιδιά της, η Σίβυλλα ονομάστηκε άτυχη: η πρώτη της εγκυμοσύνη έληξε σε αποβολή, το πρώτο παιδί έζησε για έξι μήνες, το δεύτερο για 4 χρόνια, το τρίτο για 6 χρόνια, το τέταρτο για 2 χρόνια, το πέμπτο απεβίωσε μετά από 6 έτη και το έβδομο 6 ετών. Έτσι από τα εννέα παιδιά του ζευγαριού, μόνο τρία έφτασαν στο 10ο έτος της ζωής τους: δύο γιοί και μία κόρη. Από τους δύο γιους, ο ένας ήταν άτεκνος και ο άλλος είχε μόνο μία κόρη, η οποία με τη σειρά της ήταν χωρίς παιδιά. Οι μοναδικοί απόγονοί της είναι μέσω της κόρης της Aυγούστας, που παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο της Ορλεάνης, εγγονό του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Μέσω της Aυγούστας, η Σίβυλλα ήταν η γιαγιά του Λουδοβίκου Φιλίππου Α΄ των Γάλλων. Η Αυγούστα απεβίωσε στον τοκετό σε ηλικία 21 ετών.

Λεοπόλδος Γουλιέλμος (Γκύνσμπουργκ, 1694 - Γκύνσμπουργκ, 1695, σύμφωνα με άλλες πηγές: 1695 – 1696).
Καρλόττα (Γκύνσμπουργκ, 1696 - Γκύνσμπουργκ, 1700).
Κάρολος Ιωσήφ (Άουγκσμπουργκ, 1697 - Σλάκενβερτ, 1703).
Βιλελμίνη (Σλάκενβερτ, 1700 - Σλάκενβερτ, 1702). ^[6]
Λουίζα (Νυρεμβέργη, 1701 - 1707).
Λουδοβίκος Γεώργιος Σιβέρτος (Έττλινγκεν, 1702 - Ράστατ, 1761), Μάργραβος του Μπάντεν-Μπάντεν.
Γουλιέλμος Γεώργιος Σιβέρτος (Aσάφφενμπουργκ, 1703 - Μπάντεν-Μπάντεν, 1709).
Αυγούστα Μαρία Ιωάννα (Aσάφφενμποργκ, 1704 - Παρίσι, 1726), παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο της Ορλεάνης, και είχε έναν γιο. Ήταν πρόγονος του Λουδοβίκου Φιλίππου Α΄ της Γαλλίας.
Aύγουστος Γεώργιος Σιβέρτος (Ράστατ, 1706 - Ράστατ, 1771), Μάργραβος του Μπάντεν-Μπάντεν, παντρεύτηκε τη Mαρία Βικτωρία του Άρενμπεργκ.

Όταν ο δεύτερος γιος της, Κάρολος Ιωσήφ, απεβίωσε το 1703, η Σίβυλλα έκανε ένα πρώτο προσκύνημα στο Αββαείο της Παναγίας των Ερημιτών στο Άινζιεντελν. Ακολούθησαν άλλα επτά προσκυνήματα.

Αρχιτεκτονική κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κάστρο Ράστατ στο Ράστατ.

Το "Αγαπημένο κάστρο" (*Schloss Favorite*) χτίστηκε από τη Σίβυλλα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Otto Flake: Türkenlouis. Gemälde einer Zeit . 2. Αυλαία. Fischer, Frankfurt am Main 1988,(ISBN 3-596-25788-3)
Saskia Esser: Leben und Werk der Markgräfin Franziska Sibylla Augusta . Ausstellungskatalog, Stadt Rastatt, Rastatt 1983,(ISBN 3-923082-01-0)
Clemens Jöckle: Maria-Einsiedeln-Kapelle Rastatt . Schnell & Steiner, Ρέγκενσμπουργκ 1999,(ISBN 3-7954-5971-0)
Hans-Georg Kaack: Markgräfin Sibylla Augusta. Die große badische Fürstin der. Μπαρότζεϊτ . Stadler, Konstanz 1983,(ISBN 3-7977-0097-0)
Άννα Μαρία Ρέννερ: Sybilla Augusta. Markgräfin von Μπάντεν. Die Geschichte eines denkwürdigen Lebens . 4. Αυλαία. Müller, Καρλσρούη 1981,(ISBN 3-7880-9665-9)
Gerlinde Vetter: Zwischen Glanz und Frömmigkeit. Der Hof der badischen Markgräfin Sibylla Augusta . Katz, Gernsbach 2006,(ISBN 3-938047-19-4)
Rudolf Sillib: Schloß Favorite und die Eremitagen der Markgräfin Franziska Sibylla Augusta von Baden-Baden. Neujahrsblätter der Badischen Historischen Kommission, Neue Folge 17. Carl Winters Universitätsbuchhandlung, Χαϊδελβέργη 1914.

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0201988. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
↑ p22019.htm#i220189. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ van de Pas, Leo. «Ludwig Georg Simpert von Baden». tuerkenbeute.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010.
↑ Grand daughter of Henry IV of France and Marie de' Medici
↑ According to other sources she lived 16 August 1699 – 2 June 1700

[abc9457dcf728dd069b8ed5b2e1a86035cf2b679-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.

[9734fd396682da0d19da46058886b4f6e68d7b24-2] Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0201988. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.

[4075ccef3d461e387c50174642610beb342b71ea-3] 22019.htm#i220189. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[http://www.tuerkenbeute.de-4] van de Pas, Leo. «Ludwig Georg Simpert von Baden». tuerkenbeute.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010.

[5] Grand daughter of Henry IV of France and Marie de' Medici

[6] According to other sources she lived 16 August 1699 – 2 June 1700

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]