Σάρα Σαλκαχάζι
| Οσία Σάρα Σαλκαχάζι | |
|---|---|
 Η Οσία Σάρα Σαλκαχάζι | |
| Γέννηση | 11 Μαΐου 1899 Κάσσα, Αυστροουγγαρία (σημερινή Κόσιτσε, Σλοβακία) |
| Κοίμηση | 27 Δεκεμβρίου 1944 Βουδαπέστη, Ουγγαρία |
| Μακαριοποίηση | 17 Σεπτεμβρίου 2006 |
| Εορτασμός | 27 Δεκεμβρίου |
| δεδομένα () | |
Η Οσία Σάρα Σαλκαχάζι, SSS (ουγγρικά: Sára Salkaházi, 11 Μαΐου 1899 - 27 Δεκεμβρίου 1944) ήταν Ουγγαρέζα καλόγρια της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, η οποία έσωσε κατά προσέγγιση τη ζωή 100 Εβραίων, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατηγορήθηκε και εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, από το ναζιστικό ουγγρικό κόμμα Nyilaskeresztes Párt. Το 2006, έγινε η οσιοποίησή της.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σαλκαχάζι γεννήθηκε στην Κάσσα, τη σημερινή Κόσιτσε, της Σλοβακίας, στις 11 Μαΐου του 1899. Οι γονείς της ήταν οι Λέοπολντ και Κλοτίλντ Σαλκαχάζιν, οι οποίοι ήταν ιδιοκτήτες ξενοδοχείου στην περιοχή. Η καταγωγή της οικογένειας ήταν γερμανική. Η Σάρα σε ηλικία δύο ετών χάνει τον πατέρα της. Ο αδελφός της την περιγράφει ως «αγοροκόριτσο με ισχυρή θέληση και ωριμότητα σκέψης».[1]
Αργότερα πήρε πτυχίο δασκάλου σε δημοτικό. Κατόπιν εργάστηκε ως βοηθός βιβλιοδέτη και σε μαγαζί με καπέλα. Έγινε, αργότερα, δημοσιογράφος της εφημερίδας του Εθνικού Χριστιανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Τσεχοσλοβακίας. Κατά την περίοδο αυτή ήταν πολύ μακριά από την κατοπινή της ευσέβεια, ενώ φλέρταρε και με τον αθεϊσμό. Πριν ασχοληθεί με τη θρησκεία και γίνει αδελφή, υπήρξε αρραβωνιασμένη, αλλά ποτέ δεν παντρεύτηκε, αφού ο αρραβώνας διαλύθηκε.
Θρησκευτική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1912, ιδρύθηκαν από την Μάργκιτ Σλάχτα, οι Αδελφές Κοινωνικής Υπηρεσίας, οι οποίες ήταν αρνητικές αρχικά να δεχτούν μία βαριά καπνίστρια δημοσιογράφο στους κόλπους τους.[2][2] Η Σαλκαχάζι, έγινε δεχτή το 1929, ενώ το 1930, πήρε και τους πρώτους της όρκους. Η πρώτη της ανάθεση υπηρεσιών έγινε από την Καθολική Ανθρωπιστική Οργάνωση της γενέτειράς της, όπου επέβλεπε τη δουλειά που γινόταν στις φιλανθρωπίες, ενώ διαχειρίστηκε κι ένα θρησκευτικό βιβλιοπωλείο, το οποίο εξέδιδε το περιοδικό Καθολική Γυναίκα.
Μετά από δική της αίτηση στην Καθολική Επισκοπική Συνδιάσκεψη Σλοβακίας, οργάνωσε όλες τις ομάδες καθολικών γυναικών, στην Ένωση Καθολικών Γυναικών, ενώ ίδρυσε και το Εθνικό Κίνημα Κορασίδων.[1] Ως οργανώτρια του τελευταίου κινήματος, η Αδελφή Σάρα, έχτισε το πρώτο ουγγρικό κολέγιο εργαζόμενων γυναικών, κοντά στη λίμνη Μπάλατον. Διαμαρτυρόμενη στην άνοδο της ναζιστική ιδεολογίας, η Αδελφή Σάρα, άλλαξε το επώνυμό της, ώστε να ακούγεται περισσότερο ως ουγγρικό σε Σαλκαχάζι.[3]
Στη Βουδαπέστη, άνοιξε σπίτια για τις εργαζόμενες κοπέλες ενώ οργάνωσε και μαθήματα. Εκείνη την περίοδο έγραψε κι ένα θεατρικό έργο, βασισμένο στη ζωή της Αγίας Μαργαρίτας της Ουγγαρίας, η οποία αγιοποιήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1943.[3] Η ανεξάντλητη ενέργεια τής για προσφορές, παρεξηγήθηκε από τις υπόλοιπες μοναχές, μεταφράζοντάς την ως μία προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή.[4] Έτσι, οι ανώτεροί της ανέστειλαν τις εργασίες της, ενώ της αρνήθηκαν να ανανεώσει τους προσωρινούς της όρκους, καθώς επίσης και να φορά άμφια, για έναν χρόνο. Εκείνη την περίοδο σκέφτηκε να αποχωρήσει.[2] Παρόλα αυτά, εκείνη συνέχισε να ζει της ζωή μιας μοναχής, έστω και χωρίς όρκους. Ο Ούγγρος Βενέδικτος της Βραζιλίας της ζήτησε να πάει σε μία αποστολή, κι ενώ εκείνη ήταν πολύ πρόθυμη, η έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, της άλλαξε τα σχέδια.
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την περίοδο του Πολέμου η Αδελφή Σάρα, πρόσφερε καταφύγιο σε Εβραίους που διώκονταν από το ουγγρικό ναζιστικό κόμμα.[3] Αξιομνημόνευτο περιστατικό εξελίχθηκε το 1943, όπου μεταμφιέστηκε με άμφια ώστε να σώσει έναν Εβραίο πρόσφυγα από τη Σλοβενία, φέρνοντάς προσωρινά στη Βουδαπέστη. Κατά τους τελευταίους μήνες τους Πολέμου, συνέχισε να βοηθά εκατοντάδες Εβραίους που ζούσαν σε καταφύγιο που είχαν παραχωρήσει οι Αδελφές, στη Βουδαπέστη.[5][6]
Λέγεται ότι περίπου 100 Εβραίοι βοηθήθηκαν εξ ολοκλήρου από τη Σαλκαχάζι, η οποία διεύθυνε παράλληλα και την Κίνηση Εργαζόμενων Καθολικών Γυναικών.[7] Κατά την περίοδο αυτή έκανε μυστικό όρκο προς στον Θεό, με την παρουσία της ανώτερή της, και προετοιμάστηκε να θυσιαστεί. Τα γεγονότα και το κείμενο του όρκου έχουν διαφυλαχτεί έως και σήμερα στο ημερολόγιό της.
Μαρτύριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τελικά, μία γυναίκα που εργαζόταν στο σπίτι, την κατήγγειλε στις αρχές, ότι είχε προσφέρει καταφύγιο σε Εβραίους, αυτοί με τη σειρά τους οδηγήθηκαν στις φυλακές από μέλη του ναζιστικού ουγγρικού κόμματος. Κατά τη διάρκεια των συλλήψεων εκείνη απουσίαζε κι ενώ θα μπορούσε να είχε διαφύγει, επέλεξε να επιστρέψει.
Οι φυλακισμένοι εκτελέστηκαν στις 27 Δεκεμβρίου του 1944, μαζί με τέσσερις γυναίκες και μία χριστιανή, η οποία δεν άνηκε στη αδελφότητα.[8] Το σώμα της ποτέ δεν βρέθηκε. Οι σκοτωμοί ήρθαν στο φως το 1967, όταν μέλη του ναζιστικού ουγγρικού κόμματος περνάγανε από δίκη.
Το 1969, οι πράξεις της για την εβραϊκή ουγγρική κοινότητα αναγνωρίστηκαν από την Γιαντ Βασσέμ, αφού πρώτα είχε προταθεί από κόρη εκ των Εβραίων που είχε σώσει, ο οποίος, εν τέλει, είχε εκτελεστεί την ίδια μέρα με αυτήν.[9]
Οσιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 17 Σεπτεμβρίου του 2006, η Αδελφή Σάρα, έγινε οσία, μετά από προκήρυξη του Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄, η οποία διαβάστηκε από τον Καρδινάλιο Πέτερ Ερντό, κατά τη διάρκεια λειτουργίας, στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου, στη Βουδαπέστη.[8] Μέρος της προκήρυξης έλεγε: «Ήταν πρόθυμη να ρισκάρει για τους διωκόμενους... σε μέρες μεγάλου φόβου. Τα μαρτύρια της είναι ακόμα επίκαιρα... ενώ παρουσιάζουν τα θεμέλια του ανθρωπισμού μας».
Αυτή ήταν η πρώτη οσιοποίηση που έγινε στην Ουγγαρία, μετά το 1083 και του Βασιλιά Στέφανου, μαζί με τον γιο του, Ίμρε και τον Ιταλό Επίσκοπο Τζεράρντ Σαγκρέντο, η οποίος συνέβαλε στην ανάπτυξη του χριστιανισμού στην Ουγγαρία.[8] Εάν ποτέ η Σαλκαχάζι αγιοποιηθεί, τότε θα είναι η πρώτη γυναίκα, όχι βασιλικής καταγωγής, στην Ουγγαρία, που αγιοποιείται.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Sára Salkaházi». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Sára Salkaházi (1899–1944)", Vatican News Service
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Bl. Sara Salkahazi, Martyr, Member of the Sisters of Social Service». Catholic News Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Sadlier Religion – Faith and Witness». Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ "Salkahazi, Sara", Yad Vashem
- ↑ McDonough, Chris International Raoul Wallenberg Foundation Sara Salkahazi [1]
- ↑ «ADL Applauds Beatification Of Hungarian Nun Who Saved Jews». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2016.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Catholic Church to beatify Hungarian nun who saved Jews in World War II». Associated Press story in the Jerusalem Post. 16 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ «The Righteous Among The Nations – Salkaházi Sára (1899–1944)». Yad Vashem The Righteous Among The Nations Database. 19 Οκτωβρίου 2013.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|