Σάντε Τζερόνιμο Καζέριο
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
| Σάντε Τζερόνιμο Καζέριο | |
|---|---|
 Γαλλική αστυνομική εικόνα του Καζέριο | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 8 Σεπτεμβρίου 1873[1] Μόττα Βισκόντι |
| Θάνατος | 16 Αυγούστου 1894[1] Λυών[2] |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός[2] |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή[2] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Λουαγιάς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας |
| Θρησκεία | αθεϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ακτιβιστής αρτοποιός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτική ιδεολογία | αναρχισμός |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | δολοφονία[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σάντε Τζερόνιμο Καζέριο (ιταλικα: Sante Geronimo Caserio [ˈSante caˈzɛrjo]; 8 Σεπτεμβρίου 1873 - 16 Αυγούστου 1894) ήταν Ιταλός αναρχικός και δολοφόνος της Σαντί Καρνό, Προέδρου της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Ο Καζέριο γεννήθηκε στη Motta Visconti της Λομβαρδίας. Στις 24 Ιουνίου 1894, μαχαίρωσε θανάσιμα τον Πρόεδρο Καρνό μετά από ένα συμπόσιο, για να εκδικηθεί τις εκτελέσεις των αναρχικών βομβιστων Auguste Vaillant και Εμίλ Ανρί.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σάντε Καζέριο ήταν γεννημένος στη Λομβαρδία γιος μιας οικογένειας αγροτών, ο οποίος είχε πολλούς αδελφούς και αδελφές. Ο πατέρας του ήταν πλοιοκτήτης και τον ονόμασε Τζερόνιμο προς τιμήν του αρχηγού των Απάτσι. Ο πατέρας του πέθανε από πελλάγρα, εκείνη την εποχή ηταν μια κοινή ασθένεια μεταξύ των αγροτών των οποίων η συνηθης διατροφή ήταν σχεδόν αποκλειστικά καλαμπόκι. Σε ηλικία δέκα ετών, ο Σάντε Καζέριο εγκατέλειψε το οικογενειακό σπίτι και πήγε στο Μιλάνο, όπου πήρε δουλειά ως μαθητευόμενος αρτοποιός και είχε τις πρώτες επαφές του με τους αναρχικούς.
Στο Μιλάνο εντάχθηκε σε ένα μικρό γκρουπ που ονομάζεται "On Foot" (εκείνη τη στιγμή σημαίνει "χωρίς χρήματα"). Ο Πιέτρο Γκόρι, αναφερόμενος στον Καζέριο, τον θυμήθηκε ως ένα γενναιόδωρο άτομο. Μεταξύ των εργαζομένων και των ανέργων, μοιράζε ψωμί και αναρχικά φυλλάδια που τα εκτύπωσε με τον πενιχρό μισθό του. Το 1892 καταδικάστηκε σε οκτώ μήνες φυλάκιση για διανομή αναρχικών φυλλαδίων. Αναγνωρίστηκε και ξεχωρίστηκε κατά τη διάρκεια μιας δημόσιας διαδήλωσης, αναγκάστηκε να φύγει από την Ιταλία σε ηλικία 18 ετών. Κηρύχθηκε λιποτάκτης, πήγε για πρώτη φορά στην Ελβετία και αναζήτησε δουλειά ως αρτοποιός στη Βιέννη. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Λυών στις 21 Ιουλίου 1893 όπου εργάστηκε ως αγγελιοφόρος.[4]
Δίκη και εκτέλεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη δίκη του, ο Καζέριο περιέγραψε τη δολοφονία λεπτομερώς:
Άκουσα την «Μασσαλιώτιδα» και τις κραυγές των «Vive Carnot!» Είδα το ιππικό να ανεβαίνει. Κατάλαβα ότι είχε έρθει η στιγμή και έμεινα έτοιμος. Βλέποντας την άμαξα του Προέδρου, τράβηξα το στιλέτο μου και πέταξα το θηκάρι. Τότε, όταν το φορείο περνούσε κοντά μου, ανέβηκα προς τα εμπρός, στήριξα τον εαυτό μου στηρίζοντας το αριστερό μου χέρι στο φορείο και με το δεξί μου χέρι έθαψε το στιλέτο στο στήθος του Προέδρου.[5]
Δήλωσε επίσης στους παρευρισκόμενους:
Λοιπόν, όταν η πολιτική εξουσία επιστρατεύει εναντίον μας τα όπλα, τις αλυσίδες και τα μπουντρούμια, τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι αναρχικοί για να υπερασπιστούμε τις ζωές μας, να κάτσουμε μήπως κλεισμένοι στα σπίτια μας; Όχι βέβαια. Αντίθετα, θα της απαντάμε με τον δυναμίτη, την βόμβα το στιλέτο και το μαχαίρι. Με άλλα λόγια οφείλουμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να καταστρέψουμε την πλουτοκρατία και τις κυβερνήσεις της. Εσείς που είστε εκπρόσωποι των αστικών εταιρειών, αν θέλετε το κεφάλι μου, μπορείτε να το πάρετε!
Δεν προσπάθησε ποτέ να αρνηθεί τις πράξεις του ή να ζητήσει έλεος από τους δικαστές. Του δόθηκε η ευκαιρία να χαρακτηριστει παράφρονας, με αντάλλαγμα να δώσει τα ονόματα μερικών από τους συνεργούς του, αλλά αρνήθηκε. Είπε στην αστυνομία "Ο Καζέριο είναι αρτοποιός, ποτέ πληροφοριοδότης." Το Διοικητικό Συμβούλιο της Χάριτος αποφάσισε ενάντια σε όλες τις εκκλήσεις για επιείκεια στις 14 Αυγούστου. Ο Καζέριο εκτελέστηκε στην γκιλοτίνα στη Λυών στις 5 π.μ., 16 Αυγούστου 1894. Μπροστά από τη γκιλοτίνα, αναφώνησε "Coraggio cugini - evviva l'anarchia! " ("Κουράγιο Σύντροφοι, Ζήτω η Αναρχία!") Το νεκρικό προσωπείο του είναι τώρα στην κατοχή του Ζαν-Μαρί Λε Πεν, του πρώην ηγέτη του γαλλικού κόμματος Εθνική Συσπείρωση.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12440458c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12440458c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (en francés) «24 juin 1894 : Caserio poignarde Sadi Carnot...»
- ↑ «Caserio at the Guillotine». The New York Times. 16 August 1894. https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9E06E4DC1730E033A25755C1A96E9C94659ED7CF. Ανακτήθηκε στις 2008-06-24.
- ↑ «Jean-Marie Le Pen: Nie zawaham się zabić». Gazeta Wyborcza. 7 May 2017. http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,19686234,jean-marie-le-pen-nie-zawaham-sie-zabic.html.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sante Geronimo Caserio στο Wikimedia Commons- To κίνημα των αναρχικών που δολοφονούσε πολιτικούς και βασιλείς στον δρόμο. Τι απέγιναν οι εκτελεστές και γιατί τελικά επικράτησε η άποψη του Μαρξ για μαζική δράση.
- ΣΑΝΤΕ ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ ΚΑΖΕΡΙΟ
- ΣΑΝΤΕ ΖΕΡΟΝΙΜΟ ΚΑΖΕΡΙΟ, ΤΟ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ.
|